|
หัวข้อ: ช่วยแต่งนิราศ [20 บท] เริ่มหัวข้อโดย: ol2eno ที่ 14 กันยายน 2011, 01:40:AM ช่วยแต่งนิราศ [20 บท]
เรื่องราวมีอยู่ว่า วันนี้ผมต้องไปทัวร์ที่ฟาร์มโชคชัย แต่ผมไปขึ้นรถทัวร์ไม่ทันเนื่องจากน้องสาวแต่งตัวนาน ผมจึงให้แม่ขับรถตามไป เพื่อนๆ ผมก็โทรมาถามเรื่อยๆ ว่าถึงไหนแล้ว ผ่านโรงพยาบาลศิริราช เซ็นทรัลปิ่นเกล้า ไปจนถึงบิ๊กคิงส์ ผมจึงเลิกตามเพราะตามหลังขบวนมาตลอดเลยคิดว่าเลิกตามดีกว่า จึงตามแม่ไปทำงานด้วย จนเย็นถึงกลับบ้าน ช่วยหน่อยนะครับ และขอขอบคุณล่วงหน้าครับ หัวข้อ: Re: ช่วยแต่งนิราศ [20 บท] เริ่มหัวข้อโดย: ไม้หน้าสาม ที่ 14 กันยายน 2011, 03:48:AM ๐นิราศฯร้างห่างลาไม้หน้าสาม ไปเที่ยวพักผ่อนใจโชคชัยฟาร์ม รอนงรามน้องสาวเข้าแต่งตัว เจ้าประแป้งแต่งหน้าช่างช้านัก พี่นั่งพักคอยเฝ้าเจ้าสระหัว สามชั่วโมงผ่านไปไม่นึกกลัว อกระรัวพ้นสายเข้าบ่ายโมง ว่าจะไปขึ้นรถที่รอท่า ต้องคอยแม่กานดาช้าตายโอ๋ง ทำเสื้อผ้าหน้าผมห่มกระโปรง เดินโทงโทงออกมาไม่ช้าเลย สี่ชัวโมงเท่านั้นขวัญใจพี่ เจ้าคนดีเชื่องช้ากลับหน้าเฉย ออกจากบ้านใกล้ย่ำค่ำกว่าเคย แต่โธ่เอ๋ยอุแม่เจ้าเขาไม่รอ ต้องตกรถครั้งนี้นี่ใครผิด มันน่าคิดหนักหนาน่าหัวร่อ เธอไม่เคยสำนึกตรึกให้พอ ใครคนก่อเหตุให้พี่นี้ตกรถ๐ ปล.ผมไม่เคยแต่งนิราศ และก็แต่งไม่เป็น คงแต่งให้ได้แค่นี้ มันคงถึงคราวที่ชาวบ้านกลอนจะต้องลงขันกันเสียละกระมัง ว่าแต่ใครจะเป็นรายต่อไป หัวข้อ: Re: ช่วยแต่งนิราศ [20 บท] เริ่มหัวข้อโดย: นพตุลาทิตย์ ที่ 14 กันยายน 2011, 02:37:PM emo_68
ตอนนี้ทำงานอยู่ครับ แต่งไม่ได้ อิอิ emo_101 รอหน่อยนะ จริงๆ นิราศมันต้องอาลัยหาคนรักนะ ผมก็ไม่รู้จะแต่งยังไง แบบนี้เขาไม่เรียกว่านิราศหรอก มันก็แค่กลอนบันทึกทางที่ผ่าน อะ ถูกเปล่า emo_126 หัวข้อ: Re: ช่วยแต่งนิราศ [20 บท] เริ่มหัวข้อโดย: ol2eno ที่ 14 กันยายน 2011, 05:15:PM emo_68 ตอนนี้ทำงานอยู่ครับ แต่งไม่ได้ อิอิ emo_101 รอหน่อยนะ จริงๆ นิราศมันต้องอาลัยหาคนรักนะ ผมก็ไม่รู้จะแต่งยังไง แบบนี้เขาไม่เรียกว่านิราศหรอก มันก็แค่กลอนบันทึกทางที่ผ่าน อะ ถูกเปล่า emo_126 ประมาณนั้นละครับ หัวข้อ: Re: ช่วยแต่งนิราศ [20 บท] เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 14 กันยายน 2011, 05:29:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_020.gif) ๐ นิราศร้างห่างนุชสุดกลืนกล้ำ จรไปฟาร์มโชคชัยให้ระกำ ทุกข์กระหน่ำทำนองสุดหมองใจ ๐ แรกเริ่มต้นพลาดผิดกนิษฐา แต่งกายาช้าเหลือเสื้อผ้าใหม่ ออกเดินทางช้าเชื่องเรื่องทรามวัย รถทัวร์ไม่รอท่าพาอ่อนแรง ๐ เห็นท้ายรถทัวร์ห่างกลัวทางรัก หันเหหักทุกข์รุมเป็นหลุมแหล่ง ดั่งคนถูกทอดทิ้งสิ่งสำแดง ทรวงคงแล้งเศร้าทรุดดุจรถจร ๐ ได้คุณแม่อารีปรี่ความหวัง เติมพลังฤดีที่สึกกร่อน ขับรถตามรถทัวร์หัวใจรอน ข้างไร้อรครั้งนี้พี่โศกา ๐ ถ้าหากเธอมาด้วยคงช่วยพัด มือไม้ปัดลุกลามตามประสา ป้อนขนมนมเนยเคยทุกครา ประสานตาพร่ำพลอดตลอดทาง ๐ รถวิ่งผ่านศิริราชนัยน์หยาดหยด ยกมือท่วมประณตยามรถห่าง ไหว้ในหลวงภักดีไม่มีจาง ขอองค์ท่านทุกข์ห่างร้างโรคภัย ๐ ผ่านเซ็นทรัลปิ่นเกล้าภาพคราวก่อน น้องเคยอ้อนออดพี่ครั้งปีใหม่ เดินช็อปปิ้งซื้อของขวัญถูกใจ ยามนี้ไม่มีเธอจึงเผลอครวญ ๐ ผ่านบิ๊กคิงส์ผู้คนมากล้นเหลือ รอยยิ้มเจือต่างตอบมอบปันส่วน ผิดกับพี่กังวลล้นถึงนวล ภาพเธอกวนเสมอเจอระทม ๐ ถึงรังสิตคำช่างคล้ายรังรัก คนพร้อมพรักเริงรื่นไม่ขื่นขม จนอยากอยู่สลักรักเกลียวกลม เฝ้าชื่นชมขวัญเจ้าทั้งเช้าเย็น ๐ เคลื่อนรถผ่านวังน้อยค่อยเห็นภาพ ท้องทุ่งฉาบสีเขียวเปลี่ยวทุกข์เข็ญ หุ่นไล่กาซีดเซียวเดี่ยวลำเค็ญ หุ่นช่างเป็นเหมือนพี่ที่ขาดน้อง ๐ นั่งรำพึงขึงเศร้าร้าวลึกลึก ด้วยสำนึกเททุ่มตกหลุมปล่อง ผ่านสระบุรีที่ชวนมอง แต่ทรวงพี่ร่ำร้องล่องหาเธอ ๐ ทำให้เกลียดการคอยถ้อยนี้นัก กลัวต้องจักพลัดนางอย่างเสมอ เข้าแก่งคอยถ้อยช้ำคำพลัดเกลอ ไม่อยากเจอกลุ้มกลัดกลัวพลัดนาง ๐ พวงมาลัยรถนำย้ำจุดหมาย แดดสยายทุกที่ไม่มีต่าง เห็นร้านค้าเรียงรายทั่วสายทาง ร้านไม่ร้างสาวหนุ่มแยกรุมซื้อ ๐ รถคุณแม่หาจุดจอดอุดหนุน แม่ค้ายิ้มละมุนคุ้นเขตชื่อ ชาวมวกเหล็กแดนนี้ที่ร่ำลือ น้ำใจซื่อต้อนรับขับไมตรี ๐ เห็นน้อยหน่ากะหรี่ปั๊บกับของหลาก ผลไม้ก็มากจากทุกที่ หากทรามเชยมากันในวันนี้ คงชวนชี้หยิบจ่ายฉายยิ้มงาม ๐ จึงเลือกของประสงค์ฝากนงนุช ใจก็ผุดประกายใสอร่าม รู้เข้าใจในรักภักดิ์นงราม ไม่ต้องถามก็รู้อยู่แก่ใจ ๐ เก็บเอาความอิ่มใจใส่ในอก ลบลืมความช้ำชกอกหม่นไหม้ ความคิดถึงทบก่ออรทัย เปรียบเป็นไฟกระพือสื่อรบกวน ๐ เห็นนกบินเคียงคู่ดูเริงรื่น บนแผ่นผืนนภาพาพี่ป่วน เจ้าโชคดียิ่งนักรักไม่รวน ไม่แห้งห้วนโหยฤดีเช่นพี่ยา ๐ ป้ายชี้ฟาร์มโชคชัยบอกใกล้ถึง ทุกขณะรถบึ่งซึ่งแปลว่า เสมือนพี่ยิ่งพรากจากกานดา ทุกเพลาล้อเคลื่อนเยือนสู่ฟาร์ม ๐ ถึงจุดหมายแต่พี่นี้กลับเศร้า โศกรุมเร้ากมลจนล้นหลาม คนเยี่ยมชมสถานที่ชี้งดงาม จนอร่ามความสุขทุกตัวคน ๐ มองครอบครัวอื่นเขากระเซ้าแหย่ เบียดจอแจหัวร่อไม่ท้อบ่น บ้างต่อคิวจองตั๋วกลั้วยิ้มตน ไม่ร้อนรนเหมือนพี่ทุกข์ครอง ๐ เที่ยวในฟาร์มถ้วนทั่วหัวอกฝืน รอบตัวตนดาษดื่นชื่นทั้งผอง แต่คนพรากจากนวลหวนไห้มอง ฟ้าสีทองก็เห็นเช่นสีดำ.. ระนาดเอก emo_25 (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_020.gif) หัวข้อ: Re: ช่วยแต่งนิราศ [20 บท] เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 14 กันยายน 2011, 06:13:PM (http://www.trekkingthai.com/webboard/backpacker/0693.jpg) โบกรถผัก...ที่ว่างคือข้างเข่ง เห็นเหยียบเบ่งขับบึ่งเราถึงโบก ขับสักพักมีสาวขาวชะโงก ถือเป็นโชคร่วมทางแต่ปางบรรพ์ (http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQ1YEb5_EeDVIXAs2kzu-EObgnzEoFqFeaH1O6F4Vw_QG09uho9wjHph55mFA) แต่คนขับเขาขยับให้นั่งหน้า นึกแล้วว่า...ให้เบียดขี้เกียจหัน เรื่องเร่งรีบขับหมุนที่ลุ้นกัน กลับยักยันชักช้า...ไม่น่าเป็น เห็นว่ารีบก่อนค่ำ"วังน้ำเขียว" กลับลดเลี้ยวเหมือนรถเหล็กที่เด็กเข็น ผ่านมวกเหล็กยังสำออยจะพลอยเย็น เปิดประเด็นว่า"กลางดง"คงต้องพัก พอสาวน้อยอิดออดยังตอดต่อ คงพักท่อ "ปากช่อง"ขึ้นล่องหนัก ผมรู้ใจคนขับอยากหลับตัก เริ่มกระอักกระอ่วน..เชิญชวนลง "ไม่เป็นไรครับพี่"..."หวัดดีครับ" อุตส่าห์รับกลางทางพร้อมนางหลง "ขอให้พี่โชคซ้อนอย่านอนกรง" (แม้นจะบอกตรงตรง..คงไม่ดี) รอคันหลังหวังว่าเอาหน้ารอด มีรถจอด...ไม่ได้โบกโชคหรือนี่? เป็นสาวใหญ่ยิ้มสวยหมวยด้วยซี่ เล่าอีกที...ตอนถึง..เว้นกึ่งกลาง (ขอโทษคุณ.ol2eno ไม่ทราบว่าจะให้แต่งตั้งแต่.ปิ่นเกล้าไปบิ๊คคิงออกอยุธยา ไปเลี้ยวขวาสระบุรีเลยมั๊ยฮะ?) ........ตลกๆ น่ะได้..เป็นสาระ.ไม่ค่อยได้นะ จะบอกให้........ หัวข้อ: Re: ช่วยแต่งนิราศ [20 บท] เริ่มหัวข้อโดย: ol2eno ที่ 14 กันยายน 2011, 06:34:PM ยาวไปสระบุรีเลยครับ
หัวข้อ: Re: ช่วยแต่งนิราศ [20 บท] เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 14 กันยายน 2011, 07:53:PM emo_100 งั้นเขียนต่อเลยนะ...จ๊ะ emo_94 ไหนไหนก็ไหนไหน?....ได้เลยครับ อุตส่าห์รับทางตรงคงไม่ขวาง พี่สาวสวยหมวยอึ๋มเหมือนลืมทาง ใจครวญครางถึงแฟนสาวขาวพอกัน เริ่มทำผิดหรือเปล่า?ที่หนาวเนื้อ แต่ถอดเสื้อโชว์กล้าม...หวังข้ามขั้น โอ้โอ๋อกขึ้นเขาเรากดดัน หมายพัวพันหมุนคว้างอยู่"กลางดง" ผ่านโรงงานซีเมนต์ดั่งเป็นเหยื่อ หนาวแต่เหงื่อมันซึมดั่งลืมหลง ตะละแม่กุสุมา...พางวยงง ถามว่าลงที่ใด?ลืมไปเลย เธอพาเที่ยวไปน้ำตกที่รกชัฏ เป็นทางลัด"เจ็ดสาวน้อย"คล้อยเฉลย แค่สาวเดียวใจจะขาดมิอาจเปรย ไม่คุ้นเคยถึงเจ็ดเสร็จกระบวน ด้วยว่าหิวและคอแห้ง..ใช่แกล้งบอก เธอดูออกเปิดกล่องเป็นของอ้วน "โอ้แม่เจ้า..กระหรี่ปั๊บ" รับเชิญชวน รู้ตัวจวน..หมดกล่อง..เริ่มผ่องเพ็ญ เพิ่งนึกได้แบ็ตฯหมดเพื่อนอดเรียก แว่วเสียงเพรียกตามลมภาพคมเห็น แม้นั่งรถประจำทางอย่างลำเค็ญ ควรจะถึงตั้งแต่เย็น..เป็นอะไร? (...รอท่านอื่นต่อมั่ง...ดีมั๊ยเอ่ย?...) หัวข้อ: Re: ช่วยแต่งนิราศ [20 บท] เริ่มหัวข้อโดย: ol2eno ที่ 14 กันยายน 2011, 07:59:PM ขอแบบมีสาระมั้งได้ม่ะครับ อ่านแล้วเพลินดี
emo_100 emo_100 หัวข้อ: Re: ช่วยแต่งนิราศ [20 บท] เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 14 กันยายน 2011, 10:25:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_020.gif)
ขอเสนอ บางบทจาก นิราศภูเขาทอง ของท่านสุนทรภู่ ครับ ๏ ถึงโรงเหล้าเตากลั่นควันโขมง มีคันโพงผูกสายไว้ปลายเสา โอ้บาปกรรมน้ำนรกเจียวอกเรา ให้มัวเมาเหมือนหนึ่งบ้าเป็นน่าอาย ทำบุญบวชกรวดน้ำขอสำเร็จ สรรเพชญโพธิญาณประมาณหมาย ถึงสุราพารอดไม่วอดวาย ไม่ใกล้กรายแกล้งเมินก็เกินไป ไม่เมาเหล้าแล้วแต่เรายังเมารัก สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืนฯ (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_020.gif) และข้อมูลของน้อง ๆ ตามลิ้งค์ข้างล่างนี้ก็น่าจะเป็นประโยชน์นะครับ อิ อิ http://www.st.ac.th/bhatips/tip48/student48/niras_student48.html (http://www.st.ac.th/bhatips/tip48/student48/niras_student48.html) [/center] หัวข้อ: Re: ช่วยแต่งนิราศ [20 บท] เริ่มหัวข้อโดย: ol2eno ที่ 14 กันยายน 2011, 11:43:PM แต่งเก่งกันทุกท่านเลยครับ
ขอคาราวะ emo_89 emo_89 |