|
หัวข้อ: ยามค่ำย่ำราตรี เริ่มหัวข้อโดย: สุดเชด ที่ 28 สิงหาคม 2011, 03:54:PM ยามค่ำย่ำราตรี
ตะวันคล้อยต่ำย่ำราตรี ด้วยอารมณ์สุนทรีย์นั่งมองฟ้า โอ้ชั่งเหงาเหลือเกินตัวข้า รุ่งทิวาฟ้าใหม่ขอใครสักคน ตัวคนเดียวเปล่าเปลี่ยวเหว่ว้า ตัวข้าต้องการรักมาผ่อนปรน ไม่อยากทุกข์อยากจะทน ขอสักคน รัก จนหมดลมหายใจ หัวข้อ: Re: ยามค่ำย่ำราตรี เริ่มหัวข้อโดย: ...สียะตรา.. ที่ 28 สิงหาคม 2011, 05:07:PM ......เรียงดาวน้อย..สร้อยระย้า...มาเป็นเพื่อน ...ท่ามความเลือนหมองหม่นของคนเหงา ...ในนิสา..ดาราราย....นั้นคล้ายเงา ...ที่คลอเคล้า...ปลุกปลอบ.....อยู่รอบตัว หัวข้อ: Re: ยามค่ำย่ำราตรี เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 28 สิงหาคม 2011, 06:05:PM ยามค่ำคืน ราตรี แสนมืดมิต
ดาวระยิบ แพรวพราว พร่างไสว แม้ยามรุ่ง ย่ำอรุณ แล้วร่ำไร ก็มิใคร่ พาใจ สุขฤดี แลมานั่ง ทามกลาง ทิวาขึ้น แลตะลึง ความงาม ของแสงสี แต่ตัวเรา นั้นหนา มิสุนทรี อยากจะมี คู่ครอง เปล่าเปลี่ยวใจ งง แล้ว ค่ะ .. emo_82 |