|
หัวข้อ: ---มันอยู่ในน้ำ--- เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 12 ตุลาคม 2011, 07:46:PM (http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/282/282/images/kids/kids1.jpg) สายน้ำเชี่ยววกวนจนเวียนหัว สีขุ่นมัวไหลทับคราบตะไคร่ แบกกระเป๋าเต็มหลังตั้งสองใบ มุ่งหน้าไปแถวย่านบ้านลุงดี อัมพาตครึ่งซีกปลีกวิเวก อยู่กับเด็กอ้วนต่ำตัวดำปี๋ นอกจากนั้นหาใครไม่เห็นมี ลุงแกหนีน้ำล้นนอนบนเตียง กินมาม่าเป็นประจำดำรงชีพ แขนขาลีบความดันเข้าขั้นเสี่ยง มาม่าเค็มสุดท้อเกินพอเพียง ครั้นจะเลี่ยงรอน้ำลดคงอดตาย ตรวจร่างกายลุงนั้นความดันขึ้น แกบอกมึนหัวจังยังไม่หาย พอลุกนั่งขึ้นมาก็ตาลาย แทบล้มหงายลงไปที่ในน้ำ เปิดกระเป๋าจ่ายยากว่าจะกลับ คนมารับหายไปเกือบใกล้ค่ำ เมฆเริ่มก่อตัวเห็นเป็นสีดำ ฝนเจ้ากรรมเทมาเหมือนฟ้าพัง น้ำก็ท่วมถึงเข่าเริ่มหนาวเหน็บ มันเกิดเจ็บขึ้นมาขาด้านหลัง เห็นปลิงควายเกาะน่องฉันร้องดัง เหมือนคนคลั่งวิ่งโลดโดดน้ำบาน natcha (http://www.qzub.com/bar_110.gif) หัวข้อ: Re: ---มันอยู่ในน้ำ--- เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 12 ตุลาคม 2011, 08:44:PM ในน้ำนั้นมิกล้าย่ำลงอีก อย่างจะหลีกปลีกหนีร่ำซ้ำขาน ว่าฉันจะไม่ลงปลงดวงมาน เป่าประจานว่ามันนั้นน่ากลัว ตัวใหญ่ใหญ่สีดำหม่ำดูดเลือด อยากจะเชือดทิ้งซะกะตรงหัว ให้ทิ้งไปตัดตรงกลางทางลำตัว อย่ารีบมัว ปลิงเกาะ โดนน้ำตูม emo_82 หัวข้อ: Re: ---มันอยู่ในน้ำ--- เริ่มหัวข้อโดย: ช่วงนี้ไม่ว่าง ที่ 12 ตุลาคม 2011, 09:30:PM เห็นณัชชา กลัวปลิง วิ่งหนีปร๋อ นั่งหัวร่อ งอหาย แถวท้ายบ้าน คนกับปลิง ยิ่งดู ก็รู้งาน ดำเป็นถ่าน เหมือนกัน มันกลมกลืน แต่ปลิงนั้น ดูจะขาว กว่าสาวหน่อย หัวมันห้อย หนุบหนับ ขยับยื่น ทั่วทั้งตัว ดำปี๋ กว่าสีปืน ตัวก็ชื้น เปียกฉ่ำ หม่ำเลือดเธอ หัวข้อ: Re: ---มันอยู่ในน้ำ--- เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 12 ตุลาคม 2011, 09:42:PM (http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/282/282/images/kids/kids1.jpg) สายน้ำเชี่ยววกวนจนเวียนหัว สีขุ่นมัวไหลทับคราบตะไคร่ แบกกระเป๋าเต็มหลังตั้งสองใบ มุ่งหน้าไปแถวย่านบ้านลุงดี อัมพาตครึ่งซีกปลีกวิเวก อยู่กับเด็กอ้วนต่ำตัวดำปี๋ นอกจากนั้นหาใครไม่เห็นมี ลุงแกหนีน้ำล้นนอนบนเตียง กินมาม่าเป็นประจำดำรงชีพ แขนขาลีบความดันเข้าขั้นเสี่ยง มาม่าเค็มสุดท้อเกินพอเพียง ครั้นจะเลี่ยงรอน้ำลดคงอดตาย ตรวจร่างกายลุงนั้นความดันขึ้น แกบอกมึนหัวจังยังไม่หาย พอลุกนั่งขึ้นมาก็ตาลาย แทบล้มหงายลงไปที่ในน้ำ เปิดกระเป๋าจ่ายยากว่าจะกลับ คนมารับหายไปเกือบใกล้ค่ำ เมฆเริ่มก่อตัวเห็นเป็นสีดำ ฝนเจ้ากรรมเทมาเหมือนฟ้าพัง น้ำก็ท่วมถึงเข่าเริ่มหนาวเหน็บ มันเกิดเจ็บขึ้นมาขาด้านหลัง เห็นปลิงควายเกาะน่องฉันร้องดัง เหมือนคนคลั่งวิ่งโลดโดดน้ำบาน natcha (http://www.qzub.com/bar_110.gif) มันก็อยู่ในน้ำตามธรรมชาติ ไม่ประหลาดอย่างใดคนไขขาน ดูดกินเลือดสรรพสัตว์มันจัดการ เป็นอาหารทั่วถ้วนควรระวัง ไม่ถึงตายแต่คล้ายขยะแขยง มีทุกแห่งในน้ำยามล้นฝั่ง ปลิงดูดเลือดเชือดเฉือนเตือนกันจัง เป็นเหมือนดั่ง พังเพย เคยได้ยิน สิ่งใดดูดควรระวังตั้งจิตมั่น ไม่มีวันพอใจในถวิล มันจะดูดสูดซากฝากมลทิน ได้อยู่กินอย่างสบายบนกายเรา ไม่จำเพาะในน้ำตามที่อยู่ สังเกตดู ผู้ดูด สูดปากเหงา คอยคืบใกล้ท่วงทีที่พริ้งเพรา เกาะติดเรา ดูดหมับ..จับไม่ทัน.. emo_27 "บ้านริมโขง" (http://www.qzub.com/bar_110.gif) หัวข้อ: Re: ---มันอยู่ในน้ำ--- เริ่มหัวข้อโดย: น้ำผึ้ง ที่ 12 ตุลาคม 2011, 10:17:PM มันอยู่ในน้ำใจที่ใสสุด หลั่งมิหยุดผุดไว้ได้อิ่มสม ทานสิ่งของผองเพื่อนสะเทือนตรม เร่งระดมพรมให้ใช้ฟื้นฟู มันอยู่ในน้ำตาน่าสังเวช ทุกขามเขตเพทภัยได้รับรู้ เราคนไทยใจสลดแสนหดหู่ มิดายดูสู้ด้วยเร่งช่วยกัน มันอยู่ในน้ำคร่ำย้ำดูดเลือด ให้แห้งเหือดเผือดหมดเป็นหยดนั่น ดูดเสื้อผ้าขนมหวานทานทุกวัน ดูดมันยันค่าเทอมเสริมปัญญา มันอยู่ในน้ำเมาเหล้าแหละเพื่อน จิตฟั่นเฟือนเลือนเลอะเปรอะเหมือนบ้า เสียจริตทรัพย์ลดหมดเงินตรา ไร้คุณค่าน่าอนาถทาสน้ำเมา payamao หัวข้อ: Re: ---มันอยู่ในน้ำ--- เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 12 ตุลาคม 2011, 11:42:PM ในน้ำโศก ประโยค มีโศกศัลย์ ในน้ำกลั่น ผันฤดี ผ่อนคลี่เฉา แต่น้ำท่วม กรวมใจ นี้ไม่เบา ร่วมขัดเกลา อย่าเอาเปรียบ เหยียบน้ำใจ รัตนาวดี emo_47 emo_47 หัวข้อ: Re: ---มันอยู่ในน้ำ--- เริ่มหัวข้อโดย: yaguza ที่ 13 ตุลาคม 2011, 10:17:AM ([url]http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/282/282/images/kids/kids1.jpg[/url]) สายน้ำเชี่ยววกวนจนเวียนหัว สีขุ่นมัวไหลทับคราบตะไคร่ แบกกระเป๋าเต็มหลังตั้งสองใบ มุ่งหน้าไปแถวย่านบ้านลุงดี อัมพาตครึ่งซีกปลีกวิเวก อยู่กับเด็กอ้วนต่ำตัวดำปี๋ นอกจากนั้นหาใครไม่เห็นมี ลุงแกหนีน้ำล้นนอนบนเตียง กินมาม่าเป็นประจำดำรงชีพ แขนขาลีบความดันเข้าขั้นเสี่ยง มาม่าเค็มสุดท้อเกินพอเพียง ครั้นจะเลี่ยงรอน้ำลดคงอดตาย ตรวจร่างกายลุงนั้นความดันขึ้น แกบอกมึนหัวจังยังไม่หาย พอลุกนั่งขึ้นมาก็ตาลาย แทบล้มหงายลงไปที่ในน้ำ เปิดกระเป๋าจ่ายยากว่าจะกลับ คนมารับหายไปเกือบใกล้ค่ำ เมฆเริ่มก่อตัวเห็นเป็นสีดำ ฝนเจ้ากรรมเทมาเหมือนฟ้าพัง น้ำก็ท่วมถึงเข่าเริ่มหนาวเหน็บ มันเกิดเจ็บขึ้นมาขาด้านหลัง เห็นปลิงควายเกาะน่องฉันร้องดัง เหมือนคนคลั่งวิ่งโลดโดดน้ำบาน natcha ([url]http://www.qzub.com/bar_110.gif[/url]) น่าสงสาร ลุงดี เป็นที่สุด ทรงกับทรุด อุดอู้ อยู่กับบ้าน คงต้องกิน ไวไว ไปอีกนาน คนพิการ ลำบาก ซ้ำยากจน นึกว่าช่วย เอาบุญ นะคุณหมอ อย่าเพิ่งท้อ ช่วยเขา เอากุศล แค่ปลิงกัด นัฐชา อย่าอึงอล จงอดทน เถอะนะ จะได้บุญ .......ยากูซ่า....... |