|
หัวข้อ: "...ไร้คำตอบ...ที่ปลอบโยน..." เริ่มหัวข้อโดย: ภู กวินท์ ที่ 22 กันยายน 2011, 09:47:PM (http://img.zuzaa.com/image.php?id=33E2_4E7B4988&jpg) ไร้คำตอบ ที่ปลอบโยน ....................... ลมหายใจไหวหวั่นสั่นสะท้าน อาจร้าวรานนานพอรอผนึก โลกเย้าหยอกหลอกเล่นอยู่เป็นนึก ท่ามรู้สึกดึกดื่น, เมื่อฝืนใจ ลมเงียบเหงาเศร้าสร้อยยังลอยนิ่ง ดาวอ้อยอิ่งทิ้งดวงโลกกลวงไหว ฝันเสนอเพ้อพร่ำอยู่ร่ำไป คับแคบใด? ในตัว, กลัวเหลือเกิน จากความหมายดายเดียวทุกเกลียวคลื่น เสียงสะอื้นขื่นขับกับห่างเหิน ทุกจังหวะเตลิดเสียเพลิดเพลิน ผ่านทางเดินหลายที, ไม่คลี่คลาย ยิ่งค้นหาคำตอบมาปลอบปลุก ยิ่งทนทุกข์จิตตกเหมือนอกหาย วินาทีที่หามาระบาย ถูกทำลายหมายพราก, ลากกระเด็น หวังพักพิงอิงแอบอยู่แนบชิด หลบหนามพิษคิดวางอย่างที่เห็น ไร้คำตอบปลอบคำเมื่อลำเค็ญ มันคงเป็นเช่นเดิม, เมื่อเริ่มถาม!! ...................... emo_62 หัวข้อ: Re: "...ไร้คำตอบ...ที่ปลอบโยน..." เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 22 กันยายน 2011, 10:14:PM (http://www.klonthaiclub.com/index.php?action=dlattach;attach=8678;type=avatar) ความเดียวดายดั่งบอก..ว่าหยอกเล่น หัวใจเต้นไม่น้อย..ร้อยสิบสาม อยากจะปลอบทุกครั้งแต่ยั้งความ กลัวว่าตามตอแยเฝ้าแลมอง ทำให้เธอสับสนบนความคิด เผลอสนิทยิ้มสวน..ชวนสนอง แม้บางครั้งเพิกเฉยไม่เคยปอง ความรังรองเรืองรุ่ง..ยิ่งยุ่งใจ ณ บางคืนยืนระเบียงเคียงบ้านเช่า ต่างร้อนเร่าในอกจวนหมกไหม้ อยากให้เราพูดกันแล้วปันใจ ฉันคิดไปลำพัง..ดังไม่พอ "ไร้คำตอบที่ปลอบโยน"กลัวโดนว่า จึงไม่กล้าเอ่ยเอื้อนเป็นเพื่อนหนอ สองคืนก่อนเธอไม่กลับนับดาวรอ เหมือนบ้าบอเดียวดายปลายระเบียง emo_79 หัวข้อ: Re: "...ไร้คำตอบ...ที่ปลอบโยน..." เริ่มหัวข้อโดย: ภู กวินท์ ที่ 22 กันยายน 2011, 11:31:PM ความรู้สึกที่เห็นยังเต้นถี่ ทุกนาทีกลัดกลุ้มจากสุ้มเสียง จนคุ้นเคยถ้อยคำพร่ำสำเนียง ขอแค่เพียงพูดบอก, ไม่หลอกลวง สิ้นความเหงาเขามองร้องเพลงโศก เหมือนว่าโลกโดนบาดให้ขาดช่วง ท่ามกลางฝัน พันธะ คนละดวง สะท้านทรวงกำหนด, แทบบดเบลอ สบสายตาริมทางระหว่างล้า กับเวลาล่องลอยคนคอยเหม่อ สูญเสียความทรงจำคำละเมอ เมื่อพบเจอความหมาย, ที่ดายเดียว ไม่มีใครตีกรอบให้ขอบหัก มีแต่รักผันแปรเมื่อแลเหลียว ความผูกพันที่เห็นปั่นเป็นเกลียว น้ำไหลเชี่ยวเลี้ยวฉุด, ก็หยุดเย็น ริมระเบียงเคียงผ่านแม้บ้านเช่า ก็ไม่อาจลบเงาที่เราเห็น ความหวังดีให้เพื่อนดั่งเดือนเพ็ญ อย่าคิดเป็นใครอื่น, ยังตื่นกลัว เป็นคำตอบปลอบปลุกอยู่ทุกเมื่อ เถิด! จงเชื่อสักคราศรัทธาทั่ว ยิ่งคืนวันผันผ่านประมาณตัว ฟ้ามืดมัวก็สร่าง, สว่างตา! .................... emo_126 หัวข้อ: Re: "...ไร้คำตอบ...ที่ปลอบโยน..." เริ่มหัวข้อโดย: ♥หทัยกาญจน์♥ ที่ 23 กันยายน 2011, 02:22:AM (http://sakitxavi.files.wordpress.com/2011/07/oceansadwomandarkhairdressgirl-f7237054f369aca58041b635c3bfa3d2_h1.jpg) (http://www.qzub.com/bar_161.gif) (http://www.qzub.com) คำ ต อ บ เ พื่ อ ป ล อ บ โ ย น ค ว า ม รู้ สึ ก ลึ ก ล้ำ พ ร่ำ คำ ต อ บ อ ย า ก ป ลุ ก ป ล อ บ ป ร ะ โ ล ม โ ถ ม ถ ล า ณ ต อ น นี้ เ ห มื อ น น้ำ เ ชี่ ย ว เ ก ลี ย ว ค ลื่ น พ า พั ด อ อ ก ห่ า ง ฝั่ ง ช ล า ร้ า ง ล า ไ ก ล ค ล้ า ย ล อ ย ค อ ฉ้ อ ฉ ล ก ล ส มุ ท ร ล ะ ลิ่ ว ล่ อ ง ลึ ก สุ ด ฉุ ด น้ำ ไ ห ล ค ลื่ น ซั ด แ ร ง แ ก ล้ ง ก ร ะ หน่ำ ย้ำ ซ้ำ ไ ป ค่ำ ลำ น้ำ ห้ ว ง ใ ด ใ ค ร่ ห ว น คื น ย ล ยิ น เ สี ย ง ค ลื่ น ซั ด ท ร า ย เ หื อ ด ห า ย เ ก ลี ย ว ค ลื่ น ค ล า ย ช ล า ห ล า ก พ ร า ก จ า ก ผื น ต่ า ง ล ะ ห ย ด ค ด เ คี้ ย ว ล ด เ ลี้ ย ว ก ลื น แ ส น สุ ด ฝื น เ ข้ า ห า ฝั่ ง ชั่ ง ห ม า ง เ มิ น ส า ย น้ำ เ ย็ น เ ซ็ น ก ร ะ ท บ ก ล บ ถ า โ ถ ม ต่ า ง จู่ โ จ ม จ ม ดิ่ ง ทิ้ ง ท ว น เ หิ น ค รั้ น ถึ ง ฝั่ ง ชั่ ง ถึ ง พึ ง พ ร า ง เ ดิ น รำ พั น เ พ ลิ น มิ เ พ ลิ ด เ พิ่ ม เ ติ ม พื้ น ดิ น วั ง น้ำ ว น ส า ย ช ล ที่ เ ชี ย ว ก ร า ด ต่ า ง ค ล า ค ล า ด เ ค ลื่ อ น ค ล้ อ ย เ ลื อ น สู่ ถิ่ น ใ ย มิ ส บ ก ร ะ ท บ ร่ า ง น า ง ก วิ น ฟ า ก ฟ้ า ยิ น ย ล ด ล ใ จ ใ ห้ ป ล อ บ โ ยน หทัยกาญจน์ (http://www.qzub.com/bar_161.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: "...ไร้คำตอบ...ที่ปลอบโยน..." เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 23 กันยายน 2011, 02:51:AM (http://img.zuzaa.com/image.php?id=33E2_4E7B4988&jpg) ฝันว่ายินคำตอบ..เธอปลอบกลับ แท้สดับเสียงคลื่นอันคลืนโค่น ทรวงสะท้านสั่นเทาเงากระโจน ความโชกโชนกำกับให้หลับตา ตื่นมารอคำตอบ..แม้บอบช้ำ เชิญเลือกซ้ำแผลเก่าเอาเถิดหนา ฟ้าคล้ำคลื้มซึมหม่นบนอุรา กลั่นนำพาตาสองหมองละเมอ ความรู้สึกกล้ำกลืนหมื่นคำอ้าง คิดเข้าข้างเต็มข้อจีงรอเก้อ ไหนอื่นอาจยอมท้อไม่รอเจอ ทุกข์มีเธอชั่วครู่ท่ามผู้คน แต่.ไม่ใช่ฉันดอกบอกให้ทราบ สองแก้มคราบแห้งกรังฟ้าสั่งฝน ดั่งระบายคลายเศร้ามีเหงาปน ดิ่งสู่ชลเชี่ยวกรากที่จากไป สุข.ซึ่งซ่อนก้นดานยังหวานชื่น ท่ามสะอื้นลอบยิ้มเสียงนิ่มใส ทุกข์.ถูกเถือเจือสุขปลุกหัวใจ ได้มีใครในภวังค์..ก็ยังดี ฟ้าเริ่มสางทางข้าม...อร่ามจ้า บทบังค่าความค่ำ.ย่ำอยู่ที่ สอนหัวใจคนเก็บใช่เจ็บฟรี เปลี่ยนไมตรีมีคำตอบ..ไร้ปลอบโยน emo_111 หัวข้อ: Re: "...ไร้คำตอบ...ที่ปลอบโยน..." เริ่มหัวข้อโดย: ♥หทัยกาญจน์♥ ที่ 23 กันยายน 2011, 06:59:PM (http://sakitxavi.files.wordpress.com/2011/07/oceansadwomandarkhairdressgirl-f7237054f369aca58041b635c3bfa3d2_h1.jpg) (http://www.qzub.com/bar_161.gif) (http://www.qzub.com) คำ ต อ บ เ พื่ อ ป ล อ บ โ ย น ค ว า ม รู้ สึ ก ลึ ก ล้ำ พ ร่ำ คำ ต อ บ อ ย า ก ป ลุ ก ป ล อ บ ป ร ะ โ ล ม โ ถ ม ถ ล า ณ ต อ น นี้ เ ห มื อ น น้ำ เ ชี่ ย ว เ ก ลี ย ว ค ลื่ น พ า พั ด อ อ ก ห่ า ง ฝั่ ง ช ล า ร้ า ง ล า ไ ก ล ค ล้ า ย ล อ ย ค อ ฉ้ อ ฉ ล ก ล ส มุ ท ร ล ะ ลิ่ ว ล่ อ ง ลึ ก สุ ด ฉุ ด น้ำ ไ ห ล ค ลื่ น ซั ด แ ร ง แ ก ล้ ง ก ร ะ หน่ำ ย้ำ ซ้ำ ไ ป ค่ำ ลำ น้ำ ห้ ว ง ใ ด ใ ค ร่ ห ว น คื น ย ล ยิ น เ สี ย ง ค ลื่ น ซั ด ท ร า ย เ หื อ ด ห า ย เ ก ลี ย ว ค ลื่ น ค ล า ย ช ล า ห ล า ก พ ร า ก จ า ก ผื น ต่ า ง ล ะ ห ย ด ค ด เ คี้ ย ว ล ด เ ลี้ ย ว ก ลื น แ ส น สุ ด ฝื น เ ข้ า ห า ฝั่ ง ชั่ ง ห ม า ง เ มิ น ส า ย น้ำ เ ย็ น เ ซ็ น ก ร ะ ท บ ก ล บ ถ า โ ถ ม ต่ า ง จู่ โ จ ม จ ม ดิ่ ง ทิ้ ง ท ว น เ หิ น ค รั้ น ถึ ง ฝั่ ง ชั่ ง ถึ ง พึ ง พ ร า ง เ ดิ น รำ พั น เ พ ลิ น มิ เ พ ลิ ด เ พิ่ ม เ ติ ม พื้ น ดิ น วั ง น้ำ ว น ส า ย ช ล ที่ เ ชี ย ว ก ร า ด ต่ า ง ค ล า ค ล า ด เ ค ลื่ อ น ค ล้ อ ย เ ลื อ น สู่ ถิ่ น ใ ย มิ ส บ ก ร ะ ท บ ร่ า ง น า ง ก วิ น ฟ า ก ฟ้ า ยิ น ย ล ด ล ใ จ ใ ค ร่ ป ล อ บ โ ย น ข อ ส า ย น้ำ ช่ำ เ ย็ น เ ห็ น ร ะ ล อ ก จิ ต ช้ำ ช อ ก ช้ำ ใ จ ใ ช่ โ ล ด โ ผ น ใ ห้ ไ ห ล ริ น เ ล า ะ เ ซ า ะ ท ร า ย สี ข า ว โ พ น อิ ง แ อ บ โ อ น เ อี ย ง ข้ า ง เ คี ย ง ธ า ร า หทัยกาญจน์ ปล.กลอนหัวข้อนี้ ลงไว้ตั้งแต่เมื่อคืน แต่เหมือนเนื้อหายังไม่จบ ก็เลยมาต่อให้สมบูรณ์ขึ้น และอยากให้ทุกท่านอ่าน อย่างไรก็ยินดีรับคำติชม (http://www.qzub.com/bar_161.gif) (http://www.qzub.com) |