|
หัวข้อ: " เฒ่าชรา..อาภัพ " เริ่มหัวข้อโดย: บัณฑิตเมืองสิงห์ ที่ 15 กันยายน 2011, 01:21:AM " เฒ่าชรา..อาภัพ " กลางพงไพรไกลลิบหลายสิบโยชน์ ยังมีไร่ข้าวโพดคนโจษขาน เฒ่าชราอาภัพตกอับนาน ใกล้วายปราณมานดับลับวิญญาณ์ ปลูกต้นไผ่ไว้กินยามสิ้นเนื้อ ข้าวโพดไม่มีเหลือเมื่อสังขาร์ เดินมิไหวใกล้สิ้นกลิ่นโรคา ก็โหมเร้าเข้ามาน่าน้อยใจ เมื่อก่อนนั้นภรรยายังมิสิ้น ช่วยทำมาหากินถิ่นอาศัย ณ วันนี้ปีเคลื่อนเลื่อนจากไกล เธอมลายหายไปใจทุกข์ทน น้ำตาคลอจ่อเบ้าเศร้ารันทด ซึมสลดหมดหวังสังขารหม่น เป็นเพียงร่างว่างไร้ไม่เหมือนคน เหมือนเศษหินดินป่นหม่นฤทัย เฒ่าเพ้อพร่ำคร่ำครวญหวนความเหงา ทำอกเศร้าเคล้าจิตชิวิตไหม้ คิดถึงเมียเสียดายมลายไป จึงอาลัยไห้หาระอาครวญ (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_017.gif) บัณฑิตเมืองสิงห์ |