|
หัวข้อ: ...หนี... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 04 พฤศจิกายน 2011, 09:49:AM ถูกแปลงร่าง สร้างซาก มาจากไหน จากสุมทุม พุ่มไม้ ให้มาเกิด จากเมืองแมน แถนไส ไล่ตะเพิด คงเตลิด จากนรก ตกกองกุณฑ์ มีบาปนำ กรรมชั่ว แปดตัวติด ใช้ชีวิต จำเจ เสพเมถุน ไม่ถนอม ยอมพลี ความดีคุณ ชอบหมกมุ่น อวัยวะ อิสตรี ทำบ้าใบ้ ไม่สน เสียงก่นด่า ทำหูตา หนวกบอด ไม่ถอดหนี เมินแม่บท กฎหมาย บ้านเมืองมี เสี่ยงชีวี พิการ จากภารยา ตะกรุม ตะกละ ตะกราม ทรามมิหาย เสียมากมาย ไม่นับ สินทรัพย์ค่า เพียงอย่างเดียว เกี่ยวข้อง ลองกามา ถมตัณหา ความใคร่ ในตัวตน จึ่งเขียนกลอน วอนหญิง ละทิ้งเถอะ อย่าเปื้อนเปรอะ หลีกไกล หนีให้พ้น วาจาหวาน มานผี อินทรีย์คน จะหมองหม่น สุขสลาย เมื่อปลายทาง รพีกาญจน์ 59 เขียนตลก.หวาน.มากแล้ว ลองเขียนแนวนี้บ้าง ไม่มีเจตนาว่าใคร เชิญตอบต่อวิจารณ์ครับ หัวข้อ: Re: ...หนี... เริ่มหัวข้อโดย: ...สียะตรา.. ที่ 04 พฤศจิกายน 2011, 10:03:AM ......จะจดจำดังคำ..ครู...กูรูสอน ...ให้สังวรณ์ในธรรมเนียม..เจียมนวลหญิง ...อย่าเชื่อใจวาจาหยอกหลอกเหมือนลิง ...ดังตกดิ่งสู่เหวแห่งเปลวเพลิง ................. emo_126 ....................... หัวข้อ: Re: ...หนี... เริ่มหัวข้อโดย: Prapacarn ❀ ที่ 04 พฤศจิกายน 2011, 10:27:AM ถูกแปลงร่าง สร้างซาก มาจากไหน จากสุมทุม พุ่มไม้ ให้มาเกิด จากเมืองแมน แถนไส ไล่ตะเพิด คงเตลิด จากนรก ตกกองกุณฑ์ มีบาปนำ กรรมชั่ว แปดตัวติด ใช้ชีวิต จำเจ เสพเมถุน ไม่ถนอม ยอมพลี ความดีคุณ ชอบหมกมุ่น อวัยวะ อิสตรี ทำบ้าใบ้ ไม่สน เสียงก่นด่า ทำหูตา หนวกบอด ไม่ถอดหนี เมินแม่บท กฎหมาย บ้านเมืองมี เสี่ยงชีวี พิการ จากภารยา ตะกรุม ตะกละ ตะกราม ทรามมิหาย เสียมากมาย ไม่นับ สินทรัพย์ค่า เพียงอย่างเดียว เกี่ยวข้อง ลองกามา ถมตัณหา ความใคร่ ในตัวตน จึ่งเขียนกลอน วอนหญิง ละทิ้งเถอะ อย่าเปื้อนเปรอะ หลีกไกล หนีให้พ้น วาจาหวาน มานผี อินทรีย์คน จะหมองหม่น สุขสลาย เมื่อปลายทาง รพีกาญจน์ 59 เขียนตลก.หวาน.มากแล้ว ลองเขียนแนวนี้บ้าง ไม่มีเจตนาว่าใคร เชิญตอบต่อวิจารณ์ครับ (http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcS3OgENGORDry3cFdkgHIxDN5LZvtQOmUKG5HJuYRs8WBIaK6Oq) ถ้าพ้มเป็น ผู้ชาย คงหงายท้อง โดนทั้งถอง ทั้งพาด ทั้งฟาดหาง อ่อยคารม กลมกล่อม ตะล่อมวาง เผื่อแม่นาง คนไหน เกิดใจดี เห็นสาวสาว บ้านกลอน อ่อนหวานมาก พ้มแค่อยาก ร่ายกลอน อ้อนถี่ถี่ ผูกสมัคร รักใคร่ เชื่อมไมตรี หว่านวจี เชยเชย ให้เคยตัว เที่ยวด้อมด้อม มองมอง ลองดูก่อน ว่าใครอ่อน ประสบการณ์ พาลกินหัว แล้วรวบหาง กลางสิ้น กินทั้งตัว แม้แต่หัว ใจเธอ ก็เผลอกิน ถ้าพ้มเป็น ผู้ชาย ที่ใจหยาบ คงถูกสาบ ลงนรก หมกไหม้สิ้น พี่รพีฯ รักน้องน้อง ปกป้องยุพิน คนทมิฬ ใจเปรอะ อย่าสะเออะมา.... emo_109 emo_109 emo_109 ใครอย่ามายุ่งเค้านะ..พี่เค้าชื่อรพีฯ รู้จักป่ะ.... emo_126 emo_126 emo_126 แซมแค่มาแจมสนุกๆ นะคะ.. ไม่มี พรอบเบล็ม ค่ะ... emo_85 แซม (http://www.qzub.com/bar_011.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: ...หนี... เริ่มหัวข้อโดย: สล่าผิน ที่ 04 พฤศจิกายน 2011, 12:50:PM ถูกแปลงร่าง สร้างซาก มาจากไหน จากสุมทุม พุ่มไม้ ให้มาเกิด จากเมืองแมน แถนไส ไล่ตะเพิด คงเตลิด จากนรก ตกกองกุณฑ์ มีบาปนำ กรรมชั่ว แปดตัวติด ใช้ชีวิต จำเจ เสพเมถุน ไม่ถนอม ยอมพลี ความดีคุณ ชอบหมกมุ่น อวัยวะ อิสตรี ทำบ้าใบ้ ไม่สน เสียงก่นด่า ทำหูตา หนวกบอด ไม่ถอดหนี เมินแม่บท กฎหมาย บ้านเมืองมี เสี่ยงชีวี พิการ จากภารยา ตะกรุม ตะกละ ตะกราม ทรามมิหาย เสียมากมาย ไม่นับ สินทรัพย์ค่า เพียงอย่างเดียว เกี่ยวข้อง ลองกามา ถมตัณหา ความใคร่ ในตัวตน จึ่งเขียนกลอน วอนหญิง ละทิ้งเถอะ อย่าเปื้อนเปรอะ หลีกไกล หนีให้พ้น วาจาหวาน มานผี อินทรีย์คน จะหมองหม่น สุขสลาย เมื่อปลายทาง รพีกาญจน์ 59 เขียนตลก.หวาน.มากแล้ว ลองเขียนแนวนี้บ้าง ไม่มีเจตนาว่าใคร เชิญตอบต่อวิจารณ์ครับ อ่านกลอนไปใจสะดุ้งยุ่งแล้วหละ ท่านพี่นะท่านพี่ดีทุกอย่าง ส่วนสล่ามาอ่านพาลครวญคราง น้ำลายจางเลยหนาเหมือนว่าเรา หากผู้หญิงทั้งหมดงดมองหนุ่ม ผมคงกลุ้มใจแท้มีแต่เหงา จะไปจีบสาวไหนคงไร้เงา คงต้องเข้าวัดวาหาทางดี ใช่บ้าใบ้ ใช่ไม่สน คนก่นด่า ใจสล่า ใช่มาบอด ไม่ถอดหนี มิเมินบท กฎหมาย ทั้งหลายมี ยังมองที่ หญิงงาม ทำตามใจ เลือกหญิงที่อายุลุสิบแปด และเลือกแอ๊ดคุณเธอเจอกันได้ เลือกแอบอิงหญิงที่ไม่มีใคร เลือกกล่อมให้เธอสุขซุกกายา มิได้เลือกหญิงที่มีเจ้าของ สล่ามองหญิงดีเก่งทีท่า และเลือกหญิงอิงแอบแบบเมตตา ไร้ปัญหาด่าทอต่อกระทำ มิเคยลวงหลอกใครให้เคืองโกรธ มิต้องโทษทำใครให้กลืนกล้ำ มีแต่ช่วยคลายทุกข์สุขประจำ มิเคยนำทุกข์ใจให้สักคน สล่าผิน อิอิ....แต่งกลอนแก้ต่างแทน เหล่าชาย ที่ยังมีไฟอยู่นะครับ ส่วนพี่รพีฯท่านใกล้บวชแล้ว อิอิ[/color][/size] หัวข้อ: Re: ...หนี... เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 04 พฤศจิกายน 2011, 03:34:PM คบกันมาหลายปีพี่พีเอ๋ย ไม่รู้เลยว่าพี่นี่สับสน ฟังพี่ชายร่ายยาวหนาวกมล ช่างพิกลพี่เราเอาไงดี ที่เขียนมาให้เห็นเป็นจริงหรือ พี่คนดื้อทำคล้ายมาใส่สี เป็นแบดบอยซะงั้นท่านระพี สเปคนี้เทใจให้หมดเลย --natcha-- emo_119 หัวข้อ: Re: ...หนี... เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 04 พฤศจิกายน 2011, 06:07:PM สำเนียงอ่อย ปรอยมา คราสับสน เสียงพร่ำบน คนดี พี่พีเอ่ย โอ้โลกนี้ ยังมี ที่เปรียบเปรย ความจริงเผย เฉลยให้ เข้าใจนาน หากทำได้ ใจเพชร ครบเจ็ดวัน ธรรมขยัน บำเพ็ญ เด่นรากฐาน สาวมีบุญ ทุนนำ ร่วมสำราญ พระพรหมท่าน คงสาน ประทานเจอ อยู่บนโลก โชคดี เห็นมีทั่ว อย่ากวนตัว มัวเมา ทุกข์เศร้าเซ่อ อีกไม่นาน ผ่านคง ได้หลงเจอ ผู้ไม่เผลอ เลอหลอก ช้ำชอกใจ น้ำใจเลิศ ประเสริฐ เชิดชูบ่ง น้ำใจส่ง ความดี ที่มีให้ มากกว่าร่าง ร้ายรัก เที่ยวหักใจ เป็นค่ายาก ที่หาได้ ในโลกา ควรถนอม ย้อมบุญ ค้ำจุนสิทธิ์ ใช้ชีวิต ลิขิตไป อย่าไร้ค่า มองโลกที่ มีสวย รวยโสภา มัวถอยลับ ประดับล้า น่าเสียดาย หากรักตัว ยั่วใจ ใช้อิสระ ชัยชนะ ปะปน น่าค้นขวาย ถึงวันนั้น ดวงจิต พิศสบาย ยากกลับง่าย ชายหญิง ร่วมจริงใจ รัตนาวดี emo_20 หัวข้อ: Re: ...หนี... เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 04 พฤศจิกายน 2011, 06:10:PM ที่ท่านรพีฯเอ่ยเอื้อนเหมือนไฟเผา ถึงตัวเราไม่ใช่ใครละเหวย ประสบการณ์มากมีพี่คงเคย กระจ่างเลยสาวสาวคงหนาวกลัว รักมิใช่ไฟควันดังท่านว่า พี่สล่าฯเป็นตัวอย่างทางสลัว ท่านรพีฯคือผู้เฒ่าไม่เมามัว แต่ใครยั่วท่านไม่ยอมขอดอมดม หัวข้อ: Re: ...หนี... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 04 พฤศจิกายน 2011, 06:18:PM .................................... จะหม่นหมอง สุขสลาย เมื่อปลายทาง เป็นตราบาป สาปแช่ง แหล่งนรก ทำท่าฉก เช่นงู ชูปลายหาง ความสามารถ พิเศษ เล่ห์เลศวาง ขุดหลุมพราง หลอกล่อ ต่อหญิงเยาว์ ร่ายอักษร กลอนกานท์ ว่าหว่านล้อม ตีตะล่อม ปลิ้นปล้อน กะล่อนเก่า พอพลั้งพรอด ทอดร่าง ถ่างชำเรา เพราะรู้เท่า นิดหนึ่ง ไม่ถึงการณ์ ทั้งใจกาย คล้ายดล มนตร์สะกด โดยพ่อมด เวทขลัง ขมังขาน แทกกระทอก จิ้งจอกเฒ่า เขาชำนาญ วิชามาร โอนอ่อน ผ่อนแล้วแทง พลังจิต วิทยา ซ่าหยกหยก มือกอดกก เย็นเฉียบ เปรียบน้ำแข็ง ประสานกาย สายตา ร่าร้อนแรง ลิ้นแฉกแซง แลบแล่น เร็วแม่นยำ ปล่อยอารมณ์ ซมร่าง จิตว่างเปล่า เสียงกระเส่า บางเบา งูเข้าถ้ำ ถึงสวรรค์ เรืองรอง สองมือกำ แล้วชอกช้ำ เสียใจ ไปจนตาย รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: ...หนี... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 05 พฤศจิกายน 2011, 10:15:AM ................................. แล้วชอกช้ำ เสียใจ ไปจนตาย ยมบาล ประทานพร ก่อนมาเกิด สมองเลิศ เหลือล้น คนทั้งหลาย ยากจะจับ สับปลับ กลอกกลับกลาย เป็นยอดชาย ตัวอย่าง แต่ทางเลว ปนปลอมแปลง แฝงตัว ทั่วไป.ซ่อน ทำเฟะฟอน ชั่วช้า เหมือนห่_เห_ เพาะเชื้อปลุก ลุกไป ดังไฟเปลว เดินส่ายเอว สะโพก โยกตัวตาม สร้างภาพลักษณ์ นักสังคมสงเคราะห์ พอปะเหมาะ เจาะจินต์ กินสดห่าม หน้าตาดี มีปัจจัย ให้ทุกยาม ท้ายสุดทราม เกี่ยวผล.ต้น.กำไร บำเพ็ญศีล บิณฑบาตร ศาสน์กิจ สวดเป็นนิจ จิตเป็นทาน กราบกรานไหว้ ปลงสังเวช เอ่ยเมตตา สัตว์เวไนย นอกงามล้ำ ดำใน คราบไคลคาว บริสุทธิ์ ผุดภาพ ระนาบหลง เร็วช้าคง ตะลึง อื้ออึงฉาว เขี้ยว.หาง.หอก.หนอก.นอ.ลิ้นส่อยาว ต้องถูกชาว พารา ประชาทัณฑ์ emo_69 รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: ...หนี... เริ่มหัวข้อโดย: นางฟ้า ชาลี ที่ 05 พฤศจิกายน 2011, 04:31:PM ถูกแปลงร่าง สร้างซาก มาจากไหน จากสุมทุม พุ่มไม้ ให้มาเกิด จากเมืองแมน แถนไส ไล่ตะเพิด คงเตลิด จากนรก ตกกองกุณฑ์ มีบาปนำ กรรมชั่ว แปดตัวติด ใช้ชีวิต จำเจ เสพเมถุน ไม่ถนอม ยอมพลี ความดีคุณ ชอบหมกมุ่น อวัยวะ อิสตรี ทำบ้าใบ้ ไม่สน เสียงก่นด่า ทำหูตา หนวกบอด ไม่ถอดหนี เมินแม่บท กฎหมาย บ้านเมืองมี เสี่ยงชีวี พิการ จากภารยา ตะกรุม ตะกละ ตะกราม ทรามมิหาย เสียมากมาย ไม่นับ สินทรัพย์ค่า เพียงอย่างเดียว เกี่ยวข้อง ลองกามา ถมตัณหา ความใคร่ ในตัวตน จึ่งเขียนกลอน วอนหญิง ละทิ้งเถอะ อย่าเปื้อนเปรอะ หลีกไกล หนีให้พ้น วาจาหวาน มานผี อินทรีย์คน จะหมองหม่น สุขสลาย เมื่อปลายทาง รพีกาญจน์ 59 เขียนตลก.หวาน.มากแล้ว ลองเขียนแนวนี้บ้าง ไม่มีเจตนาว่าใคร เชิญตอบต่อวิจารณ์ครับ อ่านกลอนไปใจสะดุ้งยุ่งแล้วหละ ท่านพี่นะท่านพี่ดีทุกอย่าง ส่วนสล่ามาอ่านพาลครวญคราง น้ำลายจางเลยหนาเหมือนว่าเรา หากผู้หญิงทั้งหมดงดมองหนุ่ม ผมคงกลุ้มใจแท้มีแต่เหงา จะไปจีบสาวไหนคงไร้เงา คงต้องเข้าวัดวาหาทางดี ใช่บ้าใบ้ ใช่ไม่สน คนก่นด่า ใจสล่า ใช่มาบอด ไม่ถอดหนี มิเมินบท กฎหมาย ทั้งหลายมี ยังมองที่ หญิงงาม ทำตามใจ เลือกหญิงที่อายุลุสิบแปด และเลือกแอ๊ดคุณเธอเจอกันได้ เลือกแอบอิงหญิงที่ไม่มีใคร เลือกกล่อมให้เธอสุขซุกกายา มิได้เลือกหญิงที่มีเจ้าของ สล่ามองหญิงดีเก่งทีท่า และเลือกหญิงอิงแอบแบบเมตตา ไร้ปัญหาด่าทอต่อกระทำ มิเคยลวงหลอกใครให้เคืองโกรธ มิต้องโทษทำใครให้กลืนกล้ำ มีแต่ช่วยคลายทุกข์สุขประจำ มิเคยนำทุกข์ใจให้สักคน สล่าผิน อิอิ....แต่งกลอนแก้ต่างแทน เหล่าชาย ที่ยังมีไฟอยู่นะครับ ส่วนพี่รพีฯท่านใกล้บวชแล้ว อิอิ[/color][/size] ถูกแปลงร่าง สร้างซาก มาจากไหน จากสุมทุม พุ่มไม้ ให้มาเกิด จากเมืองแมน แถนไส ไล่ตะเพิด คงเตลิด จากนรก ตกกองกุณฑ์ มีบาปนำ กรรมชั่ว แปดตัวติด ใช้ชีวิต จำเจ เสพเมถุน ไม่ถนอม ยอมพลี ความดีคุณ ชอบหมกมุ่น อวัยวะ อิสตรี ทำบ้าใบ้ ไม่สน เสียงก่นด่า ทำหูตา หนวกบอด ไม่ถอดหนี เมินแม่บท กฎหมาย บ้านเมืองมี เสี่ยงชีวี พิการ จากภารยา ตะกรุม ตะกละ ตะกราม ทรามมิหาย เสียมากมาย ไม่นับ สินทรัพย์ค่า เพียงอย่างเดียว เกี่ยวข้อง ลองกามา ถมตัณหา ความใคร่ ในตัวตน จึ่งเขียนกลอน วอนหญิง ละทิ้งเถอะ อย่าเปื้อนเปรอะ หลีกไกล หนีให้พ้น วาจาหวาน มานผี อินทรีย์คน จะหมองหม่น สุขสลาย เมื่อปลายทาง รพีกาญจน์ 59 เขียนตลก.หวาน.มากแล้ว ลองเขียนแนวนี้บ้าง ไม่มีเจตนาว่าใคร เชิญตอบต่อวิจารณ์ครับ อ่านกลอนไปใจสะดุ้งยุ่งแล้วหละ ท่านพี่นะท่านพี่ดีทุกอย่าง ส่วนสล่ามาอ่านพาลครวญคราง น้ำลายจางเลยหนาเหมือนว่าเรา หากผู้หญิงทั้งหมดงดมองหนุ่ม ผมคงกลุ้มใจแท้มีแต่เหงา จะไปจีบสาวไหนคงไร้เงา คงต้องเข้าวัดวาหาทางดี ใช่บ้าใบ้ ใช่ไม่สน คนก่นด่า ใจสล่า ใช่มาบอด ไม่ถอดหนี มิเมินบท กฎหมาย ทั้งหลายมี ยังมองที่ หญิงงาม ทำตามใจ เลือกหญิงที่อายุลุสิบแปด และเลือกแอ๊ดคุณเธอเจอกันได้ เลือกแอบอิงหญิงที่ไม่มีใคร เลือกกล่อมให้เธอสุขซุกกายา มิได้เลือกหญิงที่มีเจ้าของ สล่ามองหญิงดีเก่งทีท่า และเลือกหญิงอิงแอบแบบเมตตา ไร้ปัญหาด่าทอต่อกระทำ มิเคยลวงหลอกใครให้เคืองโกรธ มิต้องโทษทำใครให้กลืนกล้ำ มีแต่ช่วยคลายทุกข์สุขประจำ มิเคยนำทุกข์ใจให้สักคน สล่าผิน อิอิ....แต่งกลอนแก้ต่างแทน เหล่าชาย ที่ยังมีไฟอยู่นะครับ ส่วนพี่รพีฯท่านใกล้บวชแล้ว อิอิ[/size] emo_94 เคยลองแล้ว ลองหลบ จบจากพี่ เคยคิดมี คนใหม่ ไปหลายหน เคยคิดหนี หน่ายหน้า คราพี่ซน เคยเตือนตน กลกลวง เขาลวงใจ หนีอย่างไร หนีใจ ไปไม่พ้น หนีเสียจน ทนทุกข์ บุกใจเหงา หนีความจริง สิ่งแท้ แม้แค่เงา หนีรักเขา เซาซบ กลบความจริง เลยต้องปล่อย ตามใจ ไม่กำหนด เลยไม่ลด ละเลิก เบิกใจหญิง เลยหมายมั่น เมียงมอง ปองรักจริง เลยได้ปิ๊ง! อิงแอบ แนบกายา ขำ ขำ นะจ๊ะ (http://www.qzub.com/bar_034.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: ...หนี... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 05 พฤศจิกายน 2011, 09:01:PM ................................ ต้องถูกชาว พารา ประชาทัณฑ์ ค้านที...รพีกาญจน์ เอาเรื่องแน่ ขอแก้ตัว ว่ามั่วเด็ก ชอบชมเซ็กส์ เอ็กซ์.อาร์ ฟาร์แฟชั่น "เฒ่าหัวงู" ไม่รู้ซึ้ง ทะลึ่งดัน ขนานกัน เล่าลือ ฮุยฮือฮา เราไม่ชอบ ตอบรับ กับคำนี้ เรียก "ผู้มีอุปการคุณ" ดีกว่า พลังไร้ วัยชแร แก่ชรา ทุ่มเงินตรา ลงไป เพื่อได้คำ ตอนเคลียคลอ ออเซาะ ฉอเลาะหวาน คนที่บ้าน นานเนย ไม่เคยพร่ำ นิดเอาอก น้อยเอาใจ ไม่เคยทำ ขอชุ่มฉ่ำ ช่วงท้าย ก่อนวายวาง ยามหย่อนยาน งานเดิน มีเงินเยอะ จิตเลือนเลอะ เวลาน้อย แรงถอยห่าง จะสู้หนุ่ม รุ่มหล่อ พอมีทาง เอาปัจจัย ไว้สร้าง ย่างเพลินไป ยังเคารพ นบนอบ กรอบกำหนด ถึงบาปบท มหันต์ สุดกันได้ เพราะต่างฝ่าย ชายหญิง นิ่งพอใจ วุ่นอะไร ให้เคือง เรื่องของเรา ...คนข้างบ้าน... ขออภัยผู้กดชม ผมเผลอลบกระทู้โดยไม่ได้ตั้งใจ ตาลายครับ คิดทบทวนพิมพ์ใหม่ เนื้อความอาจคลาดเคลื่อนไปบ้างครับ หัวข้อ: Re: ...หนี... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 05 พฤศจิกายน 2011, 09:22:PM ................................ วุ่นอะไร ให้เคือง เรื่องของเรา ค้านอีกที...รพีกาญจน์ รู้ทั่วไป ใช่โง่งม ที่พรหมสร้าง แยกสองร่าง หญิงชาย ร่ายเสกเป่า เพื่อดำรง คงผุด มนุษย์เรา สืบลูกเต้า มากมาย ขยายพันธุ์ ถึงย่ำแย่ แก่เกี่ยว เรี่ยวแรงถอย เรายังคอย ทำหน้าที่ ขมีขมัน มิย่อหย่อน ถอนหนี ตะบี้ตะบัน องค์เอวลั่น แข็งขด มิลดลา ยังมีชาย มากมาย ที่กลายเพศ อีกสาเหตุ ซ้ำเติม คนเพิ่มช้า เราผ่ายผอม ยอมพลี กามกรีฑา เห็นไหมว่า เรา "ผู้คุณูปการ" สมควรที่ ชาวโลก กล่าวยกย่อง ใช่เมินมอง ด่าทอ คิดต่อต้าน นิ้วชี้หน้า ว่าเสีย เฮียเลื้อยคลาน หมายประจาน ป้ายสี สิ้นดีเอย ...คนรอบบ้าน... ล่องลอยลามตามคิด โปรดพิจารณา อ่านเพื่อการศึกษา มิเจตนาว่าใคร รพีกาญจน์ 59 emo_126 หัวข้อ: Re: ...หนี... เริ่มหัวข้อโดย: สล่าผิน ที่ 07 พฤศจิกายน 2011, 10:11:PM
หัวข้อ: Re: ...หนี... เริ่มหัวข้อโดย: น้ำผึ้ง ที่ 07 พฤศจิกายน 2011, 11:18:PM (http://www.qzub.com/bar_121.gif) (http://www.qzub.com) ด้วยผีห่าซาตานส่งมารเกิด ชั่วบรรเจิดเปิดตำนานสามานย์หลาย เล่ห์ลวงหลอกกลอกกลิ้งปลิงเพศชาย มุ่งมั่นหมายถวายตนเป็นคนเลว ใช้คารมคมปากคอยพรากพร่า สังหารฆ่าพรหมจรรย์บั่นลงเหว กามราคะสะใจดุจไฟเปลว จิตแหลกเหลวต่ำใต้ไร้ดีงาม สร้างภาพจัดอัตลักษณ์ทักทายเพราะ ประจวบเหมาะเจาะไข่ใจหื่นห่าม งามรูปทรัพย์สรรพจำนรรจ์ฟันทุกยาม สุดต่ำทรามคอยตามซ้ำย้ำกำไร มือถือสากปากถือศีลบนจินต์จิต แฝงยาพิษกิจกามคุณหนุนเติมใส่ หน้าตัวเมียเดียรัจฉานมารจัญไร เฝ้าฝักใฝ่ใคร่กามาล่าสิ่งคาว บริสุทธิ์หยุดจมโสมมปรัก ลุ่มหลงรักโลกีย์มีแต่ฉาว วางจิตพบสงบใจตรองให้ยาว จบเรื่องคาวตัณหากามอารมณ์ พญาเมา (http://www.qzub.com/bar_121.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: ...หนี... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 31 พฤษภาคม 2012, 05:28:AM ขึ้นกอกก ตกยาก ลำบากหนี นานข้ามปี เรื่อยมา ถูกถาโถม เสมือนเงา เฝ้าราวี รี่จู่โจม ใจกายโทรม สุดขีด บิดบีฑา ลุอำนาจ อาชญ์โอษฐ์ กดบังคับ ทัณฑ์โขกสับ หนึ่งสอง ต้องเกศา ถือกุมมีด กรีดเนื้อ ป่นเกลือทา ดุจทาสา เรือนเบี้ย ไถ่เสียเงิน อีกทรัพย์สิน ดินดาน ขุดรานยก มรดก ตกทอด ดอดแกะเหิน จตุบาท คลาดคลาย ทำลายเยิน หางตาเมิน ทุบปัง ถังโอชาม ัี หันแลบเลีย เมียขาว ลูกสาวแซ่ จะอ่อนแก่ มิรอ ไร้ข้อห้าม ยึดจับนำ จำจอง สนองกาม ก่นคุกคาม ไสเฉท เปรตโลกันต์ เสียงโหยหวน ทวนทิศ ผิดมนุษย์ ร่างประดุจ เศษมาร ถักสานสรร กระทืบพื้น ยืนกล้า ท้าประจัญ แหกเย้ยหยัน ลำพอง สมองควาย ...มันมาอีกแล้ว... คงต้องแจว ไกลลิบ กลัวสิบหาย หยิ่งยโส โอหัง ดังผีพราย อันตราย ด่วนจี๋ รีบหนีเร็ว ! emo_118 รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: ...หนี... เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 31 พฤษภาคม 2012, 08:32:AM emo_89 ถอยมามากหลากล้นทุกข์ทนรับ จนแทบดับขยับถึงซึ่งขอบเหว ทุกวันรุมสุมฤดีอัคคีเปลว ด้วยความเลวลามไล่ให้ร้อนรน จะไม่หนีรีรอจะขอสู้ แผ่นดินปู่สู้ฟื้นจนดื่นผล ฤๅยอมสิ้นจินต์หงอทรชน ฤๅยอมทนหม่นหมองครองชีวี จะต้องสู้กู้กลับขับขื่นขม ให้ภิรมย์คืนเคียงสู่เวียงศรี เพื่อประชาอุรารื่นชื่นฤดี สิ้นอัปรีย์ผีพล่านรำคาญใจ... emo_126 บูรพาท่าพระจันทร์ หัวข้อ: Re: ...หนี... เริ่มหัวข้อโดย: ..กุสุมา.. ที่ 04 กรกฎาคม 2012, 09:55:PM ...มันมาอีกแล้ว... คงต้องแจว ไกลลิบ กลัวสิบหาย หยิ่งยโส โอหัง ดังผีพราย อันตราย ด่วนจี๋ รีบหนีเร็ว ! emo_118 รพีกาญจน์ 59 สวมหน้ากาก รวมอยู่ หมู่มนุษย์ มันจะฉุด ลากไป ในหุบเหว ขุมนรก อเวจี พวกผีเลว เผาด้วยเปลว ไฟบาป ตราบชีวา คิดดีดล หลงกล คนไม่ดี ป้ายราคี สีดำ ที่ต่ำค่า หนีให้ไกล อย่าได้ เจรจา วางทีท่า หน้าทน คราบคนลวง ..แม่หญิงดอกคำ.. emo_17 น่ากลัวจริงๆเจ้าค่ะ จ้าวรพีฯ หัวข้อ: Re: ...หนี... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 05 กรกฎาคม 2012, 08:53:PM สำคัญผิด คิดหรือ พ้นมือข้า เมามายา เล่ห์กล วนกลางบ่วง มีแวดล้อม ตรอมช้ำ ระกำทรวง ก้าวเลยล่วง ยากนัก จักคลายคืน บนปันปลง ส่งนำ มากำเนิด สวยพริ้งเพริศ ไฉไล กว่าใครอื่น ชันษาเยาว์ เท่าหลาน เมื่อวานซืน คนพันหมื่น มือควาน ต้องการคลำ ลื่นยอมรับ จับเปลี่ยน เวียนโกหก แสร้งตลก ล่อใจ ให้ถลำ สมองดี สีเทา เบาประจำ ทอคตัวย่ำ ทำลาย คลุกทรายดิน ร้องรัญจวน ครวญคราง ก็ช่างเถิด ให้หวังเหวิด แถทั่ง คลั่งบ้าบิ่น จะตีฆ้อง มองมอง ฟ้ององค์อินทร์ ใช่ผันผิน ถลา ทวนหาทาม มากสับปลับ อัปลักษณ์ เกินอักโข หลงไหลโง ไม่ขึ้น ชื่นเห่อห่าม รู้แสนรู้ ดูเห็น เช่นเปรตทราม ยังติดตาม จบที หนี..โกฏิไกล รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: ...หนี... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 06 พฤษภาคม 2013, 01:05:PM ทุกคนก่นประณามเหยียดหยามข้า มือชี้ด่าอัปรีย์เรียกอีไอ้ ข้ากับเจ้าเท่ากันเผ่าพันธุ์ไทย มีส่วนไหนเพี้ยนนิดผิดจากคน เพียรทำมาหากินทั่วถิ่นแคว้น ข้ามเขตแดนมุดดินบินเวหน เสียงแซ่ซ้องก้องไปในสกล กำไรขนสินทรัพย์กลับคืนคลัง ขอประกาศศักดาข้าคนแรก ได้เปรียบแขกลาตินจีนฝรั่ง ยิวญี่ปุ่นเกาหลีอารีดัง รวมใต้เหนือเชื่อฟังคำสั่งการ จากเด็กหนุ่มกรุ่มกริ่มยิ้มหน้าเหย จากลิเกสู่โตรโหฐาน จากบ้านนอกคอกนาอ่าโอฬาร มากหมู่มารอิจฉาเบิกตาร้อน สร้างทำนบกลบดานรานชีวิต แสร้งเบือนบิดใส่ร้ายป้ายเน่าหนอน แซะมั่นคงลงท้ายค่อยคลายคลอน เร่งตัดตอนตะเพิดหนีเปิดเปิง องค์พิสุทธิ์พุทธาอานุภาพ น้อมประณมก้มกราบทูลทราบเถิง โปรดเมตตาปราณีให้ที่เพิง หยุดกระเซอะกระเซิงพักเบิ่งบาน emo_126 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...หนี... เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 06 พฤษภาคม 2013, 01:33:PM emo_45 emo_45 ใครว่าป๋า รพีฯ ศรีบ้านทุ่ง ใครกันยุ่ง บอกพัน จะฟันบ้าน ตามราวี ตีแตก แยกกบาล ให้ซมซาน ไร้ซึ่ง ที่พึ่งพิง บอกมาด่วน จัดให้ ในวันนี้ เตะซักที ตีเข่า เข้าตะปิ้ง โทรมาเลย คุณป๋า อย่าประวิง สาวใจสิงห์ ทิ้งทวน ม้วนโลกันต์ จะตามล่า ท้าสู้ หมู่หรือจ่า ตีหัวหมา ด่าแม่คน สนไหมนั่น ถ้าจับได้ ป๋ารพีฯ ที่ใช้พัน เงินประกัน ด้วยนะป๋า รีบมาไว พันทอง emo_45 emo_45 emo_45 หัวข้อ: Re: ...หนี... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 06 พฤษภาคม 2013, 06:05:PM emo_45 emo_45 ใครว่าป๋า รพีฯ ศรีบ้านทุ่ง ใครกันยุ่ง บอกพัน จะฟันบ้าน ตามราวี ตีแตก แยกกบาล ให้ซมซาน ไร้ซึ่ง ที่พึ่งพิง บอกมาด่วน จัดให้ ในวันนี้ เตะซักที ตีเข่า เข้าตะปิ้ง โทรมาเลย คุณป๋า อย่าประวิง สาวใจสิงห์ ทิ้งทวน ม้วนโลกันต์ จะตามล่า ท้าสู้ หมู่หรือจ่า ตีหัวหมา ด่าแม่คน สนไหมนั่น ถ้าจับได้ ป๋ารพีฯ ที่ใช้พัน เงินประกัน ด้วยนะป๋า รีบมาไว emo_45 emo_45 emo_45 พันทอง ใช่ร่วมรุ่น คุ้นกัน แต่กาลก่อน เป็นหละอ่อน อมเมี่ยง อยู่เชียงใหม่ หน้ากลมกลม ผมเกรียน นักเรียนไทย หัวเราะเหมือน ร้องไห้ ถูกไล่ เคยรับจ้าง ง้างบ่า ท่าแบกหาม อายุอานาม พอดิบ หกสิบสี่ เมียชื่อป้อ พ่อชื่อแป่ แม่ชื่อปี บ้านเลขที่ ฮ่าฮ่า หนองปลาคาว ทำความผิด ติดคดี หนีตำรวจ หลบไปบวช หลายมื้อ พ้นอื้อฉาว ทำงานช่าง ล้างท่อ บ่อเมืองลาว หลงดมกาว ตัวมอม ร่างผอมโซ มิพอมือ พอมัน น้องพันจ๋า แค่สบตา ด่าทอ ก็วิ่งโร่ หัวคะมำ ตำไม้ ร้องไห้โฮ อพิโธ่ ฟั่นเฟือน หนอเพื่อนเรา emo_62 พี่ไปเอายาสวนปรุง เจอเขาอยู่ในสวนปรุง emo_100 รพีกาญจน์ |