พิมพ์หน้านี้ - "เมื่อความจริงเผยนัย...เธอไม่ห่วง"

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: Prapacarn ❀ ที่ 14 กันยายน 2011, 11:28:AM



หัวข้อ: "เมื่อความจริงเผยนัย...เธอไม่ห่วง"
เริ่มหัวข้อโดย: Prapacarn ❀ ที่ 14 กันยายน 2011, 11:28:AM
(https://lh6.googleusercontent.com/-OQHgRF3XGO0/TnAuX8bCBVI/AAAAAAAAAZk/L_dxJLU7Iw8/plumeria%252520flowers%252520of%252520rainbow%25252011.jpg)

เมื่อความจริงเผยนัยเธอไม่ห่วง
สัมพันธ์พ่วงเคยโหยจึงโรยหม่น
ขอบฟ้าแห่งความฝันพลันมืดมน
กลับถอยร่นแคบลงแค่ตรงใจ

เหลือแต่รอยตราตรึงหนึ่งความฝัน
เคยไหวหวั่นอ่อนละมุนเพียงมุ่นไหม
ก็จบจางห่างคล้อยรอยอาลัย
ประทับไว้แผ่วผิวเป็นริ้วเตือน

จะว่าเจ็บ..ไม่เจ็บเพราะเหน็บหนาว
แม้บางคราวสะดุ้งไหวคล้ายถูกเฉือน
ยังหลงกรุ่นอุ่นละไมไม่ร้างเลือน
ปะปนเปื้อนคราบรอยให้คอยซับ

เมื่อความจริงเผยนัยเธอไม่ห่วง
ด้วยท่าท่วงคว้างลอยไม่คล้อยกลับ
มองขอบฟ้าหม่นสีสุรีย์ลับ
เมฆหม่นจับเบาบางจนจางเงา

หยาดน้ำตารินเลือนเหมือนไอหมอก
เพียงย้ำหยอกแก้มนวลหรือชวนเหงา
หยิบลั่นทมกลีบหม่นปนสีเทา
แซมผมเฝ้าปลอบตนจนเดือนจาง

(http://www.qzub.com/bar_179.gif) (http://www.qzub.com)

แซม

 emo_84 emo_84 emo_84


หัวข้อ: Re: "เมื่อความจริงเผยนัย...เธอไม่ห่วง"
เริ่มหัวข้อโดย: Design with love ᵔᴥᵔ ที่ 14 กันยายน 2011, 12:12:PM

เมื่อความจริงเผยความในเธอไม่ห่วง
หยาดน้ำตารินร่วงในทรวงฉัน
กระทบกับจิตใจไหลรดกัน
ภาพวันนั้นยังย้ำจิตชิดทรวงใน

เจ็บที่ทนฝืนกลืนความรัก
แม้รู้ว่ายากนักจักลืมได้
ต้องทนเก็บเจ็บซ้อนซ่อนเสียใจ
หยาดน้ำตารินไหลใครหันมอง

ทั้งที่รู้รักเธอเป็นเช่นแบบไหน
ยังมิยอมยั้งใจปล่อยให้หมอง
ทั้งที่รู้ไม่มีแม้ข้อต่อรอง
ใจยังฟ้องว่ารักเกินหักใจ

                                 with love"


หัวข้อ: Re: "เมื่อความจริงเผยนัย...เธอไม่ห่วง"
เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 14 กันยายน 2011, 12:29:PM
เมื่อความจริงเผยใจฉันไม่ห่วง
เธออย่าทวงสิทธิใดเลิกใฝ่หา
ก็ความรักต้องการวันเวลา
หยาดน้ำตาน้อยนิดลองคิดดู

ฟ้ายังกว้างทางยังไกลใจยังฝัน
ดวงตะวันส่องสว่างทางสวยหรู
ความรักฉันวันนี้มีประตู
เปิดไปสู่โลกใหม่มิใช่เธอ

ดอกลั่นทมชมแล้วแก้วตาเอ๋ย
เคยชื่นเชยจุมพิตชิดเสมอ
ตื่นจากฝันวันใหม่คงได้เจอ
หลงละเมอก็แค่นั้นฉันลาก่อน


หัวข้อ: Re: "เมื่อความจริงเผยนัย...เธอไม่ห่วง"
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 14 กันยายน 2011, 01:35:PM
(http://yamiejung-11.webs.com/photos/Lai2/hh84.gif)

เมื่อความจริงเผยนัย...เธอไปลับ
แกล้งขานขับอารมณ์ตรมหม่นหมาง
สำเนียงถ้อยอ้อยอิ่งประวิงวาง
สำเนียงนางอ้อล้อหนอมารยา

ล้วนแต่คำเผยฝากอยากรู้จัก
ล้วนแต่อ้างคำรักปักห่วงหา
พร้อมกระแสเสียงสั่งหลั่งน้ำตา
พร้อมท่วงท่าระโหยเหมือนโรยแรง

แต่พอลับตาไปไหวระริก
เสียงกระซิกหยิกหยอกออกแสวง
ทั้งออดอ้อนออเซาะเฉาะสำแดง
ท่ามสีแสงแฝงสลัวตัวโลกีย์

เมื่อความจริงเผยนัย...เหมือนใจหาย
เห็นเลวร้ายเหลือล้นบนฉวี
เห็นสองหน้าสองลิ้นปลิ้นวจี
ขอลาที..คนช้ำ..จำต้องลา.

"บ้านริมโขง"

(http://yamiejung-11.webs.com/photos/Lai2/hh86.gif)