ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

......นำ..ยาแก้ปวด...ทั้ง..เบตาดีน...ช่วยcleanแผล

...ทิ้งไว้แย่..เป็นรอยดำคล้ำไหม้หมอง

...ระบายใจ..ไห้สลด..ด้วยบทกรอง

...ทุกข๋จะครองอยู่มินาน...ก็ผ่านไป



............   emo_47   ......................

ที่ดาวเดือนเคลื่อนคล้อยลอยลับตา          ก็ใช่ว่าฟ้านั้นจะปันใจ
ฟ้ายังเคียงข้างดาว  อยู่ร่ำไป                    เหตุปัจจัยแห่งตะวันผันดาวเดือน
ดุจความรัก  ยังรักษ์ คนที่รัก                     ไม่เคยผลักใสใครให้พ่ายแพ้
หากแต่ว่า เรือนรัก นั้นอ่อนแอ                   ความพ่ายแพ้ มาเยือนเดือนดับแล


                                 

ยามแพ้พ่าย ใจรัก มักเกิดแผล

ถูกรังแก ให้รับ กลับเสียหาย

เขาหมางเมิน ไม่มอง น้องเดียวดาย

หยดน้ำตาพร่างพราย ดังสายชล

ไยมองเดือนยามพ่ายเขาหน่ายรัก
ยามอกหักมองเดือนเหมือนขัดสน
ไยไม่มองจ้องตาคราทุกข์ทน
ไยสองคนไม่ปองมองหาทาง

มองบนฟ้าหาเดือนยามเคลื่อนคล้อย
มองแล้วหงอยคอยแฟนแสนหม่นหมาง
เขาลืมเราเฝ้าตรมขมครวญคราง
มองอ้างว้างช่างไฉนไร้ปรานี

ทุกข์ระทมตรมกลั้วหม่นมัวหมก
คืนดาวตกอกผวาพาหมองศรี
นางเจ็บช้ำกล้ำกลืนฝืนฤดี
อกนารีนี้ยับ..กับมือชาย...(หรือมือใคร?) ร้องไห้งอแง

"บ้านริมโขง"