พิมพ์หน้านี้ - .....ขอบคุณ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: สะเลเต ที่ 19 พฤศจิกายน 2011, 08:59:AM



หัวข้อ: .....ขอบคุณ
เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 19 พฤศจิกายน 2011, 08:59:AM
~ขอบคุณ คุณกาล~
(http://www.qzub.com/bar_148.gif) (http://www.qzub.com)

ในวันเหงาร้าวราน...วานวันก่อน
ฝากน้ำตา...กับหมอนตอนรักเก้อ
เข็ดรักลวงหลอกเล่น...เช่นที่เจอ
ฝันเลิศเลอ...รักแท้แค่นิยาย

ล๊อกหัวใจใส่กลอน...หวังถอนช้ำ
เจ็บแล้วจำ...คำหวานหว่านแจกจ่าย
โยนกุญแจใจทิ้งไป...หมายทำลาย
ใจปิดตาย...ตราบนั้นหวั่นซ้ำรอย

ภาพอดีตกรีดเฉือน....เริ่มเคลื่อนผ่าน
วงล้อกาล...หมุนไปคลายเศร้าสร้อย
ลืมความช้ำชอกนี้...ที่ละน้อย
เกือบครบร้อย...เปอร์เซ็นต์เช่นเดิมนั้น

ขอบคุณกาลเวลา...รักษาแผล
คำนิยาม...รักแท้เพียงแค่ฝัน
กว่าจะเจอทางออก...พ้นหมอกควัน
เนิ่นนานวัน...ทนรออย่างทรมาน

---สะเลเต---
(http://www.qzub.com/bar_076.gif) (http://www.qzub.com)


หัวข้อ: Re: .....ขอบคุณ
เริ่มหัวข้อโดย: Design with love ᵔᴥᵔ ที่ 19 พฤศจิกายน 2011, 10:09:AM

วันเวลา ช่วยเยียวยา รักษาแผล
เธอเพียงแต่ แค่เข้มแข็ง กับวันนี้
เรื่องเก่าเก่า ที่คอยเฝ้า เย้าฤดี
มันคงมี แต่คอยทำ ให้ช้ำใจ

ลืมไปเถิด เมื่อครั้งกาล วานอดีต
เพราะชีวิต ยังมีฝัน อันยิ่งใหญ่
ลืมไปเถิด ความรู้สึก ลึกข้างใน
เพราะมันให้ แต่ขมขื่น กลืนน้ำตา

ลืมไปเถิด เขาคนนั้น ที่ปันรัก
เพราะวันนี้ ต้องห้ามหัก ใจโหยหา
ลืมไปเถิด ภาพตามหลอน ย้อนชีวา
เพราะคุณค่า ของเวลา ช่วยยาใจ

จงจดจำให้ดีเมื่อเขาทิ้ง ...ว่าวันนี้ความจริงเธอเข้มแข็งขนาดไหน
จำน้ำตาทุกหยดที่เสียไป ...ว่าแต่นี้ต่อไป เธอจะไม่ร้องไห้เยี่ยงคนอ่อนแอ
จำท้องฟ้างดงามยามมีรัก ...ว่าเธอต้องห้ามหัก ตัดใจ ไม่แยแส
เธอจะต้องไม่เป็นเช่นคนแพ้ เมื่อเขาไม่แล เขามันแค่คนใจดำ
จงเชิดหน้าให้กับเบื้องสูงนั้น ยิ้มให้กับมัน “แค่ความช้ำใจ”

                                                          Design with love"


หัวข้อ: Re: .....ขอบคุณ
เริ่มหัวข้อโดย: สล่าผิน ที่ 20 พฤศจิกายน 2011, 09:59:PM


ขอขอบคุณเวลาพารู้จัก
ได้พบรักกับเธอเจอรักได้
แม้จะต้องลาร้างต้องห่างไกล
แต่กาลให้ความรู้สู่ชีวา

แม้นต้องปวดรวดร้าวคราวผิดหวัง
แต่ก็ยังรู้ดีรักมีค่า
ยังรู้จักมีรักปักอุรา
แม้นต้องมาปวดร้าวคราวจากกัน

ขอบคุณกาลเวลาที่พารัก
มาสลักหทัยห้องใจฉัน
แม้นว่ารักสลักไว้ไม่กี่วัน
ก็มีอันปวดร้าวคราวรักราน

กาลเวลาพาให้ได้พานพบ
ได้บรรจบรักได้และให้ผ่าน
ก็ยังคงขอบคุณนะคุณกาล
แม้นว่าจะทรมานขานขอบคุณ

สล่าผิน