พิมพ์หน้านี้ - เรื่องจริงของชีวิต

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: ช่วงนี้ไม่ว่าง ที่ 19 สิงหาคม 2011, 12:47:AM



หัวข้อ: เรื่องจริงของชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: ช่วงนี้ไม่ว่าง ที่ 19 สิงหาคม 2011, 12:47:AM



โอ้ชีวิต  พินิจ  ก็รู้เค้า
ว่าแสนเศร้า  เปล่าเปลี่ยว หนึ่งเดียวฉัน
แม้ในโลกกว้างใหญ่มีใครกัน
ประดุจฝันร้ายทั้งคืนไม่ตื่นมา

มองไม่เห็นทางเป็นไป ในชีวิต
หรือลิขิตจากสวรรค์ช่างสรรหา
หรือเป็นกรรมเก่าก่อนย้อนนำพา
วาสนาให้อาภัพทั้งอับแฟน

อยากยกป้ายขึ้นประท้วงปวงสามโลก
ทำข้าโศกหนักหนา  พญาแถน
ดุจบุญดีมีกรรมเข้าย้ำแกน
ต้องโลดแล่นลู่ระหว่างกลางกองทุกข์

เหมือนคนถูกลอยแพ แลไร้ฝั่ง
ที่จะฝังร่างกายเฉียดชายสุข
ถูกคลื่นลมล่มแพแลล้มลุก
ก็เข้าคลุกจมหายในสายนที

พูดไม่ออกบอกไปใครเขาเชื่อ
ให้นึกเบื่อเหลือหลายสุดหน่ายหนี
หวังวันหนึ่งซึ่งว่าฟ้าปราณี
ให้ข้าพ้นไปเสียทีหนี้เวรกรรม

โอ้ชีวิต พินิจดู ก็รู้เค้า
จุดจบเราแสนเข็ญไม่เห็นขำ
ต้องเผชิญความลำบากซากกรรมนำ
ให้ชอกช้ำไม่หายกว่าวายปราณ.... emo_48






หัวข้อ: Re: เรื่องจริงของชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: Design with love ᵔᴥᵔ ที่ 19 สิงหาคม 2011, 01:27:AM

โอ้ชีวิตพินิจดูรู้ว่าเศร้า
ไม่มีเงาของใครร่วมทางฝัน
เดินคนเดียวมาตลอดทุกคืนวัน
ใต้แสงจันทร์มีเพียงเรานั่งเดียวดาย

เหตุใดจึงเป็นไปอยู่แบบนี้
เปลี่ยวฤดีคิดไปให้ใจหาย
ไร้เหลือเกินแค่สักคนเคียงข้างกาย
จะให้รอไปจนตายหรืออย่างไร

มองดูคนอื่นเขาเดินเป็นคู่
ก็ไม่รู้ฉันจะมีอย่างนั้นไหม
แค่สักคนที่เขาจะจริงใจ
และรักฉันมากกว่าใครไม่ทิ้งกัน

                             with love"


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงของชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 30 สิงหาคม 2011, 07:36:PM

ชีวิตช่างรันทดสลดแท้
ไร้คนแลอยู่ไปก็ไร้ฝัน
ผ้าขาวม้านี่ไงเอาไว้พัน
มัดแล้วขันเลยหนอที่คอไง

จะได้เลิกรันทดหมดความเศร้า
กล้าไหมเล่าพี่ยาหาทางให้
สุขนิรันดร์เลยนาจะว่าไป
ถ้าสนใจลิขสิทธิ์..ไม่คิดตังค์

natcha

emo_95


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงของชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: ♥หทัยกาญจน์♥ ที่ 30 สิงหาคม 2011, 07:49:PM
พี่ณัชชา  ผู้แสนสวย  รวยคำหวาน
แต่งกาพย์กาน  กลกลอน  อันอ่อนไหว
อย่าเพิ่งแนะ  ให้พรากจาก  ไปแสนไกล
ขอให้ใช้  ปัญญา  ขบคิดมัน
หากไร้คู่  ร่วมเรียง  เคียงทางรัก
จงประจักษ์  รักแท้  ไม่คงมั่น
ถึงอยู่ไป  นานเนา  ต้องพรากกัน
ความสัมพันธ์  มิตราตรึง  ดั่งฟ้าดิน


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงของชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: ช่วงนี้ไม่ว่าง ที่ 30 สิงหาคม 2011, 08:20:PM

ชีวิตช่างรันทดสลดแท้
ไร้คนแลอยู่ไปก็ไร้ฝัน
ผ้าขาวม้านี่ไงเอาไว้พัน
มัดแล้วขันเลยหนอที่คอไง

จะได้เลิกรันทดหมดความเศร้า
กล้าไหมเล่าพี่ยาหาทางให้
สุขนิรันดร์เลยนาจะว่าไป
ถ้าสนใจลิขสิทธิ์..ไม่คิดตังค์

natcha

emo_95



คนยิ่งเศร้า  ดูหรือหยอก  มาตอกย้ำ
แหม..ช่างทำ  หลอกพี่  ให้มีหวัง
ส่งผ้าขาว ม้าผืน  แล้วยืนฟัง
ให้เรานั่ง  พันคอ หนอใจคน

ขอบใจจ้ะ  ณัชชา  ที่มาปลอบ
ขอส่งมอบ  คืนกลับ  เลิกสับสน
ผ้าขาวม้า  ขอยื่น  คืนหน้ามน...(เอ๊ะ...หรือหน้ามล ?) emo_45
เข้าตาจน  เมื่อไหร่  ได้ใช้เอง... emo_52





หัวข้อ: Re: เรื่องจริงของชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 30 สิงหาคม 2011, 08:23:PM

emo_115 emo_115 emo_115 emo_115


อันชีวิตคนเรามันเคล้าคลุก
มีสุขทุกข์ปะปนบนตาชั่ง
ทำดีมากสุขมากหลากประดัง
อย่ามัวคลั่งทำชั่วจงกลัวกรรม

ทำไมหนอทำดีจึ่งมีทุกข์
ไม่มีสุขเหมือนเขาเราตกต่ำ
ชาตินี้ผมใจดีไม่เคยดำ
แต่สุดช้ำจำเศร้าสาวไม่แล? emo_40

จำได้ไหมเห็นมดเห็นแมงสาป
เจ้าก็ปราบจนเกลี้ยง ไม่เลี้ยงแน่ emo_120
เขาไม่มีทางสู้จึงพ่ายแพ้
เจ้าจึ่งเหมือนถูกแช่ ในน้ำเชื่อม

จึงปากหวานหว่านเสน่ห์ด้วยเล่ห์รัก
แต่อกหักรักคุดหยุด กระเพื่อม (ดักกับตัวเอง) emo_26
จะรักสาวคนไหนเขาก็เอือม
สุดมือเอื้อมไขว่คว้าเพราะฆ่ามด!! emo_119

อย่าร้องแรกแหกกระเฌอแผลเหวอะหวะ
ต้องบวชพระใช้กรรมไปตามกฏ
ต้องถือศีลกินเจจึงจะลด
แล้วต้องงดรักสาวอีกเก้าปี emo_15

ต่อไปนี้ห้ามฆ่าแมลงสาป
เพราะมันบาปรู้ไหม?ไร้ศักดิ์ศรี
บวชสึกแล้วจึงจะมาเหล่านารี
ให้เซ้าซี้มากมายหลายร้อยคน emo_56

"ปรางค์  สามยอด"

 emo_73



หัวข้อ: Re: เรื่องจริงของชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: ภู กวินท์ ที่ 30 สิงหาคม 2011, 08:26:PM




เป็นเรื่องจริง ของชีวิต มีสิทธิ์เศร้า
เพราะมัวเมา เฝ้าเพ้อ ละเมอหา
โดยที่เขา ไม่รับ…หรือกลับมา
หลงบูชา ความรัก, ต้องหนักใจ

มันก็แปลก แตกต่าง ระหว่างนี้
เมื่ออยู่ดี มีสุข ไร้ทุกข์ใส่
ก็ชาชิน เฉยเมย เลยกันไป
ทำอะไร ก็ผิด, ไม่คิดตาม

เหลือเพียงตัว ของเรา เขาไปหมด
ยิ่งรันทด อกแตก เกินแบกหาม
จนหมองหม่น ป่นปลุก อยู่ทุกยาม
เกิดนิยาม ว่ารัก, อกหักจริง

มันคงเป็น เช่นนี้ แหล่ะชีวิต
หลงตามติด คิดแอบ แทบทุกสิ่ง
พออ่อนเพลีย เสียหลัก ให้พักพิง
ก็ไม่นิ่ง สดับ, กลับรอคอย!!

........................

 emo_126









หัวข้อ: Re: เรื่องจริงของชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 30 สิงหาคม 2011, 08:36:PM
ชีวิตนั้นชีวิตหน้าชีวันไหน
ไม่ว่าใครก็คงพบประสบหลง
พอได้เพ้อเฝ้าละเมอไม่คิดปลง
แสนลุ่มหลงปรนเปรอความรักมา

สักวันหนึ่งจะรู้ซึ้งแก่ใจหนอ
มัวเฝ้าคล้อชะลอเล้าให้รักหา
จงพินิจสักนิดเถิดแก้วตา
เมื่อโรยราความรักนั้นก็ดับพลัน

ใครงงยกมือขึ้นได้นะค่ะ
  emo_82
?


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงของชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: ช่วงนี้ไม่ว่าง ที่ 30 สิงหาคม 2011, 08:45:PM



ใครงงยกมือขึ้นได้นะค่ะ
  emo_82
?

ไม่งงหรอกจ้ะ  อ่านได้เข้าใจลึกซึ้งดีทุกอย่าง  ดังนั้นไม่ขอยกมือ emo_47