พิมพ์หน้านี้ - “ฉันแค่เหงา เขา แค่ปลอบ”

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนน้อยใจ+กลอนขอโทษ => ข้อความที่เริ่มโดย: สุนันยา ที่ 13 ตุลาคม 2011, 08:14:PM



หัวข้อ: “ฉันแค่เหงา เขา แค่ปลอบ”
เริ่มหัวข้อโดย: สุนันยา ที่ 13 ตุลาคม 2011, 08:14:PM
(http://img1.imagehousing.com/1/306f6e32941cb5ae7317ea0c4c933895.gif)
(http://dl5.glitter-graphics.net/pub/755/755765i9j1sctvei.gif)
“ฉันแค่เหงา เขา แค่ปลอบ”

ทุกทุกสิ่ง ผิดที่ ฉันไหวอ่อน
ในทุกตอน เพราะเหงา คอยเข้าสุม
น้ำตาริน เพราะรัก ที่เร้ารุม
เหมือนถูกคลุม มืดมิด จิต โสมม

เพราะน้ำตา หยดนั้น มันหลั่งไหล
เขาเพียงช่วย ปลอบใจ คลายขื่นขม
อ้อมแขนอุ่น ปลอบขวัญ เพราะซานซม
ไม่อาจข่ม ยามท้อ จึงขออิง

ผิดที่ฉัน รู้ไหม เขาไมผิด
ที่ปล่อยจิต ไร้ค่า คำว่าหญิง
ต้องขอโทษ อย่าโกรธเขา เราผิดจริง
โปรด อย่าทิ้ง เขาไป จากใจเธอ

เข้าใจเขา สักนิด ผิดที่ฉัน
ไม่อาจห้าม ใจหวั่น วันพลั้งเผลอ
คำว่าเหงา เกินไป ที่ได้เจอ
ทำร้ายเธอ โดยไม่....ตั้งใจเลย…..

“สุนันยา”

http://www.youtube.com/watch?v=MH-X3rzPYEM#noexternalembed&feature=player_detailpage (http://www.youtube.com/watch?v=MH-X3rzPYEM#noexternalembed&feature=player_detailpage)
(http://dl5.glitter-graphics.net/pub/755/755765i9j1sctvei.gif)


หัวข้อ: Re: “ฉันแค่เหงา เขา แค่ปลอบ”
เริ่มหัวข้อโดย: ♥หทัยกาญจน์♥ ที่ 14 ตุลาคม 2011, 08:02:AM

(http://www.qzub.com/bar_051.gif) (http://www.qzub.com)
ผิดที่เขาหรือผิดที่ฉัน

ผิดที่เขา ผิดที่ฉัน จงมั่นรับ
ผิดที่เหงา เรากลับ ก่อลับเผย
ผิดที่เศร้า โศกระทม ตรอมตรมเปรย
ผิดที่รัก ปักเฉลย มิเคยพอ

หากเพียงพอ หยุดรอ มิต่อเพิ่ม
หากมิเสริม เติมรัก สิ่งมักขอ
หากมิใฝ่ ใคร่ครวญ สำนวนรอ
หากมิท้อ แท้หน่าย คล้ายเหงาใจ

จนรักเกิด ก่อเลิศ ประเสริฐค่า
คนก่อนหน้า น้ำนอง สองแก้มใส
น้ำตาพราก หลากริน แดดิ้นไป
จะโทษใคร คนผิด นั่นคิดเอง

หทัยกาญจน์
(http://www.qzub.com/bar_051.gif) (http://www.qzub.com)


หัวข้อ: Re: “ฉันแค่เหงา เขา แค่ปลอบ”
เริ่มหัวข้อโดย: สุนันยา ที่ 14 ตุลาคม 2011, 08:51:PM
ยอมรับเป็น คนผิด ที่จิตก่อ
ระทมท้อ สุดเหงา เข้าข่มเหง
ลืมหยุดยั้ง ชั่งใจ ไหววังเวง
จึงเกิดเพลง สุดเศร้า เข้าครอบงำ

อย่าโทษเขา เลยหนา ว่าทำผิด
เขาเพียงคิด ปลอบโยน คนใจช้ำ
เอื้ออกอุ่น ให้ซบ หลบระกำ
มอบถ้อยคำ ปลอบเหงา ปลดเศร้าคลาย

ขอโทษในความผิด เหมือนติดบ่วง
อยู่ในห้วง อุรา พาเสียหาย
เหมือนมัวหม่น มืดมิด ปิดงมงาย
ทำร้ายใจ แสนดี ให้มีกรรม....

"สุนันยา"


หัวข้อ: Re: “ฉันแค่เหงา เขา แค่ปลอบ”
เริ่มหัวข้อโดย: anncry ที่ 29 ตุลาคม 2011, 10:10:PM
([url]http://img1.imagehousing.com/1/306f6e32941cb5ae7317ea0c4c933895.gif[/url])
([url]http://dl5.glitter-graphics.net/pub/755/755765i9j1sctvei.gif[/url])
“ฉันแค่เหงา เขา แค่ปลอบ”

ทุกทุกสิ่ง ผิดที่ ฉันไหวอ่อน
ในทุกตอน เพราะเหงา คอยเข้าสุม
น้ำตาริน เพราะรัก ที่เร้ารุม
เหมือนถูกคลุม มืดมิด จิต โสมม

เพราะน้ำตา หยดนั้น มันหลั่งไหล
เขาเพียงช่วย ปลอบใจ คลายขื่นขม
อ้อมแขนอุ่น ปลอบขวัญ เพราะซานซม
ไม่อาจข่ม ยามท้อ จึงขออิง

ผิดที่ฉัน รู้ไหม เขาไมผิด
ที่ปล่อยจิต ไร้ค่า คำว่าหญิง
ต้องขอโทษ อย่าโกรธเขา เราผิดจริง
โปรด อย่าทิ้ง เขาไป จากใจเธอ

เข้าใจเขา สักนิด ผิดที่ฉัน
ไม่อาจห้าม ใจหวั่น วันพลั้งเผลอ
คำว่าเหงา เกินไป ที่ได้เจอ
ทำร้ายเธอ โดยไม่....ตั้งใจเลย…..

“สุนันยา”

[url]http://www.youtube.com/watch?v=MH-X3rzPYEM#noexternalembed&feature=player_detailpage[/url] ([url]http://www.youtube.com/watch?v=MH-X3rzPYEM#noexternalembed&feature=player_detailpage[/url])
([url]http://dl5.glitter-graphics.net/pub/755/755765i9j1sctvei.gif[/url])


หัวข้อ: Re: “ฉันแค่เหงา เขา แค่ปลอบ”
เริ่มหัวข้อโดย: Quinz ที่ 16 พฤศจิกายน 2011, 03:09:PM


ผิดที่ฉันหรือผิดที่ใคร
ผิดที่ฉันไม่ห้ามใจหรือผิดที่เธอแอบเหงา
ผิดที่ฉันหรือผิดทั้งสองคนเรา
ผิดที่ฉัน ผิดที่เขา หรือผิดที่ใคร


ผิดที่เธอบอกว่ารักฉัน
และผิดที่ฉันที่แอบรักเขา
ผิดที่เธอบอกว่ารักเรา
และผิดทั้งเธอและเขาที่แอบรักกัน

ในวันที่ฉันท้อ
ยังมีหนึ่งคนที่เฝ้ารอและคอยปลอบใจฉัน
ต่างกับเธอที่ไม่เคยแม้แต่จะสนใจกัน
มันผิดที่ทั้งเธอและฉันที่ต่างไม่มีเวลามาสนใจ


" ธีราทร "


หัวข้อ: Re: “ฉันแค่เหงา เขา แค่ปลอบ”
เริ่มหัวข้อโดย: สุนันยา ที่ 16 พฤศจิกายน 2011, 10:21:PM
ฉันยอมรับเป็นคนผิด
ที่ไม่คิด หักห้าม ยามอ่อนไหว
เผลอพลั้งทำ เธอ-เขา ต้องเศร้าใจ
เกิดหม่นไหม้ ขื่นขม ตรมฤดี

กลับไปหาเขาเถิดนะ
ฉันนี้จะ ตัดใจไกลหลบหนี
รับชะตา ร้าวรอน กร่อนชีวี
เจ็บครั้งนี้ จะไม่โกรธ หรือโทษเธอ

เป็นเพราะฉันนั้นสุดเหงา
นำเรื่องเศร้า สะสม ตรมเสนอ
เธอคิดปลอบ มิได้หมายปรนเปรอ
กลับต้องเจอ กับเจ็บ ที่เหน็บแนม...

"สุนันยา"