|
หัวข้อ: ความเป็นธรรม เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 17 สิงหาคม 2011, 08:58:PM แว่ว...วิเวกวังเวงเพลงโหยหวล เสียง...คร่ำครวญระงมก้องทั่วท้องทุ่ง เรียก...ใฝ่หาสิ่งต้องการหาญผดุง ร้อง...เพื่อมุ่งยุติธรรมประจำตน ขอ...ไขว่คว้าอธิปไตยในชีวิต ความ...นึกคิดเสรีมีสักหน เป็น...สิ่งเลิศล้ำค่าแห่งค่าคน ธรรม...ช่วยดลให้เสร็จสำเร็จเอย หัวข้อ: Re: ความเป็นธรรม เริ่มหัวข้อโดย: Design with love ᵔᴥᵔ ที่ 17 สิงหาคม 2011, 10:03:PM โลก...เรานี้แสนดีในแสนร้าย ความ...ทุกข์ยากต่างเคลื่อนกายวิ่งเข้าหา เป็น...สิ่งที่ต้องทำใจยอมรับตลอดมา จริง...หรือว่าไม่จริงต้องนิ่งรับ ความ...เป็นจริงสิ่งไหนว่าใช่แน่ เป็น...เพียงแค่ลมปากคนใกล้ดับ ธรรม...อันไหนว่าดีเลิศสุดจะนับ ใช่...บังคับความเป็นจริงให้คล้อยตาม มี...ก็เหมือนไม่มีในรู้สึก ไว้...เยียวยาสำนึกใจให้เกรงขาม ให้...ค้นหาความเป็นธรรมทุกโมงยาม ทุกคน...ต่างเรียกถามไม่ว่างเว้น with love" หัวข้อ: Re: ความเป็นธรรม เริ่มหัวข้อโดย: นพตุลาทิตย์ ที่ 17 สิงหาคม 2011, 11:09:PM เสกเสียงสมส่ายสร้างทางธรรมา เสียงแห่งจ้าวตุลามิช้าเห็น สร้อยสำนึกตรึกตราหาลำเค็ญ สังเวยเซ่นความดีที่เพียรทำ คันชั่งทิพย์เที่ยงตรงประสงค์หยุด ความโน้มเอียงเบี่ยงทรุดอุดถลำ สองปากม้าหญ้ารับนับหลายคำ มิควรนำมาเป็นเช่นอุบาย อ่านแล้ว งง ก็อย่าปล่อยให้ งง นาน อิอิ หัวข้อ: Re: ความเป็นธรรม เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 18 สิงหาคม 2011, 04:29:AM (http://www.ohzeed.com/bar_174.gif) (http://www.ohzeed.com) ความเป็นธรรมที่เห็นเป็นแต่พูด บทพิสูจน์มากมายหลายเฉลย ธรรมที่ใจใครตั้งสั่งได้เลย ทำคุ้นเคยทำตามกรูผู้สั่งมรึง ! ไม่เคยหวังสิ่งใดให้ตรงทิศ ไม่เคยคิดสิ่งใดใฝ่ได้ถึง ไม่เคยมองโปร่งใสในคำนึง ไม่เคยพึงสิ่งใด..ได้เหมือนตน มันเป็นความเคยชินสิ้นทั้งผอง ทั้งผู้ปองผู้ให้ใจมัวหม่น หากเป็นพวกเป็นพ้องสนองจน ทำย่ำยีปี้ป่นบนกฎเมือง จะเหลือใดในคนหากล้นกฎ มันก็คดไร้ดัดทำขัดเขื่อง อลังการงานทำเพียงชำเลือง ล้างกฎเมืองเรืองกฎหมู่..อยู่ไหนธรรม. "บ้านริมโขง" emo_111 |