พิมพ์หน้านี้ - ดิ้นกระแด่วอยู่ขอบกระดาน

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนน้อยใจ+กลอนขอโทษ => ข้อความที่เริ่มโดย: ควายเฒ่า ที่ 25 กันยายน 2011, 10:08:AM



หัวข้อ: ดิ้นกระแด่วอยู่ขอบกระดาน
เริ่มหัวข้อโดย: ควายเฒ่า ที่ 25 กันยายน 2011, 10:08:AM
...


หัวข้อ: Re: ดิ้นกระแด่วอยู่ขอบกระดาน
เริ่มหัวข้อโดย: yaguza ที่ 25 กันยายน 2011, 10:49:AM
อย่าเย้ยหยาม สงคราม ยังไม่จบ
อย่าเพิ่งด่วน ไปนับศพ ทหารหาญ
ถ้าเดินเบี้ย มาปิด ก็คิดนาน
ผู้ชำนาญ ด้านเบี้ย ยอมเสียโคน

อยู่ที่ผู้ วางหมาก อยากจะเล่น
อาจถูกเข่น ถูกขัง ถ้าหวังโค่น
อาจต้องรุก เพื่อถอย ค่อยอ่อนโอน
เผลอเป็นโดน รุกฆาตร อาจถึงตาย

..........ยากูซ่า..........


หัวข้อ: Re: ดิ้นกระแด่วอยู่ขอบกระดาน
เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 25 กันยายน 2011, 11:02:AM
ควายเฒ่า
ศักดิ์ของเจ้าแค่เบี้ยหงาย
คอยแทรกคอยซ้อนบ่อนทำลาย
และพร้อมที่จะตายเพื่อขุนทัพ

ศักดิ์กระดานจึงเป็นเพียงเบี้ย
ต่ำเตี้ยเรี่ยตรีนอยู่หน้าตับ
ถูกเกาะกุมตลุมบอนต้อนบังคับ
ถูกเข่นขับเข้าปกขุนป้องโคน

แต่บัดนี้เจ้าเป็นเช่นเบี้ยขาด
เขาจ้องฟาดรอนริดพิชิตโค่น
ต้องคอยหลบหลีักร่อนอ่อนโอน
อีกไม่ช้าคงโดนจับกิน

เจ้านั้นมันแค่ทหารไพร่
ผู้ใดไหนจะมาถวิล
ต้องระทดระทวยระรวยริน
จะดีดดิ้นอย่างไรไม่รอดแล้ว

ควายเฒ่า
ไม่เหลือเงาศักดิ์ทหารทแกล้ว
เมื่อเดินเข้าตากดหมดแรงแจว
ดิ้นกระแด่วกระแด่วอยู่ขอบกระดาน...

(http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTZzUlPTKCm2wgR1tI9MtzQZ2KZAi0P4ZsgrMzIdyAAKK9n7Vuo)

เบี้ยคือฐานด่านหน้าที่กล้าสู้
ปกป้องผู้บังคับบัญชา..เลือดทหาร
ฉันคือม้าขุนศึกเยี่ยมฝึกการ
ขึ้นทะยานต่อตี..มีเธอคุม

เบี้ยไม่ใช่ไร้ค่า..แต่น่าห่วง
ผูกโคนหน่วงยอมพลีแอบตีขรุม
วางเรือกดจดจ้องเผื่อต้องรุม
ม้าประชุมแผนรุกฆาต..อย่างชาติชาย

อยากให้เธอเป็นเบี้ยหงายพี่ควายจ๋า
เราจะหาทางกลับขยับค่าย
วันข้าศึกย่อยยับ..ขยับกาย
เชื่อว่าควายกับม้า...ค่าพอกัน

 emo_116


หัวข้อ: Re: ดิ้นกระแด่วอยู่ขอบกระดาน
เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 25 กันยายน 2011, 01:15:PM
แม้เป็นเบี้ยอาจบี้บดสะกดขุน
ให้หลบวุ่นหมุนวนจนน่าขัน
ประชิดศึกคึกม้าคะนองพลัน
ให้ขุนพลาดเสียขวัญ พลันล้มตาย

ดุจสงครามไม่สิ้นทหารหาญ
ทแกล้วกล้าประจัญบานมิรานพ่าย-
แพ้แก่ศึก, คู่ปรับศรัตรูร้าย
ยังยืนกายผงาดกล้าฟาดฟัน





หัวข้อ: Re: ดิ้นกระแด่วอยู่ขอบกระดาน
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 25 กันยายน 2011, 02:16:PM

อย่าถือเป็น เช่นเบี้ย ที่เรียราด
ถ้าขุนขาด หลายเบี้ย ก็เสียขวัญ
รบทุกครั้ง ตั้งท่า หน้าประจัญ
รายล้อมกัน คุ้มขุน กันวุ่นวาย

ขุนพลั้งพลาด วาตม์วาง ลงกลางทัพ
เบี้ยเคลื่อนรับ สู้ต่อ มิรอพ่าย
ทแกล้วบุก รุกรบ จบวุ่นวาย
เหลือแต่ควาย เท่านั้น ขอฟันธง

รพีกาญจน์ 59


หัวข้อ: Re: ดิ้นกระแด่วอยู่ขอบกระดาน
เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 25 กันยายน 2011, 04:18:PM

ก็ไม่แน่เสมอไปในเชิงศึก
เมื่อม้าคึกเข้าตลุยเป็นผุยผง
แม้จะหยิบเบี้ยวางอย่าบรรจง
มันก็คงแค่เบี้ยถูกเขี่ยทิ้ง

ใช้สมองมองหมายให้ตายยับ
ก็ต้องขับม้ามุดอย่าหยุดนิ่ง
เก็บเบี้ยใส่กระเป๋าพร้อมเข้าชิง
จบทุกสิ่งผู้ชนะ พับกระดาน

natcha

 emo_95