|
หัวข้อ: ~~ขจรหวน...อวลนักแม่เอย~~ เริ่มหัวข้อโดย: กาญจนธโร ที่ 13 สิงหาคม 2011, 02:56:PM (http://add.ohzeed.com/images/26js009k.jpg) ขจรหวล อวลแม่ หอมแท้เจ้า ช่างยวนเย้า ยั่วใจ กระไรหนอ ใฝ่พะวง นงนาฏ มาดลออ หมายเคลียคลอ เคียงสม ภิรมย์นวล เพียงยาตรย่าง เยื้องกราย ขจายกรุ่น ฉมละมุน หนุนงาม ทรามสงวน รำเพยฟุ้ง จรุงร่ำ เฝ้ารำจวน มิไยครวญ คร่ำคราง หาสร่างเซา หากได้อยู่ คู่ครอง ตระกองพรอด แม้นเจ้าออด อ้อนลวง ยอมล่วงเขลา พลีหทัย เป็นทาส ทุกชาติเนา มิถากเถา ทิ้งใย เยื่อไมตรี หวังรอยบุญ หนุนย้ำ นำสรรค์ส่ง มั่นอนงค์ คงแท้ มิแปรหนี วอนบุพเพ เห่ห้อม กล่อมฤดี กอบสุขศรี คลี่โจม บรรโลมปรน นะแม่เอย เผยความ กล่าวตามสัตย์ หาตระบัด ขัดข้อ เพื่อต่อผล พิไรร่ำ รำพึง ซึ้งกมล เถิดเมื่อยล ยินเยื้อน ช่วยเอื้อนคำ ใจนางเห็น เช่นไร จงไขบอก อย่ามัวหยอก หยิกหยาม เลยงามขำ เวทนา เถิดหนา อย่าจองจำ ยอกทรวงซ้ำ ช้ำคราง ด้วยค้างคา ปภัสร์ ๑๓ สิงหาคม ๒๕๕๔ หัวข้อ: Re: ~~ขจรหวล...อวลนักแม่เอย~~ เริ่มหัวข้อโดย: แม่ค้าหน้าหวาน ที่ 13 สิงหาคม 2011, 09:02:PM (http://a8.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/293216_243596792340572_100000707596344_830979_4792652_n.jpg) ๏ ปรารถนาซ่อนเร้นเอ่ยเห็นถ้อย ร่ายเรียงร้อยรำพึงคะนึงหา เปล่งความนัยท่วมท้นล้นอุรา สู่แก้วตา,ยอดชู้มิรู้วาง ๏ ประหนึ่งกลิ่นของนวลช่างยวนเย้า ชโลมเข้าดวงจินต์มิสิ้นสาง พร้อมกลิ่นกรุ่นหอมเชื้อแห่งเนื้อนาง ยามเหยียบย่างไปถึงพึงจดจำ ๏ ความอบอุ่นอ่อนหวานผ่านปรากฎ มธุรส,นัยความสู่งามขำ พร้อมแววตา,ชม้อย,ร้อยลำนำ จักล่วงล้ำแทรกทรวงกลางห้วงใจ ๏ เถิดนวลน้องจริงแท้-แล,ชม้าย แต่เอียงอาย,กมลจนสั่นไหว ยามพี่แย้มโอษฐ์ออก,เอื้อนบอกนัย ดั่งโอบไล้เยือนทั่วทั้งตัวนวล ๏ จำนนแล้วหวานรักมิผลักหนี ฟังวจีโหยหาให้คราหวน พิไลซึ้งตรึงรสจากบทครวญ ให้รัญจวนพจน์พากย์จากคำชาย ~แม่ค้าหน้าหวาน~ ขอขอบคุณภาพสวยๆจาก Internet ค่ะ (http://upic.me/i/ar/1236000063.gif) หัวข้อ: Re: ~~ขจรหวล...อวลนักแม่เอย~~ เริ่มหัวข้อโดย: ไม่รู้ใจ ที่ 13 สิงหาคม 2011, 10:32:PM เพียงได้พบสบตาอุราหวั่น เหมือนสวรรค์สรรสร้างทางมาดหมาย กอบรักเร่ละมุนกรุ่นกำจาย มิคลอนคลายสวาทในหทัยเดียว ดั่งบุพเพสันนิวาสประหลาดนัก หนุนนำรักปักแดให้แลเหลียว หมายตระกองครองสมมั่นกลมเกลียว บุญน้อมเหนี่ยวนำภักดิ์จำหลักทรวง ไม่รู้ใจ (http://add.ohzeed.com/images/80bookmark52.gif) หัวข้อ: Re: ~~ขจรหวล...อวลนักแม่เอย~~ เริ่มหัวข้อโดย: ปรางทิพย์ ที่ 14 สิงหาคม 2011, 03:13:PM (http://greenmindbook.com/attachfile/imagepost-20100731-093047.jpg) ชะรอยบุญหนุนนำเข้ากำหนด อรรถรสจรดฟ้านภาสรวง กลิ่นขจรวอนเทพเสพบำบวง หทัยหวงดวงเนตรเจตนา จึ่งบรรเลงเพลงกานท์ประสานเสียง ร่วมร้อยเรียงเคียงภพสบบุหงา อวลพิไลใคร่ชมสมอุรา เจ้าชบาคราแย้มแอร่มงาม จริตหวานปานหงส์อนงค์นาฏ พิศวาสปรารถนาพาไหวหวาม แต่ปางบรรพ์ขวัญเจ้าดั่งเงาตาม พักตร์พิรามทรามวัย..หนอใจชาย (http://www.ohzeed.com/bar_212.gif) หัวข้อ: Re: ~~ขจรหวล...อวลนักแม่เอย~~ เริ่มหัวข้อโดย: ทอฝัน ที่ 14 สิงหาคม 2011, 04:30:PM ...ภมรงงหลงคำถลำห้วง ติดในทรวงเหนี่ยวตรึงคะนึงหมาย เพียงกลีบแย้มยวนเย้ายอมเคล้ากาย ซุกซอนหายร่างซ่อนเกษรงาม ...อวลนักเอยอาบไอไล้ลมล้อ ชูก้านดอกเหนือกอแลอร่าม พินิจนวลเนียนน้องเฝ้ามองตาม ยลเจ้าไหวช่อหวามยามโพล้เพล้ ...หวานในรสพจน์กลั่นเจ้าปันใส่ เพื่อพลีให้มิตรมวลได้สรวลเส ดื่มน้ำทิพย์จิบน้อยพลอยฮาเฮ แล้วบินเร่เริงร่าถลาลับ... emo_126 ..............แจมหน่อยน้าาาาา.....โอยยยย...จะเป็นลม แต่ละท่านหวานเกินบรรยายจิรงๆ....!!! หัวข้อ: Re: ~~ขจรหวล...อวลนักแม่เอย~~ เริ่มหัวข้อโดย: ช่ออักษราลี ที่ 14 สิงหาคม 2011, 05:08:PM มางงงันงำเงงประเลงพจน์
สูดโอสถฟอดใหญ่ใจขอถอน เย็นยะเยือกจู่โจมโถมบั่นทอน ขอวิงวอนอย่าหวานนักเกินหักใจ ตามตะละแม่ทอฝันมาติดๆ หัวข้อ: Re: ~~ขจรหวน...อวลนักแม่เอย~~(สะอื้นนาง) เริ่มหัวข้อโดย: กาญจนธโร ที่ 28 สิงหาคม 2011, 04:17:PM (http://add.ohzeed.com/images/79aaa111222666.jpg) ~~ สะอื้นนาง ~~ เฝ้าฝากฟ้าช่วยนำคำเอื้อนเอ่ย แย้มโอษฐ์เผยนัยความจากงามขำ กลั้นสะอื้นลืมนวลไม่หวนจำ ครั้นดื่มด่ำเต็มทรวงแล้วล่วงลา (แม่ค้าหน้าหวาน) เรียงถ้อยร่ำคำครวญหวนสะอื้น ผู้ใดขืนฝืนเจ้าเฝ้ามุสา ขอปลุกปลอบมอบรักภักดิ์ชีวา แด่เจ้าดวงกานดาลบล้าโรย (ปุถุชน คนธรรมดา) ในคราทุกข์รุกโรมโจมจ้วงจาบ นวลพิลาปพร่ำคละรานระโหย สะอื้นนางครางแม่ดั่งแส้โบย กอบเกลือโกยโปรยแผลในแดดวง อยากปลุกปลอบกอบขวัญกำนัลนัก จักตวงตักรักงามนิยามสรวง มอบแม่เอยเชยเจ้าจากเงาลวง สู่หัตถ์ห้วงบ่วงภักดิ์จำหลักมาน แม้นมิหมายชายใดในยามนี้ เก็บฤดีหนีโศกวิโยคผลาญ มิคาดคั้นเจ้านวลเพียงครวญกานท์ จากใจขานซ่านซึ้งรำพึงเปรย หทัยพี่พลีวางแนบข้างเจ้า วันสิ้นร้าวรานล้าแม่อย่าเฉย ลองตรองจิตพิศชายที่หมายเชย พจน์พร่ำเผยเคยบอกมิหลอกนวล (ปภัสร์) คำเกริ่นกล่าวหลากพจน์ทุกบทร้อย ดั่งย้ำรอยดวงจินต์ถวิลหวน คราครั้งเก่าหลงเล่ห์คนเรรวน จึงร้องครวญเสียงร่ำทั้งน้ำตา (แม่ค้าหน้าหวาน) เพียงคำกล่าวร้าวรวดเจ็บปวดแปลบ เหมือนใจแปลกแหลกเหลวไม่เป็นท่า คนเรรวนรวนเรเทรักมา ไม่มีค่าน้ำคำคนพร่ำลวง (ยามพระอาทิตย์อัสดง) ทุกถ้อยสรรค์พรรณนาจรรจาแจ้ง ล้วนสำแดงแฝงนัยหทัยหวง มธุรสบทเอื้อนเยื้อนจากทรวง ไยเจ้าท้วงลวงคล้ายเช่นชายทราม(ปภัสร์) หากวจีที่เอ่ยเผยคำบอก มิกลับกลอกยอกย้ำกระทำหยาม แม้นมั่นรักสลักทรวงมิลวงลาม จะโอนอ่อนผ่อนตามทุกยามยล (ไม่รู้ใจ) ทุกถ้อยคำพร่ำบอกออกจากใจ วาจาไหนไม่เคยเผยสับสน คงไม่หยามน้ำใจดวงกมล แม้ทุกข์ทนคนนี้ที่ยินยอม (ยามพระอาทิตย์อัสดง) แม้นหมายมาดปรารถนาอุราหวั่น กาลผ่านผันวันชื่นคืนถนอม อาจร้างเลือนเบือนเหลือเบื่อใจจอม วันใดพร้อมอ้อมกรุ่นจะอุ่นอวล (ไม่รู้ใจ) ขอขอบคุณภาพงามๆจาก Internet ครับ หัวข้อ: Re: ~~ขจรหวน...อวลนักแม่เอย~~ เริ่มหัวข้อโดย: เอ๊พ ที่ 28 สิงหาคม 2011, 05:07:PM ฮิฮิ emo_28งานนี้เหมือนจะเข้าทาง คุณสียะตรา..คุณพรายม่าน..คุณคอนพูทน.. รออ่านต่อ emo_28 ..ใครหนอว่าน้ำตาลแพง... เอามาโรยซะที่นี่เอง emo_85 |