พิมพ์หน้านี้ - ส่งใจไปปลอบ....

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: ควายเฒ่า ที่ 24 สิงหาคม 2011, 01:57:PM



หัวข้อ: ส่งใจไปปลอบ....
เริ่มหัวข้อโดย: ควายเฒ่า ที่ 24 สิงหาคม 2011, 01:57:PM
.....



หัวข้อ: Re: ส่งใจไปปลอบ....
เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 24 สิงหาคม 2011, 02:55:PM
"พอเถอะ...ที่รัก"

เหลือแต่ความทรงจำ กับคำพูด
ยากพิสูจน์..ไปต่อหรือรอพี่
เพราะหลงเชื่อคารม..จึงตรมฟรี
จนบางทียอมรับว่า"คับใจ"

มันไม่เหลือความหวังให้รังสรร
อยู่กับฝัน..ที่ซ่อนความอ่อนไหว
เธอไม่เคยรู้กฏว่า"หมดใจ"
มากเพียงใด?ที่ทนเสียจนชิน

ถึงวันนี้ความรู้สึกต้องฝึกนะ
ลืมฉันซะ..ทำใจให้เป็นหิน
กับบทเรียนซ่อนหน้าน้ำตาริน
จะโบยบินไม่กลับสำหรับเรา

ทุกคำปลอบเก็บไว้ใส่ลิ้นชัก
เพลง"แด่คนเคยรัก"ที่โง่เขลา
และอีกเพลงอัดอั้น..ช่วยบรรเทา
ถามเบาเบา..ว่า.."มารักทำไมตอนนี้??? "


http://www.youtube.com/watch?v=bcqQLiI5O6s&feature=related


http://www.youtube.com/watch?v=Bkki8Qbs5Ik#noexternalembed&feature=related (http://www.youtube.com/watch?v=Bkki8Qbs5Ik#noexternalembed&feature=related)


หัวข้อ: Re: ส่งใจไปปลอบ....
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 24 สิงหาคม 2011, 04:26:PM


...ณ วันนี้คนดีอยู่ที่ไหน
มองนภายามใดใจถอดสี
ทรวงร้าวรวดปวดใจในชีวี
กลับไม่มี ใครแลเหลียว แม้เสี้ยวตา

...ขอให้เห็นใจคนรอทางนี้บ้าง
ยามอ้างว้างหมองหม่นทนหนักหนา
ฤาไปหลงนงเยาว์ที่เฝ้าพา
เลยไม่มาหาคนรอพอเป็นทาน

...ได้แต่ฝากเมฆาล่องท่องคำบอก
เป็นสายรอกส่งเวหนปนประสาน
ก่อกลอนร่ายสายคำนำพากานท์
หวังพบพานเพียงครู่...ขออยู่รอ...


ตะวันฉาย

(http://www.ohzeed.com/bar_185.gif) (http://www.ohzeed.com)



หัวข้อ: Re: ส่งใจไปปลอบ....
เริ่มหัวข้อโดย: amika29 ที่ 25 สิงหาคม 2011, 09:54:PM
อยู่ต่างฟากฝั่งฟ้ามหาสมุทร
ก็ไม่หยุดคิดถึงคำนึงหา
แม้จะอยู่ห่างไกลสุดสายตา
ก็ยังปรารถนาจะรักเธอ


(http://img.photobucket.com/albums/v217/hanasuki/natuer.jpg)
ขอขอบพระคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต

นั่งมองเส้นขอบฟ้าจาง ๆ ...กับใจอ้างว้างสีหม่น
หวนคิดถึงใครบางคน   ที่อยู่ไกลเหลือทน...คนละฟากฝั่งฟ้า
นานแค่ไหนแล้วคนดี...อีกกี่เดือนปีจึงพบหน้า
และแล้วน้ำตา...ก็ทำราวกับว่า..จะล้นหัวใจ

....เหนื่อย...ปัญหามากมายเหลือเกินแล้ววันนี้
อยากทิ้งทุกสิ่งที่มี...ขอเพียงได้เคียงชิดใกล้
เส้นขอบฟ้าแสนบาง  แต่รู้ไหมระยะทาง..ห่างแค่ไหน
แผ่นน้ำมันกว้างเกินไป...กว่าจะให้หัวใจข้ามไปหากัน

เมื่อความเหงามันท่วมท้น....เอ่อล้นทางสองตา
เมื่อหัวใจมันอ่อนล้า  เหลียวมองหาคนร่วมฝัน
หยดน้ำตารินไหล...แค่อยากให้ใครคอยเช็ดมัน
คิดถึงอ้อมกอดคู่นั้น..ที่คอยแบ่งปันความทุกข์จากหัวใจ

อยู่ใต้ฟ้าฝั่งไหนเล่าพี่จ๋า
รับรู้บ้างหรือเปล่าว่า....ฟ้าฝั่งนี้มืดครึ้มไม่สดใส
นั่งหมดแรงอ่อนล้า...รู้ว่าหวงห่วงหาจากที่แสนไกล
....แต่กลับมาได้ไหม.... เพราะน้ำตาที่ไหลใกล้ท่วมหัวใจแล้วจริง ๆ
(http://www.ohzeed.com/bar_153.gif) (http://www.ohzeed.com)
เอ-มิ-กา