|
หัวข้อ: พักเสียบ้าง เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 28 สิงหาคม 2011, 01:31:PM หากวันนี้เหนื่อยนักพักเสียบ้าง ลองปล่อยวางห่างโลกที่โยกไหว โลกขับเคลือนคนเครียดเคร่งเร่งมากไป ลืมจิตใจลืมสงบลืมทบทวน ต่างไขว่คว้ามากมายหมายใจว่า มีเงินตราทรัพย์สินกลิ่นหอมหวล เมื่อพลาดท่าตกต่ำช้ำคร่ำครวญ ชีวิตล้วนไม่แน่แปรผันไป รู้ทั้งรู้เอาไปไม่ได้แน่ ก็ยังแพ้ตัณหาพาหวั่นไหว อยากจะมีมากมายเหมือนใครใคร อยากจะให้โลกชมนิยมตน ถึงสุดท้ายตายจบดินกลบฝัง คนก็ยังลืมคิดจิตสับสน ลืมยึดถือความดีตีค่าคน จึงไม่อาจหลุดพ้นผลแห่งกรรม หากปล่อยวางสักนิดคิดทวนทบ คงสงบจิตใจไม่ถลำ คงจะสุขด้วยใจที่ใฝ่ธรรม ไม่ต้องคร่ำครวญโศกโลกลืมเรา... emo_111 หัวข้อ: Re: พักเสียบ้าง เริ่มหัวข้อโดย: ♥ กานต์ฑิตา ♥ ที่ 28 สิงหาคม 2011, 02:17:PM (http://i882.photobucket.com/albums/ac25/Kan_ry/E0B983E0B888.jpg) หากวันนี้มีทุกข์มิสุขสันต์ หรืออัดอั้นตันใจในเรื่องเศร้า จงยิ้มเถิดทุกข์นั้นจะบรรเทา อย่ามัวเมาเศร้าย้ำซ้ำตัวเอง จงมองไปให้กว้างรอบข้างเห็น ใครจะเป็นสุขกอดตลอดเก่ง มันต้องมีวันหมองร้องเลบง ไม่รู้เพลงใดดีช่วยคลี่คลาย รู้ว่าทุกข์ทนเศร้าัเอามาแผ่ อย่ายอมแพ้แก้ไขให้มันหาย ทุกข์ที่เกิดข้างในมิใช่กาย มันมิตายหรอกหนาอย่าตีโพย จงสงบใจนิ่งนิ่งสักพัก จะจับหลักยึดได้ไม่ระโหย หยุดคร่ำครวญกวนใจให้โอดโอย สติโบยบินไปได้กลับคืน หากหยุดจิตคิดทบตรลบคิด จะเห็นจิตปรากฏความสดชื่น สุขนั้นอยู่ที่ใจใจฟูฟื้น ใช่คนอื่นหยิบไปจากใจเรา "กานต์ฑิตา" ๒๘ สิงหาคม ๒๕๕๔ (http://i1229.photobucket.com/albums/ee468/numie2/d109-1.gif) |