|
หัวข้อ: ดุจดังบุหงาในป่าแก้ว เริ่มหัวข้อโดย: sitang ที่ 25 ตุลาคม 2011, 02:05:PM ดุจดังบุหงาในป่าแก้ว พราวแพรวแววมณีมีค่า เย็นชุ่มฉ่ำใสดังธารา งดงามกว่าคำใดจะเปรียบเปรย เพียงยิ้มพิมพ์ลักษณ์สลักจิต ให้นิรมิตพริ้มพรายมิวายเฉลย ติดตราตรึงซึ้งหทัยเจ้าทรามเชย โอ้ใจเอ๋ยถูกเจ้าเข้าครอบครอง ดวงเนตรแลหฤทัยใสซื่อ งามหรือคือกว่าดาวทั้งผอง แค่ชั่วเศษกาลผ่านมอง ดังตกต้องสู่ห้วงบ่วงดวงใจ ปล่อยพริ้วปลิวสยายเกศา ประหนึ่งว่าดุจเส้นแพรไหม ดำสนิทหอมยวนเย้าเจ้าอรไท ประดับไว้อยู่ในดวงแด แต่ว่าใจนี้มีค่าน้อย หลากร้อยหลายพันบาดแผล กัลยาณีมีหรือจะเหลียวแล คงได้แค่แลมองผ่านสองตา อยากจะบอกความนัยที่รู่สึก ในส่วนลึกของฤดีสิเนหา แต่ก็ยากหากเอ่ยเผยวาจา รู้ดีว่าค่าฉันไม่คู่ควร หากอารมณ์ฤๅจักข่มความคิด ฉันมีสิทธิ์ร่ำไห้ได้กำสรวล ด้วยหลงใหลปักใจแม่เนื้อนวล ทุกกระบวนบทตอนอาวรณ์ใจ จึงฝากถ้อยวัจนีที่สาส์นรัก โปรดประจักษุ์ชัดแจ้งแถลงไข ว่าคนนี้ที่มีเพียงหทัย มีสิทธิ์จักรักเพียงแก้วตา สิตางศุ์ ๒๕๑๐๒๕๕๔ หัวข้อ: Re: ดุจดังบุหงาในป่าแก้ว เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 25 ตุลาคม 2011, 04:09:PM (http://www.qzub.com/bar_043.gif) (http://www.qzub.com) บุหงาโรยดอกกลีบประทีปแก้ว เฉิดฉายแววแฝงกลิ่นถวิลหอม ภุมเรศบินว่อนร่อนดมตอม อยากดมดอมบุหงากลางพงไพร บุหงาโรยกลีบลงบนธารน้ำ ร่อนลงดำบนธาราพร่างรินไหล ยินเสียงแว่วบุหรงคงมาไกล นี่ก็ใกล้ภากรนอนหลับครวญ บุหลันขึ้นฉายแววแพร้วปรากฎ ภากรลดส่องลงไพรสณฑ์หวล พงป่าร่ำพร่ำเพรียกเพียรร้องทวน ก็จักจวนดาราพร่างพราวไกล พงป่าแก้วบุหลันพลันร่ำไห้ มิมีใครเชยชมความผ่องใส คราพิรุณโปรยหยดลงคราใด มีน้ำใสหล่อเลี้ยงเพียงประทัง ยามครานี้ราตรีเดินเหินผ่าน ดูน้ำค้างกลางดอกหยดน้ำขัง สกุณาบินหาเหยื่อเงี่ยหูฟัง ยินความหวังบุหงันพรั่นรำพึง เพียงเจ้าอยากเฉิดฉายให้แววเด่น ให้คนเห็นยลยินชมเจ้าซึ้ง ให้ชมชอบความสวยจนตะลึง เจ้าอยากถึงฉายแววแพร้วไปไกล (http://www.qzub.com/bar_043.gif) (http://www.qzub.com) พิมพ์วาส |