พิมพ์หน้านี้ - น้ำใจที่ไหลท่วม

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนให้กำลังใจ => ข้อความที่เริ่มโดย: มังตรา ที่ 30 ตุลาคม 2011, 09:54:PM



หัวข้อ: น้ำใจที่ไหลท่วม
เริ่มหัวข้อโดย: มังตรา ที่ 30 ตุลาคม 2011, 09:54:PM
http://www.youtube.com/watch?v=PwqtwjaECfk#noexternalembed&feature=player_profilepage (http://www.youtube.com/watch?v=PwqtwjaECfk#noexternalembed&feature=player_profilepage)


หัวข้อ: Re: น้ำใจที่ไหลท่วม
เริ่มหัวข้อโดย: มังตรา ที่ 01 พฤศจิกายน 2011, 08:33:PM

http://www.youtube.com/watch?v=PwqtwjaECfk#noexternalembed&feature=player_detailpage (http://www.youtube.com/watch?v=PwqtwjaECfk#noexternalembed&feature=player_detailpage)




เสียงบรรเลง  เพลงฟัง  ดังเจื้อยแจ้ว                       ภาพเพริดแพร้ว  พี่น้องไทย  ร่วมใจช่วย
ยามทุกข์เข็ญ  ระส่ำระสาย  แทบมอดมวย                จิตที่สวย  ด้วยคุณงาม  แห่งความดี
กรอกกระสอบ   ทรายกอง  ประลองแข่ง                  สายน้ำแรง  เชี่ยวหลาก  จากวิถี
ร่วมจิตก่อ  กองทรายบุญ  หนุนวารี                         รีบเร็วรี่   ไม่รอช้า   น่าเห็นใจ



เหล่าทหาร  เคยผลาญ  ปวงอริ                                แสนปิติ   เห็นท่าน  สานงานใหญ่
ศัตรูเปลี่ยน  จากคนรุก  เคยบุกไป                           เป็นมหา  ชลาศัย  ในนที
ทหารกล้า  ฝ่าน้ำ  ผุดดำช่วย                                 คนแก่ป่วย   หนุ่มชรา  ที่พาหนี
กั้นทางน้ำ  ผลักดัน  ยั้นวารี                                   สุดแรงที่  ท่านมอบ  ขอขอบคุณ
สาธุองค์  สงฆ์เจ้า  คราวทุกข์ยาก                           ร่วมแรงลาก  กระสอบเข็น  เป็นกองหนุน
รักษาเขต   พัทธสีมา  เนื้อนาบุญ                            หวังเจือจุน  แทนคุณส่ง  องค์สัมมา
ผู้พลัดบ้าน  ชานถิ่นจ๋า  อย่าร้องไห้                          ต้องร่วมใจ  ทนอยู่  เพื่อสู้หนา
น้ำที่มาก  อย่าให้หลาก  ออกจากตา                         ร่วมใจฝ่า  สายน้ำไหล  ไปด้วยกัน


มือที่จับ  กันไว้  ด้วยใจจิต                                      หลังที่ติด  แบกกลับ  เพื่อรับขวัญ
แขนที่อุ้ม  รุมชิด  จิตผูกพัน                                    มือของฉัน  จะพาข้าม  ด้วยน้ำใจ
ถึงวันนี้  ไม่มี   ที่จะอยู่                                           ไม่มีคู่  เรือนชาน  บ้านอาศัย
สายน้ำท่วม  ดูเวิ้งว้าง  พาห่างไกล                            แต่ผืนธง  เราอยู่ใกล้  ใต้ร่มเดียว
                                                                                                       


                                                                                                                                     emo_89   
         
 
                                         




หัวข้อ: Re: น้ำใจที่ไหลท่วม
เริ่มหัวข้อโดย: ยามพระอาทิตย์อัสดง ที่ 03 พฤศจิกายน 2011, 12:22:AM
(http://a5.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc7/291983_120501708049249_100002682625685_111770_1104545_n.jpg)


~ ส่งแรงใจให้เป็นพลัง ~

หม่นไหม้ใจระทม   ต้องตรอมตรมจมน้ำตา
เจ็บร้าวคราวหนักหนา  สิ้นชายคาล้าอ่อนแรง

ทนทุกข์สุขห่างหาย  มิเว้นวายคล้ายยื้อแย่ง
น้ำหลากทุกหนแห่ง  ฟ้าสิ้นแสงแบ่งตะวัน

ขาดน้ำอาหารแห้ง  ข้าวของแพงแล้งแล้วฝัน
จะอยู่อย่างไรกัน  ขอฟ้านั้นพลันเห็นใจ

ดับทุกข์ปลุกให้ตื่น  ขอเราฟื้นคืนได้ไหม
ร่วมด้วยช่วยกันไป  ส่งแรงใส่ให้กำลัง

ขอวอนอ้อนเทวา  จงเมตตาพายับยั้ง
ต่อนี้จะจริงจัง  เป็นพลังให้คนไทย


พระอาทิตย์อัสดง


หัวข้อ: Re: น้ำใจที่ไหลท่วม
เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 03 พฤศจิกายน 2011, 01:28:PM
คล้ายละครฉันดูอยู่คืนก่อน
เกิดอาวรณ์คืบคลานผลาญรู้สึก
กัดเล็มแทะแกะกินจินต์สำนึก
อกระทึกสั่นกลัวทั่ววิญญู

คลื่นกระหน่ำซ้ำซ้อนคนอ่อนล้า
คลื่นน้ำตาผ่ากลางช่างอดสู
คลื่นมวลชนคนคลอนตอนที่ดู
ฤาใครรู้ระทมขมเพียงไร

เป็นละครน้ำเน่าเราดูบ่อย
เห็นเขาถอยเขาดันฝัน..ใช่ไหม?
ค่าตัวพระตัวนางวางเท่าใด
จ่ายเพียงไหนกันหนอ..ต่อหนึ่งตอน

ชั่วพริบตาตัดฉากจากความสุข
วิบากกรรมก็บุกรุกไม่หย่อน
สลับฉากน้ำตาหน้าละคร
คล้ายเรื่องหลอนกร่อนใจให้สะเทือน

ปิดละครหรือปิดจิตที่กร่อน
เมื่อทุกตอนคือเรื่องจริงสิ่งเชือดเฉือน
สงครามธรรมชาติประกาศเตือน
สงครามพลเรือนเหมือนลงทัณฑ์

แล้วท้องฟ้าก็เปิดเชิดลำแสง
เห็นหลากแห่งร่วมเกื้อเอื้อความฝัน
ร้อยดวงใจช่วยเหลือเพื่อกำนัล
และปลอบขวัญผู้ล้าอยู่หน้าจอ


เอ่อ...ไม่ได้เขียนนานค่ะ ถ้าไม่ตันก็จบไม่ลง.. emo_85