หัวข้อ: "เมื่อความจริงเผยนัย...เธอไม่ห่วง" เริ่มหัวข้อโดย: Prapacarn ❀ ที่ 14 กันยายน 2011, 11:28:AM (https://lh6.googleusercontent.com/-OQHgRF3XGO0/TnAuX8bCBVI/AAAAAAAAAZk/L_dxJLU7Iw8/plumeria%252520flowers%252520of%252520rainbow%25252011.jpg) เมื่อความจริงเผยนัยเธอไม่ห่วง สัมพันธ์พ่วงเคยโหยจึงโรยหม่น ขอบฟ้าแห่งความฝันพลันมืดมน กลับถอยร่นแคบลงแค่ตรงใจ เหลือแต่รอยตราตรึงหนึ่งความฝัน เคยไหวหวั่นอ่อนละมุนเพียงมุ่นไหม ก็จบจางห่างคล้อยรอยอาลัย ประทับไว้แผ่วผิวเป็นริ้วเตือน จะว่าเจ็บ..ไม่เจ็บเพราะเหน็บหนาว แม้บางคราวสะดุ้งไหวคล้ายถูกเฉือน ยังหลงกรุ่นอุ่นละไมไม่ร้างเลือน ปะปนเปื้อนคราบรอยให้คอยซับ เมื่อความจริงเผยนัยเธอไม่ห่วง ด้วยท่าท่วงคว้างลอยไม่คล้อยกลับ มองขอบฟ้าหม่นสีสุรีย์ลับ เมฆหม่นจับเบาบางจนจางเงา หยาดน้ำตารินเลือนเหมือนไอหมอก เพียงย้ำหยอกแก้มนวลหรือชวนเหงา หยิบลั่นทมกลีบหม่นปนสีเทา แซมผมเฝ้าปลอบตนจนเดือนจาง (http://www.qzub.com/bar_179.gif) (http://www.qzub.com) แซม emo_84 emo_84 emo_84 หัวข้อ: Re: "เมื่อความจริงเผยนัย...เธอไม่ห่วง" เริ่มหัวข้อโดย: Design with love ᵔᴥᵔ ที่ 14 กันยายน 2011, 12:12:PM เมื่อความจริงเผยความในเธอไม่ห่วง หยาดน้ำตารินร่วงในทรวงฉัน กระทบกับจิตใจไหลรดกัน ภาพวันนั้นยังย้ำจิตชิดทรวงใน เจ็บที่ทนฝืนกลืนความรัก แม้รู้ว่ายากนักจักลืมได้ ต้องทนเก็บเจ็บซ้อนซ่อนเสียใจ หยาดน้ำตารินไหลใครหันมอง ทั้งที่รู้รักเธอเป็นเช่นแบบไหน ยังมิยอมยั้งใจปล่อยให้หมอง ทั้งที่รู้ไม่มีแม้ข้อต่อรอง ใจยังฟ้องว่ารักเกินหักใจ with love" หัวข้อ: Re: "เมื่อความจริงเผยนัย...เธอไม่ห่วง" เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 14 กันยายน 2011, 12:29:PM เมื่อความจริงเผยใจฉันไม่ห่วง เธออย่าทวงสิทธิใดเลิกใฝ่หา ก็ความรักต้องการวันเวลา หยาดน้ำตาน้อยนิดลองคิดดู ฟ้ายังกว้างทางยังไกลใจยังฝัน ดวงตะวันส่องสว่างทางสวยหรู ความรักฉันวันนี้มีประตู เปิดไปสู่โลกใหม่มิใช่เธอ ดอกลั่นทมชมแล้วแก้วตาเอ๋ย เคยชื่นเชยจุมพิตชิดเสมอ ตื่นจากฝันวันใหม่คงได้เจอ หลงละเมอก็แค่นั้นฉันลาก่อน หัวข้อ: Re: "เมื่อความจริงเผยนัย...เธอไม่ห่วง" เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 14 กันยายน 2011, 01:35:PM (http://yamiejung-11.webs.com/photos/Lai2/hh84.gif) เมื่อความจริงเผยนัย...เธอไปลับ แกล้งขานขับอารมณ์ตรมหม่นหมาง สำเนียงถ้อยอ้อยอิ่งประวิงวาง สำเนียงนางอ้อล้อหนอมารยา ล้วนแต่คำเผยฝากอยากรู้จัก ล้วนแต่อ้างคำรักปักห่วงหา พร้อมกระแสเสียงสั่งหลั่งน้ำตา พร้อมท่วงท่าระโหยเหมือนโรยแรง แต่พอลับตาไปไหวระริก เสียงกระซิกหยิกหยอกออกแสวง ทั้งออดอ้อนออเซาะเฉาะสำแดง ท่ามสีแสงแฝงสลัวตัวโลกีย์ เมื่อความจริงเผยนัย...เหมือนใจหาย เห็นเลวร้ายเหลือล้นบนฉวี เห็นสองหน้าสองลิ้นปลิ้นวจี ขอลาที..คนช้ำ..จำต้องลา. "บ้านริมโขง" (http://yamiejung-11.webs.com/photos/Lai2/hh86.gif) |