|
หัวข้อ: แม้มิใช่ในนามแห่งความรัก เริ่มหัวข้อโดย: yunbok ที่ 03 ตุลาคม 2011, 01:05:PM แว่วสำเนียง บุปผา อ่อนล้าเหลือ
สะอื้นเจือ รอยหมอง..ของบุหงา ผู้สดับรับถ้อยร้อยเจรจา ส่งคำมาปลอบขวัญในวันราน เถิดวันนี้เมฆหม่นล้นห้วงหาว แสงสกาวสุริยามิล้าผลาญ กลับเลือนดับลับไปในช่วงกาล กุสุมาลย์..โรยดอกชอกช้ำมน จึงกลั่นคำจากใจให้ดอกเจ้า จุ่งบรรเทารอยจิตต้องพิษขม ปรารถนามอบเกษมเปรมภิรมย์ ชะระทม..อุระล้า..ยุพาพาน แม้มิใช่ในนามแห่งความรัก แต่ประจักษ์สายใยในสังสาร เสมอใจสมานจิต..มิตรคำกานต์ ตราบชั่วนาน..ดั่งฟ้า..เคียงธาตรี ...อยากเขียนให้ได้ดั่งใจที่คิด แม้จะไม่ได้สวยงามมากมาย แต่ก็ขอมอบกลอนบทนี้ให้กับใครคนหนึ่งด้วยมิตรภาพดีดีระหว่างกัน เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ... emo_95 หัวข้อ: Re: แม้มิใช่ในนามแห่งความรัก เริ่มหัวข้อโดย: ...สียะตรา.. ที่ 03 ตุลาคม 2011, 01:41:PM ......ยากเกินถ้อยจะร้อยพากย์...จาก..ซากบุหงา ...รอเวลาดินกลบลบถวิล ...หมดสิ้นหยาดไยดี...ในชีวิน ...รอเพียงกลิ่น...ดอกไม้จันทน์.......วันอำลา หัวข้อ: Re: แม้มิใช่ในนามแห่งความรัก เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 03 ตุลาคม 2011, 05:48:PM แม้มิใช่ในนามแห่งความรัก แต่ก็หนักแน่นอยู่เธอรู้ไหม แค่ความหวงห่วงฉันก็มั่นใจ ว่าสายใยแห่งรักเริ่มถักทอ มิตรภาพราบรื่นหยิบยื่นฉัน กับความฝันสวยสดหมดคำขอ สิ่งที่ทำคำที่ถือคือต้องรอ วันเธอก่อไฟรักยอมภักดี อาจพรุ่งนี้ปีหน้าหรือฟ้าใหม่ หรืออาจไม่เป็นผลกับคนนี้ จะเฝ้ารอต่อไปหัวใจมี หมดชีวีก็หมดนามแห่งความรัก |