|
หัวข้อ: เศษอารมณ์ เริ่มหัวข้อโดย: sitang ที่ 02 พฤศจิกายน 2011, 10:50:AM เศษเสี้ยวส่วนใดในชีวิต ใครลิขิตให้ฉันพลัดหลง อ้างว้างกลางป่าไพรพง ในดงดิบมืดสนิทตา มองซ้ายไม่เห็นใครอยู่ แลดูไหนนะทางขวา อารมณ์อมทุกข์โศกชีวา น้ำตาหลั่งมาจนท่วมใจ เศษอารมณ์ส่วนน้อยในนี้ ทุกนาทีหวาดหวั่นจนหวั่นไหว ทั้งปลายทางก็ร้างห่างไกล ใครหนอจะเห็นใจเพียงสักครา คงเหลือเพียงรูปกายร่าง รอยทางเปรียบเป็นภูติผีป่า คนไหนใครเขาจะศรัทธา เหยียบย่ำช้ำอุราเป็นอาจินต์ คนเดียวโดดเดี่ยวเดียวดาย ความหมายค่าเพียงเศษซากดินหิน และจะเป็นเช่นนี้จนชาชิน ตราบชีวินมอดไหม้มรณา สิตางศุ์ ๐๒๑๑๒๕๕๔ หัวข้อ: Re: เศษอารมณ์ เริ่มหัวข้อโดย: ♥หทัยกาญจน์♥ ที่ 02 พฤศจิกายน 2011, 11:08:AM ชีวิน ชีวัน ฉันหลงใหล รูปรส กลิ่นใด ใจฝันหา เล่ห์กล วนลวง ดวงชะตา ชีวิต ชีวา พามลาย โดดเดี่ยว เปล่าเปลี่ยว เที่ยวหลุมหลง มีกรอบ ครอบกรง คงฝันหาย จุดหมาย ปลายทาง พาวอดวาย จิตนี้ ที่ตาย ตกตามมัน หทัยกาญจน์ |