พิมพ์หน้านี้ - ~~วลีลักษณา-อักษรารำพัน~~

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนบอกรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: victoria's secret ที่ 13 พฤศจิกายน 2011, 12:13:AM



หัวข้อ: ~~วลีลักษณา-อักษรารำพัน~~
เริ่มหัวข้อโดย: victoria's secret ที่ 13 พฤศจิกายน 2011, 12:13:AM




หัวข้อ: Re: ~~วลีลักษณา-อักษรารำพัน~~
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 13 พฤศจิกายน 2011, 04:43:AM
(http://dl4.glitter-graphics.net/pub/1175/1175934op0ke584qv.gif)

สองกวีที่เลิศประเสริฐสม
คำนิยมพรมทั่วเจ้าตัวเผย
สมญานามตามถ้อยเรียงร้อยเปรย
ได้ชื่นเชยเคยซึ้งไยจึงลา

จะเบื่อหน่ายกลายกลืนไม่รื่นจิต
หรืออักษรย้อนพิษไม่คิดหา
แต่คนเคยเชยฉ่ำต่างนำพา
วอนวาจาว่าหวังจะรั้งคืน

"บ้านริมโขง"

(http://dl10.glitter-graphics.net/pub/575/575230w9sefvlf1o.gif)


หัวข้อ: Re: ~~วลีลักษณา-อักษรารำพัน~~
เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 15 พฤศจิกายน 2011, 10:07:PM
หวนถวิลผินหาสุดาแก้ว
อิ่มอกใจพี่แล้ว แก้วตาเหลียว-
แลหัวใจหนึ่งนี้ที่พี่เทียว
มอบใจรักภักดิ์เกี่ยวแต่แก้วตา

เชิญขวัญน้องคล้องแขนพี่ชายนี้
ร่วมกันร้อยกวีที่มีค่า
เป็นถ้อยเรียงวลีลักษณ์อักษรา
งดงามตามภาษาฟ้าเมืองแมน

แม้นเจ้าหมายใดใดในแดนด้าว
หรือหมายดาวเกี่ยวพวงล้านดวงแสน
พี่จักยอมป่ายฟ้านภาแดน
เข้าพบแถนเทวาเพื่อขอดาว
 
หากแม้นน้องหมายท่องมหรรณพ
หลายสิบจบภพหล้าทั้งฟ้าหาว
พี่ก็จักพาท่องละล่องพราว
ดูแสงพริบวิบวาวแห่งท้องนที

ขออนุญาตลงกลอนร่วมนะคะ



หัวข้อ: Re: ~~วลีลักษณา-อักษรารำพัน~~
เริ่มหัวข้อโดย: วลีลักษณา ที่ 16 พฤศจิกายน 2011, 07:41:PM
คงเพราะแรงพิษฐานผ่านเทพไท้
จึงพาให้เวียนภพสบวิถี
รวมความรักหลอมไว้ด้วยไมตรี
ผูกสองดวงฤดีไว้ที่เดียว

บอกสายลมพรมหนาวโอบราวฟ้า
หนึ่งอุราคอยแต่เฝ้าแลเหลียว
รอห้วงหาวดาวเกลื่อนห้อมเดือนเรียว-
เพื่อรูปเคียวเกี่ยวใจจนใกล้กัน

แว่วหวานเสียงสังคีตประณีตบท
ยิ่งย้ำรสชื่นล้ำเกินคำสรร
คะนึงหาผู้ร่ำถ้อยรำพัน
สุดตัดบั่นอาวรณ์ให้รอนราน

แม้ฟากฟ้าคืนแรมไม่แจ่มแจ้ง
หากแต่แสงกลางทรวงกลับช่วงฉาน
โลมหล้าโลกแตะแต้มมาลย์แย้มบาน
พรมหอมหวานซ่านทรวงในห้วงรัก

วลีลักษณา
๑๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๔