|
หัวข้อ: "คิดถึงแม่พ่อ..รออยู่บ้าน" เริ่มหัวข้อโดย: บ๋อม กังแอน ที่ 08 ตุลาคม 2011, 01:28:AM "คิดถึงแม่พ่อ..รออยู่บ้าน"
มองจันทราบนฟ้านภาลัย ดวงไสวเต็มใบให้นึกหวน คนึงผองน้องพี่ฤดีครวญ กลิ่นพืชสวนอบอวลรัญจวนใจ บ้านคงเหงาเรือนเราคงเปล่าเปลี่ยว ใครแลเหลียวข้าวหาปลาร้าไห ล้างเก็บกวาดเช็ดถูอยู่อย่างไร ลมไหวไหวหนาวไหมใครก่อฟืน แม่และพ่อรอรับลูกกลับนา ไม่นานหนาธันวาเตรียมผ้าผืน เป็นของฝากตรากตรำลูกกล้ำกลืน ยามแม่ชื่นพ่อชมสุขสมปอง รักษากายคลายผ่อนอย่าร้อนรน เรื่องสับสนวกวนที่หม่นหมอง ละปลดปล่อยค่อยค่อยคอยประคอง พักสมองร้องรำสุขสำราญ ขอตามฝันชีวันฝ่าฟันดวง อันใหญ่หลวงจ้วงก้าวอย่างห้าวหาญ ไขว่คว้าชัยกำราบไปกราบกราน ในไพศาลมารดารักกว่าใคร อีกลุงป้าน้าอาญาติกา เฮือนเคหาปู่ย่าเคยอาศัย ท่านเลี้ยงดูอบอุ่นละมุนไม ล่วงสมัยไม่หมดแทนทดคุณ มิลืมเลือนเชือนแชผันแปรเปลี่ยน ยังขีดเขียนคนเอื้อคอยเกื้อหนุน บรรจงร้อยถ้อยคำผู้ค้ำจุน คงครุกรุ่นครุ่นคริดตามติดตัว ฝากปักษิณบินโบยไปโรยรัก แจ้งประจักษ์ฮักพูนเทิดทูนหัว แลแม่ผองน้องพี่ที่ครอบครัว บอกถ้วนทั่วตัวไกลใจใกล้กัน.. หัวข้อ: Re: "คิดถึงแม่พ่อ..รออยู่บ้าน" เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 08 ตุลาคม 2011, 09:57:AM พ่อแม่อยู่ไกลเป็นไงบ้าง เราไกลห่างหัวใจใคร่คิดถึง ได้แต่คอยร้องหาจ้องรำพึง ว่าได้ขึงหัวใจไว้กับดาว ยามเปลี่ยวเหงาให้แลดาราใส ส่องอำไพบนหล้านภาหาว เสียงหริ่งร้องระงมบ่มทุกคราว แสนยืนยาวอยากกลับจับบ้านเรือน ดาราคราคืนนี้จี้ฟ้าสวยไหม แม้อยู่ไกลใจใฝ่บอกเสมือน อย่าบอกเคืองข้องคุ่นลุ้นข้องใจเลือน แลหมองเคลื่อนจับมาลาหน้าเรา emo_85 |