|
หัวข้อ: เมื่อวาน เริ่มหัวข้อโดย: sitang ที่ 06 พฤศจิกายน 2011, 10:10:AM (เสี้ยวกาลเวลา)
เสี้ยวเศษเพียงส่วนน้อย.............เวลา กาลก่อนชื่นชีวา......................ชั่วครั้ง เวลาแค่หนึ่งครา......................ได้คู่......เคียงกัน ลาห่างไกลเกินรั้ง.....................เสื่อมสิ้นรักเรา (อยากหวนย้อนคืน) อยากกลับคืนอยู่ใกล้..................นานนาน หวนสู่ครั้งก่อนกาล....................เมื่อร้าง ย้อนกลับเมื่อวันวาน...................หวานแว่ว.....ยังจำ คืนคู่อยู่แนบข้าง.......................ชั่วครั้งคงดี (เสียดายเวลาที่มีความสุข) ฉันอยากอยู่คู่กันเหมือนวันเก่า เรามีเรารักกันอย่างสุขสันต์ รอบข้างกายมากมายความผูกพัน ดุจดังฝันนั้นเกิดตอนลืมตา แต่เวลาความสุขมันแสนสั้น ต้องห่างกันจากไกลอีกแล้วหนา จบลงแล้วต่อนี้มินำพา หมดเวลาความสุขของสองเรา เราพบกันรักกันเพื่อลาจาก จำต้องพรากห่างกันสู่วันเหงา ไม่มีแล้วฉันเธอไม่มีเรา มีแต่เงารอยคราบภาพน้ำตา แสนเสียดายเวลาคราก่อนนั้น มันแสนสั้นจนใจฉันผวา หากเป็นได้ฉันอยากหยุดเวลา ให้หมุนช้ากว่าเดิมสักนาที เพื่อให้ช่วงเวลาของเรานั้น ได้รักกันผูกพันนานกว่านี้ เพื่อความหมายมากมายในชีวี สักนาทีที่จะย้อนอยู่วันวาน หัวข้อ: Re: เมื่อวาน เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 06 พฤศจิกายน 2011, 10:22:AM (http://www.qzub.com/bar_043.gif) (http://www.qzub.com) มิตรองติ มิคิด จิตรักร้าง ให้อ้างว้าง วางวาย คลายความเหงา แลดูแล้ว แพร้วเพริศ บรรเจิดเศร้า อยากจะเคล้า เร้าคู่ ดูวันวาน เคยมีสุข ทุกข์ใจ ใคร่เธอสอง ด้วยคู่ครอง ปองจิต คิดประสาน แต่ร้างคู่ ดูแล้ว แพร้วปวงมาน จึงขับขาน พานเศร้า เร้าระกำ (http://www.qzub.com/bar_043.gif) (http://www.qzub.com) emo_62 หัวข้อ: Re: เมื่อวาน เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 12 พฤศจิกายน 2011, 12:19:PM เมื่อวันวานขานขับรับห่างมิตร ยังฝังติดคิดไปใจระส่ำ ผ่านแล้วนี้ที่เศร้าภาพเงาดำ คงไม่ล้ำกล้ำกลายใกล้ตัวเธอ บ้านกลอนไทยใหม่ที่นี้คอยรับ มาซิครับขับขานหวานเสมอ มีครูกานท์อ่านกลอนสอนด้วยเออ ผมอยากเจอเพ้อฝันนั้นก่อนนา เริ่มวรรคแรกแปลกไปไม่ถูกนัก ฉันทลักษณ์นักกวีมีห่วงหา ยกตัวอย่างอ้างเห็นเป็นตำรา แนะนำมาว่าผิดคิดใหม่มี จากเมื่อวานขานรับกับเพื่อนใหม่ บ้านหลังใหญ่ให้อยู่ดูสุขนี่ เริ่มหัดคัดจัดคำย่ำขวบปี ถึงวันนี้มีเปลี่ยนเขียนกลอนเป็น. นพ 12 พ.ย.54 |