|
หัวข้อ: "..เพียงสองปี!.." เริ่มหัวข้อโดย: ภู กวินท์ ที่ 14 พฤศจิกายน 2011, 07:54:PM (http://img.zuzaa.com/image.php?id=0E04_4EC10CDF&jpg) เพียงสองปี! .................... หากเธอคิดถึงกันวันเหงาเหงา จงหยิบเอารูปถ่ายที่ฉันให้ สลักถ้อยความหวังอยู่หลังใบ “รอกันหน่อย” ได้ไหมไปไม่นาน และหากการพลัดพรากเป็นฉากจบ เธออาจพบคืนดับฉันกลับบ้าน หนังสือพิมพ์ มีข่าวความร้าวราน ฉันอาจไร้วิญญาณทหารกล้า ฉันอาจล้มบนทางกลางคอนกรีต ฉันอาจถูกคมมีดกรีดที่หน้า ฉันอาจถูกกระสุนยิงพรุนมา ฉันอาจถูกคนบ้า คร่าชีวิต! ถ้าหากว่าวันนั้นมันมาถึง ขอให้ฉันเป็นหนึ่งซึ่งเธอคิด ย้ำความหมายคล้ายถามมาตามติด นึกถึงกันสักนิดนะจิตใจ เพียงแค่นี้ก็พอสำหรับฉัน โดยวิถีนิรันดร์ความฝันใฝ่ เพราะชีวิตต้องเดินดำเนินไป เธอคงหาคนใหม่ในไม่ช้า พลทหาร ขอลาทำหน้าที่ อีกสองปีเช้าเย็นไม่เห็นหน้า เตรียมต้อนรับสำหรับการกลับมา วันที่กลับจากยะลา มาหาเธอ! ………………......... emo_62 ภาพจาก bloggang.com หัวข้อ: Re: "..เพียงสองปี!.." เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 14 พฤศจิกายน 2011, 09:36:PM เพียงสองปี...... หากไม่นับนาทีชั่วทีเผลอ อาจผ่านวับแผล็บเดียวประเดี๋ยวเจอ เหมือนอยู่ข้างเสมอมิเคยไกล ยะลา.... เหมือนสุดฟ้าสุดฝันคั่นเหนือใต้ เธอถือปืนยืนยามเขตคามไทย เหมือนเป็นเป้าเขาใช้วัดฝีมือ สรรอักษรแทนใจส่งไปถึง ใครคนหนึ่งห่วงใยไม่รู้หรือ อยู่ข้างหลังยินเพียงเสียงร่ำลือ ความจริงคือเช่นไรกลัวไปนัก เพียงสองปี จะรออยู่ตรงนี้จนประจักษ์ บททดสอบภาคปลายที่หมายรัก จะร่วมถักชีวันหรือขวัญปลิว............... หัวข้อ: Re: "..เพียงสองปี!.." เริ่มหัวข้อโดย: ภู กวินท์ ที่ 15 พฤศจิกายน 2011, 08:12:PM คืนที่ฝนหล่นสาดไม่อาจหลับ นึกถึงวันต้อนรับนั่งนับนิ้ว ขณะซึ่งหนึ่งแนวเป็นแถวทิว เคลื่อนและคอยรอยริ้วเต็มนิ้วมือ ฉันเฝ้าดูหมู่ดาวความหนาวเหน็บ คืนที่ฟ้าบาดเจ็บเก็บยึดถือ เกินกว่าที่น้ำตาจะหารือ ทั้งหมดคือจุดหมายเมื่อดายเดียว ฝนยังโปรยโรยตัวอยู่ทั่วพื้น ฉันยังคงถือปืนในคืนเปลี่ยว เมฆเสกฝนหล่นเพลินเชื้อเชิญเชียว ไร้พระจันทร์หนึ่งเสี้ยวให้เหลียวมอง ………...... เวลาประมาณ ยี่สิบสามนาฬิกา ที่ยะลาตอนดึกดังกึกก้อง เหลือเพียงสีของไฟเลือดไหลนอง จุดชนวนสยองอีกสองคัน ฉันยังคงหยัดยืนฝืนต่อสู้ ทหารผู้กล้าแกร่งอย่างแข็งขัน สิ้นประกายสีแดงจากแสงนั้น โดยไม่ทันได้ก้ม ฉันล้มลง! หากว่าเป็นการหยุดฉากสุดท้าย คือความตายจากลาอานิสงส์ เกิดชาติหน้าฉันใดใจมั่นคง จะซื่อตรงต่อเธอเสมอมา มันคือความเป็นไปในโลกนี้ เถิด! คนดีจงฝันถึงวันหน้า เพียงวันนี้ยิ้มรับกับชะตา หากฉันไร้วิญญาณ์อย่าอาลัย! ………………… emo_62 หัวข้อ: Re: "..เพียงสองปี!.." เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 15 พฤศจิกายน 2011, 09:28:PM (http://board.goosiam.com/imgupload/q086047.gif) คืนที่ฝนหล่นสาดไม่อาจหลับ นึกถึงวันต้อนรับนั่งนับนิ้ว ขณะซึ่งหนึ่งแนวเป็นแถวทิว เคลื่อนและคอยรอยริ้วเต็มนิ้วมือ ฉันเฝ้าดูหมู่ดาวความหนาวเหน็บ คืนที่ฟ้าบาดเจ็บเก็บยึดถือ เกินกว่าที่น้ำตาจะหารือ ทั้งหมดคือจุดหมายเมื่อดายเดียว ฝนยังโปรยโรยตัวอยู่ทั่วพื้น ฉันยังคงถือปืนในคืนเปลี่ยว เมฆเสกฝนหล่นเพลินเชื้อเชิญเชียว ไร้พระจันทร์หนึ่งเสี้ยวให้เหลียวมอง .......ทำ มาดา....... กลางป่าปืนยืนยามเฝ้าตามติด ใจหมดสิทธิ์แอบกล่นความหม่นหมอง เกิดมาเพื่อเป้าหมายอันก่ายกอง ถูกจับจองให้พิทักษ์รักชาติไทย จึงไม่มีหัวใจให้ไหวเอน ถ้าชัดเจนมิผันผ่อน..พวกบ่อนไส้ อย่าคิดยื้อถือหยิบอธิปไตย เพราะรวมใจให้รัฐมิทัดทาน ยอมสละกายจินต์แผ่นดินเกิด เป็นประเสริฐแก่วงศาอย่างกล้าหาญ ท่ามความมืดแต่ระบิลในวิญญาณ ปราบภัยพาลคือการฆ่าในหน้าที่ |