ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

(http://www.qzub.com/happy_031.jpg) (http://www.qzub.com)

อยู่ไกลจากอ้ อ ม อ ก.ข อ ง ค ว า ม รั ก
พบปะคนไม่รู้จัก.บ้างจริงใจ..บ้างหวังผล
รับรู้ว่าการใช้ชีวิต.ต้องหมั่น มี น้ ำ ใ จ..และ อ ด ท น
ทำดีไม่ได้ดีก็ทำจน..น้ำตาไหลหยด..ไ ม่ ห ยุ ด ท ำ

ในเมืองที่ไกลห่าง..เหมือนอีกโลก
หนึ่งคนนั่งเศร้าโศก คิ ด ถึ ง อีกโลก..ซ้ำซ้ำ
เมื่อไหร่จะได้กลับแม้เพิ่งจาก..เพิ่ง บั น ทึ ก ร อ ย ยิ้ ม ให้จดจำ
วันใดที่ช้ำ.จะได้ย้ำ..ว่า จ า ก ม า เ พื่ อ ห ว น คื น

กลับไปรับ อ้ อ ม ก อ ด ..ที่ จ ริ ง ใ จ
รับความสุขที่เคยห่างไปให้คิดถึง..แล้วเผลอสะอื้น
มองฟ้ากี่ดาวแม้หนาวก็ อ บ อุ่ น..หลับนิทราก็หลับฝัน..จนเต็มตื่น
ความสุขที่ห่างหาย.ยิ้ ม รั บ เมื่อได้กลับคืน...
และ
อีกครั้งกับ ก า ร ห่ า ง ไ ก ล

(http://www.qzub.com/bar_023.gif) (http://www.qzub.com)

เมื่อสิ้นความรู้สึกของความสุข
เธออาจทุกข์ร่ำไห้ได้เหว่ว้า
เมื่อความเหงามาพรางสองข้างตา
อาจมัวพร่าท้อแท้แพ้อารมณ์
อาจเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าระอาอ่อน
อาจเจ็บร้อนเดียวดายได้ขื่นขม
อาจเหน็บหนาวสิ้นพราวน้ำตาจม
อาจจะล้มไม่อยากจะลุกยืน
แค่อยากบอกคนดีสักอย่างหนึ่ง
จงรู้ซึ้งชีวิตคิดอดฝืน
ทุกข์และท้อผิดหวังเพียงชั่วคืน
ยามเธอตื่นสิ่งดีๆจะมีมา

(http://www.qzub.com/bar_168.gif) (http://www.qzub.com)

ที่ สู ง จ  า ก ต ร ง นี้ ไ ม่ เ ห มื อ น จ า ก ต ร ง นั้ น
ฟ้ากว้างแต่เหมือนมีอะไรมากั้น..ฉันหวั่นไหว
นานนานทีจะมีดาวบนฟ้า..ไกลแสนไกล
น้ำตามันร่ำไห้..ไม่อายใคร..ไม่อายดาว

คิ ด ถึ ง ม า ก ถึ ง ม า ก ที่ สุ ด
รักไม่มีวันหยุด..ไม่หยุดรัก..จากใจดวงร้าว
อยากกลับไปกอดให้หายคิดถึง..กลับไปมองฟ้า.ให้หายเศร้า
นั่งมองดาวจากตรงนั้น..ที่มีใครเคียงข้างกัน..เหมือนเคยเคย

(http://www.qzub.com/bar_071.gif) (http://www.qzub.com)