|
หัวข้อ: อ้างว้าง เริ่มหัวข้อโดย: pompam ที่ 14 สิงหาคม 2011, 10:01:PM ฉันเดินบนเส้นทาง สุดอ้างว้างและเหว่ว้า ไร้ซึ่งใครจะแลมา ส่งสายตาพาอุ่นอิง เหมือนนกที่หลงรัง บินลอยคว้างกลางเมฆฝน ปีกอ่อนแอแพ้ลมบน ทนเหน็บหนาวร้าวกายา สิ่งใดหนอที่ติดตาม เฝ้าทวงถามแรงปรารถนา สิ่งใดพาอ่อนล้า โปรดเมตตาช่วยบอกที สิ่งใดที่ฉันหวัง สิ่งใดบ้างที่ฉันหนี สิ่งใดที่ฉันมี สิ่งนี้มันคืออะไร เฝ้าถามใจตัวเอง มันจะเคว้งไปถึงไหน เปล่าผู้คนจะรู้ได้ ว่าข้างในมันวิงวอน ขอเพียงหากมีใคร ชี้ทางให้แค่สักหน ปลายทางแสนวกวน เพียงเพื่อพ้นผ่านค่ำคืน ฉันหนาวจนกายสั่น โอบคืนวันอันสุดฝืน แรงกายอาจทนยืน เพียงขมขื่นจนล้นทรวง หัวข้อ: Re: อ้างว้าง เริ่มหัวข้อโดย: มานพ ที่ 19 สิงหาคม 2011, 11:15:PM (http://www.ohzeed.com/bar_059.gif) (http://www.ohzeed.com) เธอเดินบนเส้นทาง ที่อ้างว้างและเหว่ว้า สงสารหญิงหนักหนา ใครจะมาอาสาเธอ สายตาพาอุ่นใจ หาที่ใดมาเสมอ ฉันมองจ้องมาเจอ แปลกจริงเออเธอเป็นใคร เหมือนนกที่หลงรัง คงผิดหวังจังใช่ไหม ปีกอ่อนร่อนพงไพร คงหวั่นไหวใจอาวรณ์ หนาวเหน็บจนเจ็บหลัง ใจยังหวังจึงยั้งก่อน กลับรังยังไม่นอน ให้เหนื่อยอ่อนร้อนอุรา มานพ emo_54 emo_20 (http://www.ohzeed.com/bar_059.gif) (http://www.ohzeed.com) |