|
หัวข้อ: ในห้วง คนึง เริ่มหัวข้อโดย: เอกชัย ดำรงสกุลชัย ที่ 11 ตุลาคม 2011, 06:31:PM ถ้อยคำจาก ที่ฝากไว้ ในใจกัน คงเหมือนฝัน ที่ย้ำเตือน มิเลือนหาย ต่างเวลา ต่างภาระ นำพาไป ต่างเพียงใด เพียงแต่ใจ มิลืมมัน แต่ก็เพราะ เพียงหน้าที่ ที่ต้องจาก ทำให้พราก หรือกว่านั้น เช่นดังฝัน ความรู้สึก กับชีวิต มันต่างกัน เราคงอยู่ เคียงใจนั้น ก็เพียงพอ หัวข้อ: Re: ในห้วง คนึง เริ่มหัวข้อโดย: Design with love ᵔᴥᵔ ที่ 11 ตุลาคม 2011, 11:01:PM ในคิดถึงห้วงคะนึงตรึงรู้สึก จากสำนึกในห้องใจให้ไหวอ่อน คิดถึงเธอคนไกลเมื่อใดย้อน ได้แต่อ้อนขอพรวอนพระจันทร์ ให้คืนนี้ยาวนานผ่านช้าช้า ฉันจะนั่งนึกหน้าเธอพาฝัน แม้จะเป็นเพียงเศษเสี้ยวของคืนวัน ใจของฉันก็สุขทุกอณู Design with love" หัวข้อ: Re: ในห้วง คนึง เริ่มหัวข้อโดย: เอกชัย ดำรงสกุลชัย ที่ 12 ตุลาคม 2011, 08:56:AM ขอให้เพียง มีเสียงลม ที่หายใจ
แม้หวั่นไหว นานเท่าใด โปรดรับรู้ มีพระจันทร์ เคียงคั่นดาว พร่างพราวพรู คนึง ดู ภาพก่อนเก่า ที่เราเคีึยง ผ่านช้าช้า ย่ำราตรี ที่เลื่อนลับ เสียงนกนับ เร้าเร่า ดุเหว่าเสียง ช่างชวนคิด ของน้ำคำ ถ้อยสำเนียง แต่ระเบียง ยังว่างเปล่า ของเงาเธอ หัวข้อ: Re: ในห้วง คนึง เริ่มหัวข้อโดย: สล่าผิน ที่ 12 ตุลาคม 2011, 09:04:AM ในคิดถึงห้วงคะนึงตรึงรู้สึก จากสำนึกในห้องใจให้ไหวอ่อน คิดถึงเธอคนไกลเมื่อใดย้อน ได้แต่อ้อนขอพรวอนพระจันทร์ ให้คืนนี้ยาวนานผ่านช้าช้า ฉันจะนั่งนึกหน้าเธอพาฝัน แม้จะเป็นเพียงเศษเสี้ยวของคืนวัน ใจของฉันก็สุขทุกอณู Design with love" แม้อยู่ไกลไร้กายเกยก่ายชิด แต่ดวงจิตคนึงถึงเธออยู่ แม้สองเราร้างไกลไร้ชื่นชู เธอจงรู้ว่าใจฉันใกล้เธอ ถึงยามนอนตอนหลับจับมาฝัน ได้เคียงกันสมใฝ่ไม่เห็นเก้อ เพราะในฝันนั้นได้ไปพบเจอ จิตไผลเผลอเป็นจริงแอบอิงกัน จิตได้รับไออุ่นละมุนจิต จากเชยชิดเคียงใกล้ที่ในฝัน จิตซาบซึ้งตรึงตรามาทุกวัน รู้สึกนั้นเหมือนได้อยู่ใกล้เคียง สล่าผิน |