|
หัวข้อ: ทะเลคลั่ง... เริ่มหัวข้อโดย: นาคสวาท ที่ 06 ตุลาคม 2011, 09:17:AM วันนี้มาหาคนใจดีช่วย ลองดูด้วยแต่งต่อพอขบขัน เขาว่าเรียกเพรียกบทอัศจรรย์ เชิญทุกท่านใช้จินตนาการ.... "อัศจรรย์มืดพยัพอับอากาศ. เรือล่องชาดทะเลป่วนกวนกระแส พาเรือใหญ่ชนถ้ำไม่คอยแล เสาเรือแปพันพาดให้รุงรัง น้ำกระเซ็นไหลลื่นตะไคร่น้ำ เรือไม่ชำ้ไหลคล่องเข้าคลองถ้ำ คลื่นน้ำลดเสากระโดงโตงเตงค้ำ พักเรือลำในคลองหลอดไม่ออกมา คลื่นพายุโจนโยนโถมอีกรอบ เจ้าถ้ำชอบน้ำกระเซ็นเย็นหนักหนา ล่องเรือน้อยปล่อยย้อนให้ออกมา เรือนำพาสายฝนหล่นโปรยปราย..." หัวข้อ: Re: ทะเลคลั่ง... เริ่มหัวข้อโดย: yaguza ที่ 06 ตุลาคม 2011, 12:16:PM อัศจรรย์ พันลึก ดึกสงัด ลมแรงจัด นอนไม่หลับ กระสับส่าย ตัวเย็นเฉียบ เงียบเหงา มาเฝ้าควาย น้ำค้างพราว ดาวพราย กายสั่นรัว ผ้าขาวม้า มิหมาย ได้คลายหนาว มีแฟนสาว เธอก็หนี ไปมีผัว เหลือแต่ควาย ขาเดี้ยง เพียงหนึ่งตัว เลี้ยงครอบครัว แม่พ่อ ก็ชรา ยิ่งดึกดื่น คืนค่ำ น้ำค้างตก ในหัวอก ร้อนเร่า เอาละหวา ดูนังเผือก ซิหนอ ละออตา ทำยกหาง ยกขา ช่างน่าชัง จึงขอเปิด ตำนาน การต่อสู้ ควายธนู จากลม อาคมขลัง ก็เผ่นโผน โจนออก จากคอกพัง สุดกำลัง ตาแดง ดั่งแสงไฟ กับชายหนุ่ม หล่อล่ำ กล้ามเป็นมัด เทียบส่วนสัด กันดู พอสู้ไหว มีหอกสั้น เหน็บกาย ไว้ภายใน เข้ารุกไล่ โรมรัน แลพันตู คู้ตะแคง หมายแทง ให้มิดหอก นังควายบอก หอกสั้น แค่คันหู เดี๋ยวจะขวิด ให้รู้ฤทธิ์ ควายธนู ให้เลือดพรู ไหลหยด จนหมดตัว ผลัดกันรุก ผลัดกันรับ ขยับย่อง เห็นหน้าท้อง นังควาย แล้วส่ายหัว พอเปิดหาง มองไป ใจเต้นรัว เข้าเนียนัว กอดปล้ำ แล้วค้ำแทง ไอ้หอกเรา นี้มัน สั้นไปหน่อย จำต้องซอย ติดติด ให้มิดแง่ง นังควายเปลี่ยว ซีดเผือด นอนเลือดแดง เราหมดแรง นอนพับ ทับหลังควาย....... อัศจรรย์หรือเปล่าไม่รู้ .........ยากูซ่า........ หัวข้อ: Re: ทะเลคลั่ง... เริ่มหัวข้อโดย: นาคสวาท ที่ 06 ตุลาคม 2011, 12:28:PM ชอบบทกลอนของคุณ"ยากูซ่า" อ่านแล้วพาหัวใจให้สยิว คนกะควายตายละหว่าน่าต่อคิว(เอ้ย!!!) คงจะหิวกระหายหื่นจนลืมตน คงไม่เรียกบทอัศจรรย์กันหรอกหนา บรรยายมาเห็นภาพช่างน่าสน(เว้ย!!!) ไม่มีสัญลักษณ์เปรียบเทียบคน แต่งชอบกลคนหอกสั้นบ่ยั่นควาย (หุหุ) |