พิมพ์หน้านี้ - ๐๐ * ..ละครบนโลก.. * ๐๐

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: บ้านริมโขง ที่ 02 ตุลาคม 2011, 04:02:AM



หัวข้อ: ๐๐ * ..ละครบนโลก.. * ๐๐
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 02 ตุลาคม 2011, 04:02:AM
(http://www.kaweeclub.com/link/11%20(177).gif)

(http://www.kaweeclub.com/link/2%20(117).gif)

..ละครบนโลก..

ฉันคือหนึ่งตัวแสดงในแหล่งโลก
ทุกบาทบทเศร้าโศกโบกสลอน
ลืมตาพลันวันละบทไม่ลดทอน
ยามหลับนอนรับบทใหม่ในนิทรา

เป็นสะสารลื่นไหลในพิภพ
ตั้งแต่เกิดจนจบ ครบสาขา
วุ่นว่ายวนบนวิถีแห่งชีวา
เพียงเพื่อว่าปากท้องของผองตน

เป็นละครโรงใหญ่ไร้สิ้นสุด
ไม่มีจุดสกัดมัดเรื่องหม่น
ปล่อยลามไหลวนเวียนผลัดเปลี่ยนตน
ด้วยมีคนรับช่วงห่วงสัมพันธ์

จึงกำหนดบทสะท้อนย้อนด้วยจิต
บทถูกผิดปัญญาพาเสกสรร
กี่มากน้อยกิเลสรับปรับประกัน
จากปางบรรพ์เล่นลามตามกันมา

ฉันกำหนดบทฉันเองเกรงใครเล่า
ฉันก็เฝ้า-แสดง-แสร้งสรรหา
บทชีวิตสุดฝืนกลืนน้ำตา
บทพรรณนาโวหารสานสมดุล

ฉันยังอยู่บนโลกที่โยกไหว
อยู่ด้วยใจซึมซับกับโลกหมุน
รับบทมาสวมร่างอย่างเซซุน
รอโลกหมุนเลยไป..ได้พักยาว..

"บ้านริมโขง"

(http://www.kaweeclub.com/link/a1%20(90).gif)


หัวข้อ: Re: ๐๐ * ..ละครบนโลก.. * ๐๐
เริ่มหัวข้อโดย: Prapacarn ❀ ที่ 02 ตุลาคม 2011, 06:24:AM
(http://www.qzub.com/bar_172.gif) (http://www.qzub.com)
ละครโลก โศกส่ำ ใครกำหนด
ยามสลด ใครกำกับ สำหรับฉัน
เมื่อทดท้อ ลืมบทให้ หรือไรกัน
และหนาวสั่น ลืมสอด แขนกอดไว้

ให้เดินทาง คว้างเปลี่ยว เลี้ยวผิดช่อง
เพราะไฟส่อง มอดดวง หรือไฉน
ก้าวเลยล้ำ ตกขอบ คนชอบใจ
หรือโรงใหญ่ ผู้กำกับ มัวหลับเพลิน...

(http://www.qzub.com/bar_011.gif) (http://www.qzub.com)

ในละครโลก  แซมเล่นไม่เก่งเลยค่ะ....

 emo_107



หัวข้อ: Re: ๐๐ * ..ละครบนโลก.. * ๐๐
เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 02 ตุลาคม 2011, 12:25:PM
http://www.youtube.com/watch?v=Sxlheek4cNA&feature=related

คำร้อง แก้ว อัจฉริยะกุล
ทำนอง เวส สุนทรจามร
ร้อง เอื้อ สุนทรสนาน

อันความหมุนเวียนผลัดเปลี่ยนที่ในโลกเรา
ทั้งเขาทั้งเราก็คงจะเห็นทั่วกัน
ไม่เที่ยงไม่แท้ปรวนแปรทุกวัน
ต่างเปลี่ยนแปรผันยิ่งนานนับวันมากหน

โลกเราทุกวันผลัดเปลี่ยนแปรผันง่ายดาย
ทั้งหญิงทั้งชายก็มีดีร้ายเจือปน
แต่ก่อนเศรษฐีเดี๋ยวนี้ซิจน
ผลัดเปลี่ยนเวียนวนจะแน่ไฉนกับโชคโลกเรา

โลกเรานี่ก็เหมือนเวทีที่กว้างใหญ่
เราเกิดมาเพื่อใช้กรรมเก่า
ต่างมีกรรมทุกผู้ทุกหมู่เหล่า
เพราะว่าเขากับเราเกิดมาแสดงละครกัน

ละครของโลกมีโศกมีทุกข์สุขปน
คลุกเคล้าระคนชั่วดีเจ็ดหนปนกัน
อยู่อยู่ก็ร้ายแล้วหายไปพลัน
กลับเปลี่ยนแปรผัน ความดีเลวนั้นช่างกลับช่างกลาย

โลกเราผันแปรเกิดแก่เจ็บตายว่ายวน
คนเราทุกคนไม่มีใครพ้นความตาย
เมื่อเกิดมาแล้วไม่แคล้วสักราย
บทบาทสุดท้ายไม่มีแคล้วตายเพื่อนเอ๋ย

เป็นคนทั้งทีรีบก่อความดีให้สม
ทุกทุกสังคมจะได้นิยมชมเชย
เมื่อพลาดเพลี่ยงพล้ำอย่าซ้ำนักเลย
ไม่ช่วยก็เฉยโปรดเถิดอย่าเย้ยผ่อนหนักผ่อนเบา

ชีพยังอยู่ให้เขาชื่นชูประเสริฐกว่า
ไยจะมาอิจฉากันเล่า
อย่าเป็นคนเสียทีที่เกิดเปล่า
เพราะว่าเขากับเราไม่วายใกล้ตายทุกเวลา

ยามชีวิตยังจะฝากจะฝังอะไร
ครั้นถึงตายไปโลกเราจะได้บูชา
ด้วยเหตุฉะนี้ความดีนานา
อุตส่าห์ใฝ่หาประเสริฐหนักหนายิ่งกว่าอะไร


 emo_126

แฮะๆๆชอบเพลงนี้หนะค่ะ เขียนกลอนไม่ไหวแล้วพักสมองซะเลยอิอิ  emo_85


หัวข้อ: Re: ๐๐ * ..ละครบนโลก.. * ๐๐
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 02 ตุลาคม 2011, 12:45:PM
(http://www.kaweeclub.com/link/11%20(55).gif)(http://www.kaweeclub.com/link/11%20(55).gif)(http://www.kaweeclub.com/link/11%20(55).gif)(http://www.kaweeclub.com/link/11%20(55).gif)

เป็นเวทีโรงใหญ่แสงไฟส่อง
ร่างนวลผ่องตัวเด่นเล่นไม่เขิน
ส่วนตัวเราบทรองหมองเหลือเกิน
ย่ำเท้าเดินตามแสงแห่งเวที

เพียงแลเห็นเช่นสลัวตัวประกอบ
รายเรียงรอบไร้แรงแสงสดสี
มองมัวหม่นยากไร้ใครปรานี
เพียงอยู่เสริมเติมเวที..ที่ต้องการ

อยากดิ้นรนให้เด่น ได้เห็นชัด
ก็ติดขัดด้วยทุนบุญสมาน
แหล่งกำเนิดเกิดก่อหนอร้าวราน
ฟ้าประทานเพียงนี้..หนี้ชีวิต

หวังละครบนโลกได้โยกเปลี่ยน
กลับมาเขียนถึงเราเฝ้าทวงสิทธิ์
ให้โอกาสคนจนบ่นเพียงนิด
อย่ากำกับบทให้ผิด..จนปิดตาย.

"บ้านริมโขง"

(http://www.kaweeclub.com/link/11%20(60).gif)(http://www.kaweeclub.com/link/11%20(60).gif)


หัวข้อ: Re: ๐๐ * ..ละครบนโลก.. * ๐๐
เริ่มหัวข้อโดย: ♥หทัยกาญจน์♥ ที่ 02 ตุลาคม 2011, 12:55:PM
..ละครบนโลก..

ฉันคือหนึ่งตัวแสดงในแหล่งโลก
ทุกบาทบทเศร้าโศกโบกสลอน
ลืมตาพลันวันละบทไม่ลดทอน
ยามหลับนอนรับบทใหม่ในนิทรา

เป็นสะสารลื่นไหลในพิภพ
ตั้งแต่เกิดจนจบ ครบสาขา
วุ่นว่ายวนบนวิถีแห่งชีวา
เพียงเพื่อว่าปากท้องของผองตน

เป็นละครโรงใหญ่ไร้สิ้นสุด
ไม่มีจุดสกัดมัดเรื่องหม่น
ปล่อยลามไหลวนเวียนผลัดเปลี่ยนตน
ด้วยมีคนรับช่วงห่วงสัมพันธ์

จึงกำหนดบทสะท้อนย้อนด้วยจิต
บทถูกผิดปัญญาพาเสกสรร
กี่มากน้อยกิเลสรับปรับประกัน
จากปางบรรพ์เล่นลามตามกันมา

ฉันกำหนดบทฉันเองเกรงใครเล่า
ฉันก็เฝ้า-แสดง-แสร้งสรรหา
บทชีวิตสุดฝืนกลืนน้ำตา
บทพรรณนาโวหารสานสมดุล

ฉันยังอยู่บนโลกที่โยกไหว
อยู่ด้วยใจซึมซับกับโลกหมุน
รับบทมาสวมร่างอย่างเซซุน
รอโลกหมุนเลยไป..ได้พักยาว..

"บ้านริมโขง"


(http://www.qzub.com/bar_161.gif) (http://www.qzub.com)
โลกคงหมุน เวียนว่าย คล้ายไม่หยุด
ไม่รู้จุด จบสิ้น สงบขาว
ไม่รู้บ่วง ห่วงกรรม ก่อเกิดพราว
ไม่รู้หนาว เหน็บร้อน หรือย่างไร

เพียงเราเป็น เช่นมนุษย์ หนึ่งบนโลก
ต้องเคราะห์กรรม เศร้าโศก วิโยคไหว
ต้องสุขสม ตรมตรอม ยอมเลยไป
ต้องเป็นหนึ่ง พึ่งชดใช้ ในเวรกรรม

โรงละคร สอนบท บาทชัดแจ้ง
คนแสดง ดั่งใจ จิตครวญคร่ำ
คนแสแสร้ง แกล้งคิด ลิขิตทำ
คนชอกช้ำ ระกำ ใยมากมี

หทัยกาญจน์
(http://www.qzub.com/bar_161.gif) (http://www.qzub.com)


หัวข้อ: Re: ๐๐ * ชีวิตคือ..ละครบนโลก.. * ๐๐
เริ่มหัวข้อโดย: สุนันยา ที่ 02 ตุลาคม 2011, 01:19:PM
(http://dl6.glitter-graphics.net/pub/802/802786m0udu5eysn.gif)
ชีวิตคือละคร

ทุกบาทบทละครทุกตอนสร้าง
พรหมท่านวาง กฏไว้ ให้เหน็บหนาว
บนเส้นทาง เดียวดาย ไร้แสงพราว
อีกรอนร้าว ถมทับ นับเดือนปี

อยู่บนโลก ละคร ต้องนอนโศก
สุดวิโยค เพียงตน ยากพ้นหนี
มีเพียงเงา น้ำตา คอยพาที
ขาดรักที่ เย้าเยือน  เป็นเพื่อนใจ

ชีวิตคือ ละคร สะท้อนโลก
มีเศร้าโศก ยิ้มรื่น ชื่นสดใส
แต่..ละคร ของฉัน ที่ผ่านไป
บทที่ได้ มีแต่ แพ้ระทม

ถูกกำหนด ให้รับ กับบทเศร้า
เป็นละคร น้ำเน่า เคล้าผสม
ไม่มีบท  เลิศหรู ให้ดูชม
หรือเพราะพรหม วางผิด ..คล้ายปิดทาง...

“สุนันยา”
(http://dl8.glitter-graphics.net/pub/998/998898o3u5gwax01.gif)


หัวข้อ: Re: ๐๐ * ..ละครบนโลก.. * ๐๐
เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 02 ตุลาคม 2011, 02:20:PM
ละครเศร้าเคล้าน้ำตาพาคนทุกข์
ละครสุขสร้างสรรค์วันสว่าง
ละครรักปักทรวงดวงใจนาง
ละครร้างคนแพ้...ไม่แน่ใจ

โลกต้องมีที่อยู่ทุกหมู่เหล่า
จะคนเขลาคนฉลาดขาดไม่ไหว
แพ้ชนะปะปนระคนไป
ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้าอย่าอาทร

เธอระทมขมขื่นตื่นมาเศร้า
ก็พรหมเขากำหนดกฎไว้สอน
ตัวเรานี้ที่โศกโลกละคร
ไม่ถึงตอนที่จะสุขอย่าทุกข์เลย

ถ้าผ่านฝนทนหนาวฟ้าพราวใส
ตะวันใหม่ทอแสงร้อนแรงเผย
ความรักที่งดงามรอทรามเชย
คงลงเอยด้วยความสุขสนุกจริง


หัวข้อ: Re: ๐๐ * ..ละครบนโลก.. * ๐๐
เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 02 ตุลาคม 2011, 07:18:PM

ฉันแสดงตามบทกำหนดเขียน
ฉันวนเวียนในโลกที่โศกยิ่ง
ฉันไร้บ้านไร้รักไว้พักพิง
ทุกทุกสิ่งเวียนว่ายในกองกรรม

ฉันดิ้นรนทุกทีที่เจ็บร้าว
ฉันเหน็บหนาขมขื่นทุกคืนค่ำ
คนเขียนบททำไมเขาใจดำ
เขียนแต่บทช้ำช้ำ กับน้ำตา

natcha

 emo_79


หัวข้อ: Re: ๐๐ * ..ละครบนโลก.. * ๐๐
เริ่มหัวข้อโดย: yaguza ที่ 02 ตุลาคม 2011, 08:33:PM
ดูละคร ตอนค่ำ นั้นน้ำเน่า
พระเอกเมา ไปมั่ว ตัวอิจฉา
ตัวผู้ร้าย จะต้อง จ้องค้ายา
ส่วนนางเอก ชะตา แสนอาภัพ

มานั่งดู ละคร ตอนหลังข่าว
พออิ่มข้าว มีหนัง ดันนั่งหลับ
ทำคอพับ คออ่อน ลงนอนพับ
เสียงจุ๊บจั๊บ ขอบอก ช่างออกรส

...........ยากูซ่า...........


หัวข้อ: Re: ๐๐ * ..ละครบนโลก.. * ๐๐
เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 02 ตุลาคม 2011, 08:46:PM
แล้วจะดูหรือจะหลับล่ะครับพี่
แต่รู้ดีคำตอบ..ชอบหนังสด..
แสดงเองกำกับตามภาพพจน์
เฝ้าเขียนบทเข้าข้างอ้างตัวเอง

หาว่าหนังน้ำเน่ายังเฝ้าจ้อง
ทำนั่งมองเปรียบปานตัวนั้นเก่ง
พอตัวนางยิ้มชื่นทำครื้นเครง
อยากบรรเลงเป็นตัวพระฉะตัวนาง

natcha

 emo_52


หัวข้อ: Re: ๐๐ * ..ละครบนโลก.. * ๐๐
เริ่มหัวข้อโดย: yaguza ที่ 02 ตุลาคม 2011, 09:00:PM
เราชอบดู มากกว่า นะขอบอก
จะหนังนอก หนังใน ก็ไม่ต่าง
จะดูจบ สักที ไม่มีทาง
ก็ดูพราง หลับพราง ข้างทีวี

ไม่อยากจะ แสดง ใช่แกล้งว่า
เพราะเคยมา ไคร่ครวญ จนถ้วนถี่
อันหน้าตา อย่างเรา ไม่เข้าที
แสดงดี แค่ไหน คงไม่ดัง

............ยากูซ่า...........


หัวข้อ: Re: ๐๐ * ..ละครบนโลก.. * ๐๐
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 03 ตุลาคม 2011, 04:47:AM
(http://dl6.glitter-graphics.net/pub/802/802786m0udu5eysn.gif)

ละครคือชีวิต

(http://www.kaweeclub.com/link/a1%20(90).gif)

ละครใดไหนหรือคือน้ำเน่า
ที่วอนเว้าเหน็บแนมแถมถากถาง
ละครใดใสเย็นเห็นแวววาง
ยกตัวอย่างบ้างหนาอย่าว่ารวม

ละครคนปนเปเทสะบัด
อย่างเคืองขัดวัดค่าราคาสวม
กำหนดโดยชอบชังดั่งกำกวม
ตีจนน่วมจากปากสำรากคำ

เพราะพูดมากหลายปากมากมาถ่ม
จึงสะสมความเน่าเข้าจนหนำ
ใช่อื่นใดใจตนคนกระทำ
ไม่รู้ซ้ำว่าตน..คนหนึ่งนั้น

ละครใดไหนแสร้งแสดงเดี่ยว
มากคนเหลียวรอบข้างวางตัวมั่น
ทุกบทตอนอ้อนเอี่ยวเกี่ยวสัมพันธ์
จากตัวฉันวันเริ่มเติมต่อไป

จะน้ำเน่าน้ำดีมีสมสุข
ต่างก็คลุกเคล้าทั่วกลัวไฉน
สังคมคนอยู่เดียว-เดี่ยวได้ไง
ต่างพอใจทุกข์สุขที่คลุกคลี

จึ่ง..ลิขิตเวรกรรมนำสมทบ
ไม่เคยจบละครคนบนวิถี
ต่อเวียนวนซ้ำซากมากวิธี
ละครคนบนโลกนี้..มีชั่วกาล.

"บ้านริมโขง"

(http://dl8.glitter-graphics.net/pub/998/998898o3u5gwax01.gif)