ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

            

           คุณจู๋มอง  คุณจิ๋ม  แล้วยิ้มทัก
               “งานคงหนัก  สิท่า  หน้าจึงย่น
               มีภาระ  อันใด  ให้กังวล
               ไยต้องทน  เหนื่อยอ่อน  ทุกค่อนคืน”
                  
           จิ๋มแลบลิ้น  ออดอ้อน  ก่อนตอบจู๋
               “ที่จิ๋มสู้  ลำบาก  ใช่อยากฝืน
               ด้วยเห็นจู๋  ตรากตรำ  ยังกล้ำกลืน
               จึงหยิบยื่น  อีกแรง  เพื่อแบ่งเบา
                  
           ยามเห็นจู๋  หมดกำลัง  นั่งคอห้อย
               จิ๋มก็พลอย  หงอยเซียว  แฟบเหี่ยวเฉา
               ถ้าเราไม่  ก่อร่าง  สร้างตัวเรา
               คงต้องเศร้า  หดหู่  เที่ยวกู้ยืม”
                  
           น้ำใจจิ๋ม  ท่วมท้น  ล้นทรวงอก
               จู๋ผงก  หัวงึกงึก  นึกปลาบปลื้ม
               วาจาจิ๋ม  หวานหู  มิรู้ลืม
               ปานได้ดื่ม  ได้ด่ำ  น้ำทิพย์เชียว
                  
           จิ๋มยืนผัด  หอยลาย  ขายโต้รุ่ง
               จู๋ก็มุ่ง  ขายถั่วดำ  ทำถั่วเขียว
               สองคนต่าง  ขะมักเขม้น  ตัวเป็นเกลียว
               จิ๋มเลยเหี่ยว  จู๋เลยหด  เพราะอดนอน