|
หัวข้อ: - ฉันจะรอ วันนั้น - เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 12 สิงหาคม 2011, 08:05:PM (http://upic.me/i/zg/child.jpg) เธอเหนื่อยมาทั้งชีวีแล้วที่รัก ขอให้เธอผ่อนพักบนตักฉัน วางภาระนานาสาระพัน หลับตาฝันถึงชีวิตอิสรา การเดินทางช่วงสุดท้ายกลางสายหมอก ทุกระรอกลมหายใจรู้ไหมว่า ใจของฉันบอกชัดเปี่ยมศรัทธา วันเธอล้า ฉันจะรอ ช่วยก่อไฟ natcha (http://www.ohzeed.com/bar_179.gif) หัวข้อ: Re: - ฉันจะรอ วันนั้น - เริ่มหัวข้อโดย: สล่าผิน ที่ 12 สิงหาคม 2011, 08:20:PM พอหนุกตักพักกายก็หายล้า สุขอุราไหนเทียบจะเปรียบได้ ตักเธอแสนอบอุ่นละมุนละไม ฉันสุขใจเหลือล้นบนตักนวล หากคลายเหนื่อยเมื่ยยล้าใจกล้าแกร่ง กายมีแรงเร่งสร้างอย่างเร่งด่วน สร้างสิ่งดีที่เห็นเป็นสมควร ให้สุขล้วนมาล้นบนคู่เรา หัววางตักพักใจให้สุขนัก ตักคนรักพาใจให้หายเศร้า เหนื่อยและท้อก็หายกายบรรเทา สุขไหนเท่าฉันนี้มีเธอเคียง สล่าผิน หัวข้อ: Re: - ฉันจะรอ วันนั้น - เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 12 สิงหาคม 2011, 09:15:PM (http://upic.me/i/zg/child.jpg) การเดินทางช่วงสุดท้ายกลางสายหมอก ทุกระรอกลมหายใจรู้ไหมว่า ใจของฉันบอกชัดเปี่ยมศรัทธา วันเธอล้า ฉันจะรอ ช่วยก่อไฟ natcha (http://www.ohzeed.com/bar_179.gif) สิ้นคำหวานจากเธอเผลอสะดุ้ง กลิ่นควันคลุ้งข้างกายชายหวั่นไหว ความร้อนแรงแฝงฝากจากสิ่งใด โถ..หัวใจ หวาดอาวรณ์เหมือนนอนโลง เธอจะเผาเราหรือคือไฉน ? กลิ่นคลุ้งไปไหนนั่นควันโขมง ยังไม่ตายใครหนาอย่ามาโกง “บ้านริมโขง” กลัวหนอ..อย่าก่อไฟ.. (http://www.ohzeed.com/cartoon_004.gif) (http://www.ohzeed.com) หัวข้อ: Re: - ฉันจะรอ วันนั้น - เริ่มหัวข้อโดย: มานพ ที่ 15 สิงหาคม 2011, 10:41:PM ถึงวันแล้วฉันล้ากายาอ่อน ยามพักผ่อนสะดุ้งยุงริ้นไล่ ตักของเธอยามหนุนอุ่นละมัย แต่ว่าใจของพี่นี้ตรอมตรม ขอลาก่อนคนดีสุดที่รัก สุดห้ามหักใจคิดจิตขื่นขม เดินทางถึงช่วงสุดท้ายกลางสายลม วอนพระพรหมโอบอุ้มคุ้มครองเธอ emo_09 หัวข้อ: Re: - ฉันจะรอ วันนั้น - เริ่มหัวข้อโดย: กาญจนธโร ที่ 17 สิงหาคม 2011, 02:39:AM (http://www.ohzeed.com/fell_012.jpg) (http://www.ohzeed.com) การเดินทาง ช่วงสุดท้าย กลางสายหมอก ยะเยียบยอก ซอกซอน สะท้อนไหว ทุกย่ำย่าง ทางก้าว ช่างยาวไกล ระโหยไห้ ใฝ่หวัง เคยรังรอง ไฟศรัทธา กล้าฉาน เมื่อกาลก่อน เปลวลามรอน อ่อนแสง โรยแรงหมอง เพียงภาพฝัน วันเก่า เคล้าตระกอง เคยใสส่อง ผ่องผาด กลับขาดแวว เมื่อใจกร่อน กรอบบาง เริ่มลางร้าว ย่อมถึงคราว ถดถอย เป็นทิวแถว หนึ่งเชื่อมั่น หนึ่งเลื่อมใส ในเรือแจว ละล่องแล้ว แพรวจินต์ พลันสิ้นมนต์ ก่อนไล่ล่า คว้าฝัน มาปั้นแต่ง เสาะแสวง แหล่งเอื้อ เกื้อกรองผล ทะเลดาว พราวหมอก เย้าหยอกยล ฟ้าหลังฝน เคยใส กลับไพล่เลือน จะกู้ซาก ศรัทธา ที่พร่าแหลก แม้นชำแรก แทรกเซาะ กรีดเฉาะเฉือน คงยากนัก จักโลม โจมเหย้าเยือน ทรวงเสมือน เกลื่อนกล่น ป่นกระจาย มวลมิตรเคย เอ่ยร่ำ เคียงจำหลัก ประสานถัก ถ้อยบท พจน์สหาย จำเหินห่าง บางครวญ จงหวนกราย รำพันผาย ร่ายรส เรียงจดจาร การเดินทาง ช่วงสุดท้าย กลางสายหมอก ทุกหลืบซอก สลัวราง หม่นพรางผลาญ เคยย่ำย่าง ทางก้าว ราววิมาน แต่เพรงกาล ผ่านล่วง ลวงคนรอ ปภัสร์ ๑๗ สิงหาคม ๒๕๕๔ เนื้อหาไม่ได้สอดคล้อง ต้องขออภัยเจ้าของกระทู้ครับ |