|
หัวข้อ: คนเคยๆ เริ่มหัวข้อโดย: ไม้หน้าสาม ที่ 14 ตุลาคม 2011, 09:23:AM วัวเคยขา ม้าเอ๋ย ก็เคยขี่ สุขเคยมี ลองลิ้ม ชิมอิ่มหนำ รสหอมหวาน ซ่านเสียว เกี่ยวกุมกำ ย่อมจดจำ ใจจริง แอบอิงอร ชื่นในรัก หักได้ ไฉนรัก ย่อมแน่นหนัก ใจหน่วง ดวงสมร แม้นยามห่าง ร้างลา แสนอาวร ใจรอนรอน พิศวาส วาดหวังรอ แต่แม่เอ๋ย เฉยไย เหมือนไม่ชอบ บัดนี้ตอบ ว่าสิ้นรัก ผลักไสหนอ ทั้งที่ก่อน อ้อนกัน สัมพันธ์คลอ ยังหยอกล้อ จ้อเสียง เคียงนิทรา หรือบัดนี้ มีใหม่ ผลักไสพี่ ทั้งก่อนนี้ เคยคอย ละห้อยหา กลับเมินไป ไม่เอ่ย เฉยเย็นชา ทิ้งคู่ขา ให้เปลี่ยว แห้งเหี่ยวทรวง รักหนอรัก ยักย้าย ไม่คล้ายรัก กลับจมปลัก หลักหล่ม ของตมหวง น้องเอ๋ยน้อง จองใจ ไหนกลับลวง หน่ายคู่ควง บ่วงสะบั้น หั่นคู่เคียง จำใจจาก พรากไกล มิใคร่จาก ด้วยรักมาก เหมือนจินต์ ได้ยินเสียง อันคลอเคล้า เล้าโฉม โลมร่วมเรียง เหลือไว้เพียง อาลัย ให้ใจจำ... หัวข้อ: Re: คนเคยๆ เริ่มหัวข้อโดย: yaguza ที่ 14 ตุลาคม 2011, 02:07:PM คราวอำลา อาลัย ใครปวดร้าว หรือพี่บ่าว แลเห็น เป็นเรื่องขำ ม้าเคยนั่ง ตั่งเคยนอน ฆ้อนเคยกำ กลับมาทำ แปลกแปลก คิดแยกทาง เพราะหัวใจ สีดำ จึงทำได้ โหดไปไหม เล่าพี่ ที่ทิ้งขว้าง ฟังธรรมะ เข้าหน่อย ก็ปล่อยวาง เถอะถ้าร้าง ลาไกล ไม่หวนคืน ......ยากูซ่า....... หัวข้อ: Re: คนเคยๆ เริ่มหัวข้อโดย: Prapacarn ❀ ที่ 14 ตุลาคม 2011, 02:48:PM (http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSIK2saer5ZX0-GcBiEKSbsQKKZuOM2u5ohrmJhjkmUHib4Sx8z) เมื่อหัวใจ เขาไม่รัก ก็หักเถอะ เก็บไว้เปรอะ ความฝัน มันขมขื่น หัวใจเรา เขาไม่เกี่ยว อย่าเที่ยวยืน- ถอนสะอื้น เขาจะเย้ย จนเคยตัว มันจะเจ็บ แค่ครั้งคราว ราวสามวัน หลังจากนั้น รีบขับไล่ ไปจากหัว ทั้งหัวใจ หัวสมอง ไม่ต้องกลัว หลงพันพัว หัวจะเน่า ไม่เข้าที เพราะเคยแล้ว เข้าใจซึ้ง จึงบอกได้ ความหวั่นไหว เป็นบ่วง ลวงทุกที่ ตั้งจิตมั่น พลับสงบ จบเสียที วันพรุ่งนี้ ก็จะได้ หัวใจคืน... (http://www.qzub.com/bar_011.gif) (http://www.qzub.com) แซมเอากำลังใจมาฝากค่ะ... หัวข้อ: Re: คนเคยๆ เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 14 ตุลาคม 2011, 03:13:PM ...เห็นน้ำตาหล่นบนกลอน ตอนเขาจาก เห็นกานท์ฝาก ความโศก โบกใจฝืน เห็นความใน ไหลลง ปลงกลอนยืน เสียงสะอื้น ก็ลอยเด่น เซ่นรักตรม ...โอ้อกเอ๋ย เข้าใจอยู่ เมื่อคู่พราก ถ้อยคำฉาก ที่เคยมี ชี้ขื่นขม อนิจา หัวใจเจ้า ร้าวระบม เกิดระทม บ่มหนอง สองฝั่งใจ ...รอยอดีต เขาฝากมา พาใจเจ็บ เวลาเย็บ มิอาจเลือน เคลื่อนไฉน เมื่อความรัก มันฝังลึก ผนึกใน รอยอาลัย ก็บังเกิด เปิดทางรอ ...เก็บความเจ็บ เหน็บกลอน ทอนใจเถิด ให้มันเฉิดฉายแวว แนวใจหนอ อดีตช้ำ ดำหม่น คงค่าพอ อย่าวอนขอ มาปรากฎ เป็นบทจำ... ตะวันฉาย (http://www.qzub.com/bar_017.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: คนเคยๆ เริ่มหัวข้อโดย: สุนันยา ที่ 14 ตุลาคม 2011, 04:01:PM เมื่อถึงคราว ต้องจบ เหมือนหลบฉาก รักเคยฝาก กลายเน้น เป็นเรื่องขำ ความเศร้าแฝง เป็นรอย ร้อยระกำ ความทรงจำ ผูกติด เป็นจิตเตือน แรกใช่ว่า ไม่รัก ฝากบอกพี่ พอนานปี รักหน่าย จึงคล้ายเคลื่อน กาลเวลา นำพา ให้รักเลือน ก็เปรียบเดือน ห่างฟ้า คราข้างแรม... "สุนันยา" |