|
หัวข้อ: สุดสุด เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 06 ตุลาคม 2011, 02:05:AM วิภาวดีรังสิต รถติดโคตร น่ำมันท่วมหฤโหดโทษใครนั่น จากดอนเมืองถึงเกษตรเสร็จหลายคัน ต้องลุ้นกันเหงื่อตกตายแน่เรา กว่าจะผ่านมาได้แทบไม่รอด เห็นรถจอดรถเสียเพลียใจเฉา ใครมีเพื่อนมาด้วยช่วยเข็นเอา หาก(รถ)ตายเดี่ยวเปลี่ยวเหงาเศร้าต่อไป กลับถึงบ้านตีหนึ่งซึ้งสุดสุด พรุ่งนี้ขอลาหยุดสุดทนไหว รถมันเก่าคนก็แก่แย่กว่าใคร ต้องทำใจมากมายระบายกลอน... emo_101 หัวข้อ: Re: สุดสุด เริ่มหัวข้อโดย: บัณฑิตเมืองสิงห์ ที่ 06 ตุลาคม 2011, 02:39:AM ต้องใจเย็นหน่อยครับกับช่วงนี้ น้ำมากมีที่หลากเป็นกากหลอน กลับถึงบ้านเย็นใจใส่บทกลอน คืนนี้นอนตีพุงในมุ้งนะ emo_87 ผลกระทบมากมายหลายสิบเรื่อง ไม่ประเทืองจิตใจใครปล่อยปะ? น้ำท่วมท้นถึงถนนคนหม่นนะ เป็นภาระหนักอึ้งจะพึ่งใคร? emo_111 (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_017.gif) บัณฑิตเมืองสิงห์ หัวข้อ: Re: สุดสุด เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 06 ตุลาคม 2011, 10:38:AM กระแสน้ำพัดพาเหมือนบ้าคลั่ง กระสอบทรายที่ตั้งพังลื่นไหล น้ำทะลักเอ่อท่วมอ่วมบางไทร ชาวอยุธยาร่ำไห้...ไม่เหลือแล้ว emo_111 ---สะเลเต--- (http://www.qzub.com/bar_076.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: สุดสุด เริ่มหัวข้อโดย: สล่าผิน ที่ 06 ตุลาคม 2011, 10:59:AM มองเวิ้งน้ำย้ำใจให้สงสาร เมืองบาดาลจำเป็นเห็นใจแป้ว นี่เมืองคนบนดินตามถิ่นแนว น้ำมาแผ้วถางบ้านเป็นลานน้ำ เมืองบาดาลจำเป็นเห็นใจนัก ทุกข์ใจหนักเหนื่อยกายคล้ายระส่ำ ข้าวในนาพาล้มจมสุดช้ำ สุดระกำเพื่อนพ้องพี่น้องไทย น่าสงสารเหลือล้นคนทุกข์หนัก บ้านก็รักของก็หวงหน่วงใจไห้ แหงนมองฟ้าเวิ้งว้างอย่างท้อใจ มิมีใครจะเห็นความเป็นจริง ฟ้าพิโรธโกรธเคืองเรื่องใดหนอ ฟ้าจึงก่อฝนมาคร่าทุกสิ่ง บ้านเคยนอนหมอนเคยหนุ่นอุ่นใจพิง กลับต้องทิ้งบ้านไปด้วยใจตรม สุดสุดแล้วหนนี้ที่เคยเห็น มันช่างเป็นน้ำบ้าที่บ่าถม น้ำคงคลั่งหลั่งไหลให้บ้านจม คนระทมรู้ไหมไยถึงทำ สล่าผิน หัวข้อ: Re: สุดสุด เริ่มหัวข้อโดย: นาคสวาท ที่ 06 ตุลาคม 2011, 11:18:AM ผลของกรรมธรรมชาติเลยลงโทษ นาคพิโรธปล่อยธารน้ำซ้ำสายฝน ตัดต้นไม้เสียเหี้ยนไม่เจียมตน เทวาดลน้ำสาดซัดพลัดกายา ในพระไตรปิฎกท่านว่าไว้ แปลออกได้มาเป็นเช่นคาถา เมื่อใดคนลุ่มหลงโมหะพา สายธาราชำระล้างอย่าคลางแคลง หากหมู่ชนพลมากด้วยราคะ ก็ถูกชะด้วยอัคคีน่าแสยง ซานติก้าตัวอย่างมีสำแดง ธรรมมะแฝงให้คิดพินิจแทน หากประชามากด้วยความโทสะ ภัยวาตะมากวาดเก็บเจ็บเหลือแสน ตะลุมพุกลมกวาดสิ้นในดินแดน ฝันเมืองแมนประพฤติธรรมช่วยกันเอย หัวข้อ: Re: สุดสุด เริ่มหัวข้อโดย: yaguza ที่ 06 ตุลาคม 2011, 03:07:PM ทั่วทุกหน ถนนขาด พินาศสิ้น บางปะอิน สิ้นแล้ว แก้วตาเอ๋ย โศกระกำ ช้ำกมล คนคุ้นเคย สุดจะเอ่ย แล้วคนดี ของพี่ยา พอฟังข่าว เศร้าจิต คิดไม่ออก ได้จะบอก ยอดผธู ให้รู้ว่า พี่เป็นห่วง นงคราญ และมารดา วิงวอนฟ้า โปรดด้วย ช่วยการุณ ........ยากูซ่า......... หัวข้อ: Re: สุดสุด เริ่มหัวข้อโดย: บัณฑิตเมืองสิงห์ ที่ 06 ตุลาคม 2011, 03:20:PM ทั่วทุกหน ถนนขาด พินาศสิ้น บางปะอิน สิ้นแล้ว แก้วตาเอ๋ย โศกระกำ ช้ำกมล คนคุ้นเคย สุดจะเอ่ย แล้วคนดี ของพี่ยา พอฟังข่าว เศร้าจิต คิดไม่ออก ได้จะบอก ยอดผธู ให้รู้ว่า พี่เป็นห่วง นงคราญ และมารดา วิงวอนฟ้า โปรดด้วย ช่วยการุณ ........ยากูซ่า......... เป็นผลกรรมทำค้างแต่ปางก่อน บัณฑิตนอนย้อนคิดพินิจหนุน บางปะอินสิ้นร้างเส้นทางพรุน เพียงหนึ่งบุญจุนเจือไม่เหลือดี บัดนี้นั้นฉันนอนซบหมอนอยู่ ใครจะรู้ดูเถิดเกิดบัดสี จากหอพักทะลุสิงห์บุรี ต้องผ่านที่บางปะอินถิ่นเมืองน้ำ ถนนถูกตัดขาดมิอาจผ่าน ชลธารบนถนนคนระส่ำ ระสายจิตคิดแม้แต่ผลกรรม ใจชอกช้ำสมควรหรือมนุษย์? (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_017.gif) บัณฑิตเมืองสิงห์ |