พิมพ์หน้านี้ - สายฝนยามนี้

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนบอกรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 19 สิงหาคม 2011, 09:43:PM



หัวข้อ: สายฝนยามนี้
เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 19 สิงหาคม 2011, 09:43:PM
color=darkblue]size=18pt]

เสียงสายฝนพรำพรำในค่ำนี้
เหมือนเสียงที่ใจเพรียกร่ำเรียกขาน
มองสายฝนโดดเดี่ยวเปลี่ยวซมซาน
อุปาทานถึงใครให้รักมา

โอบกอดความรู้สึกอย่างลึกซึ้ง
ใจดวงหนึ่งว่างเปล่าเฝ้าโหยหา
เสียงฝนรักทักทายริมชายคา
ภาพดวงตาเธอหวานปานดวงดาว

แวบขึ้นในห้วงนึกระลึกถึง
เห็นความซึ้งบริสุทธิ์ผุดผ่องขาว
สร้างตำนานรักเร้นเป็นเรื่องยาว
ความสุขราวลูบไล้อยู่ใกล้กาย

แม้จะไร้เรียวรุ้งพุ่งโค้งฟ้า
สายสวาทพาดอุราไม่เลือนหาย
เกิดรุ้งในใจฝันพรรณราย
ชวนให้ร่ายกลอนหวานขานเสกมนต์

สื่ออักษรให้สดับโปรดรับรู้
คิดถึงอยู่ยามมองจ้องสายฝน
สะพานรักเชื่อมใจไร้กังวล
ยังคอยคนมาข้างนอกเก็บดอกรัก

ฝากบทกลอนโลมไล้หวังได้ชื่น
กลับขมขื่นทุกข์ท้อมาทอถัก
คนเคยซึ้งบทกลอนก็ผ่อนพัก
ในอ้อมตักจะได้ใครหนุนนอน

       ดาว อาชาไนย[[
/center]/size][/color]


หัวข้อ: Re: สายฝนยามนี้
เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 19 สิงหาคม 2011, 10:00:PM
ฟังเสียงฝนหล่นพรายให้คิดถึง
มีตักหนึ่งอบอุ่นหนุนแทนหมอน
ได้หลับฝันถึงดวงดาวพราวอัมพร
จวบจนค่อนรุ่งสางจึงห่างกัน

อยากจะหลับพักกายให้ตลอด
เฝ้าอ้อนออดตักอุ่นละมุนฝัน
สุดท้ายกลับต้องเศร้าเหงาจาบัลย์
ต้องโศกศัลย์ฝันสลายไม่เป็นจริง

natcha

emo_79


หัวข้อ: Re: สายฝนยามนี้
เริ่มหัวข้อโดย: ฤดีไพร ที่ 19 สิงหาคม 2011, 10:34:PM

มองสายฝนหล่นพรำหลายค่ำแล้ว
หูกลับแว่วยินเสียงสำเนียงสิง
เป็นเสียงเธอเหมือนใกล้ใช่อ้างอิง
ฉันนั่งนิ่งแนบเสาแสนเศร้าใจ

คิดถึงคนอยู่ไกลด้วยใจรัก
หนาวจิตนักฝนพรูเธออยู่ไหน
รู้หรือเปล่าสาวคนนี้ที่อยู่ไกล
น้ำตาไหลเหมือนฝนที่หล่นริน

คิดถึงมากยากใจห้ามไม่คิด
แต่ตัวเธอมีในจิตเป็นนิจสิน
ห้ามมิได้ใจเหมือนมิได้ยิน
ใจมักดิ้นหาเธอเสมอมา

สายฝนหล่นหนไหนใจร่ำร้อง
ถึงเจ้าของหัวใจจึงใฝ่หา
มองสายฝนหม่นใจไปทุกข์ครา
เพราะเหว่ว้าเหลือทนตอนฝนพรำ

๑๑เรยา๑๑


หัวข้อ: Re: สายฝนยามนี้
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 20 สิงหาคม 2011, 03:20:AM
(http://www.ohzeed.com/fell_012.jpg) (http://www.ohzeed.com)

(http://www.ohzeed.com/bar_209.gif) (http://www.ohzeed.com)

คืนฝนพรำกระหน่ำโลกสุดโศกเศร้า
ทั้งตัวเขาตัวฉันหวั่นผวา
เกรงอาเพศเหตุร้ายกล้ำกรายมา
ยามฝนหลากจากฟ้าน้ำตานอง

สองส่งข่าวถึงกันประหวั่นสุด
ความรักหวังอาจสะดุดหยุดสนอง
บ้านก็พังยังนาล่มสุดตรมตรอง
หวังรักครองปลายปีมีเปลี่ยนไป

แม้นฝนหยุดรักฉันมันสะดุด
มันอาจเป็นรักคุด..สุดทนไหว
ทั้งสินสอด ทองหมั้น.หวั่นในใจ
น้ำพัดไหลลอยเลย...เผยระกำ

ต้องตั้งหน้าหาใหม่ด้วยใจหม่น
หลายปีแล้วสุดทน..ฝนกระหน่ำ
เหมือนผลักรักลอยเลื่อนให้เคลื่อนคำ
เพราะว่าฝนเจ้ากรรม...ทำช้ำใจ

บางครั้งครา รำพึง คะนึงรัก
เหมือนอกหักรักลอยคอยหวั่นไหว
เหม่อมองฟ้าทอดสายตาเหว่ว้าไป
หาจุดหมายแหล่งใดเป็นไม่มี

ความรักของ คนเศร้า...เหงายิ่งนัก
ลอยเลื่อนไปไร้หลัก ลดศักดิ์ศรี
อีกความจนแอบแฝงแกล้งชีวี
ในชาตินี้..มีไหม..ได้ชื่นชม.

"บ้านริมโขง"

(http://www.ohzeed.com/bar_162.gif) (http://www.ohzeed.com)



หัวข้อ: Re: สายฝนยามนี้
เริ่มหัวข้อโดย: ช่วงนี้ไม่ว่าง ที่ 20 สิงหาคม 2011, 04:37:AM



โอ้สายฝน  ยามนี้  ไม่มีขาย
มันหดหาย  จากตลาด เพราะขาดของ
เห็นวางไว้  ใส่ถุง  นั่นกรุงทอง
นั่งเมียงมอง  กรองทิพย์  ไม่หยิบมา

หายาเส้น  เล่นได้  แถมใบจาก
อนาถมาก  สายฝน  สุดค้นหา
เอายาฉุน  แก้ขัด  เต็มอัตตรา
ไม่รู้ว่า  สายฝน  อยู่หนใด...

  ฮ่าๆๆ  นี๊สนึง........... emo_57





หัวข้อ: Re: สายฝนยามนี้
เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 20 สิงหาคม 2011, 10:24:AM

อย่าสูบเลยบุหรี่มันมีพิษ
พาชีวิตมอดม้วยเพราะป่วยไข้
โรคถุงลมโป่งพองมันจองไว้
งดสูบได้เป็นดีชีวิตยืน

ถ้าสายฝนท่วมนาหาไม่ได้
มิเป็นไรยังมียี่ห้ออื่น
บุหรี่นอกขายกันทุกวันคืน
มีดาษดื่นหนีภาษีมีเยอะแยะ

        ดาว อาชาไนย[/[/color]size]


หัวข้อ: Re: สายฝนยามนี้
เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 20 สิงหาคม 2011, 11:04:AM

ความคิดถึงของเธอเลิศเลอค่า
แนบใจมากับฝนหล่นเฉอะแฉะ
อย่าเลยไปหนใดโปรดได้แวะ
หนุนตักและหลับฝันวันฝนโปรย

แม้อยู่ไกลใจเรียงมาเคียงใกล้
หลอมดวงใจเพื่อนยาอย่าไห้โหย
สายฝนยังตกมาไม่ราโรย
ขอฝนโชยชื่นให้ไปถึงเธอ

         ดาว อาชาไนย[/
s[/size]
ize]


หัวข้อ: Re: สายฝนยามนี้
เริ่มหัวข้อโดย: Samanchon ที่ 21 สิงหาคม 2011, 09:56:PM
เสียงฝนหล่นจากฟ้าดังซ่าแซ่
ทำใจแข็งอ่อนแอลงเป็นยวบยาบ
เหมือนดั่งเทียนโดนไฟลนจนเรียบราบ
เพราะว่าภาพเก่าก่อนวูบวาบมา

เสียงฝนหล่นผสมเสียงชื่อความเงียบ
เหมือนมีดเสียบกลางใจให้หวนหา
ให้ระลึกตรึกนึกหลั่งน้ำตา
ถึงสายตาชาชืดวันไม่รัก


เป็นรอยแผลรวดร้าวที่ล้ำลึก
ที่กัดสึกกร่อนใจจนอึกอัก
จนเวลาผ่านไปนานยิ่งนัก
ยังมิพักยอมปลดเปลื้องและปลดไป

เสียงฝนหล่นฟ้าจากดังแหม่ะแหม่ะ
ส่วนเสียงดังแปะแปะคือน้ำตาไหล
เพราะนึกถึงคนอื่นและอื่นไกล
เพราะสายฝนย้ำใจให้ช้ำรัก
[/color]


หัวข้อ: Re: สายฝนยามนี้
เริ่มหัวข้อโดย: suknun ที่ 24 สิงหาคม 2011, 03:00:PM
[
size=16pt]สายฝนยามนี้ ตกถี่ทุกวัน
ตกทั้งกลางวัน ตัวฉันเปียกปอน
เมื่อครั้งที่ไป ตามใจบังอร
ความรักรอนรอน สะท้อนหัวใจ[/size]
[/color]