พิมพ์หน้านี้ - ...ร่ำร่ำ...

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนให้กำลังใจ => ข้อความที่เริ่มโดย: Music ที่ 12 สิงหาคม 2011, 05:32:AM



หัวข้อ: ...ร่ำร่ำ...
เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 12 สิงหาคม 2011, 05:32:AM

(http://a7.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/199769_196953897004862_100000707596344_592555_5865007_n.jpg)



            .........ร่ำร่ำ.........

- - ระยะทางยาวไกลจะไปต่อ
- - มีพายุหลุมบ่อแล้วก็หนาว
- - ผ่านป่าไผ่ในช่วงใบร่วงกราว
- - จะหาดาวนำทางก็ลางเลือน

- - อยากจะพักหลายหนแต่ทนก้าว
- - สำนึกรู้คร่าวคร่าวดาวเป็นเพื่อน
- - ถึงจุดหมายก่อนสางจะพรางเดือน
- - เสียงสั่งเตือนกึกก้องแต่ต้องไป

- - กลัวไม่ถึงเส้นแวง..หมดแรงก่อน
- - รุ้งสีอ่อนหลังฝนอยู่หนไหน?
- - ระหว่างทางที่ทน..เริ่มจนใจ
- - ยังอีกไกลหรือเปล่า.อ่าวอารมณ์

- - หวังสุดท้ายปลายทางเจอบางสิ่ง
- - ยอมอ้อยอิ่งลัดเลาะความเหมาะสม
- - แม้ไม่เจอสิ่งใดให้ชื่นชม
- - โลกกลมกลมใบนี้..ยังดีพอ

 emo_02


หัวข้อ: Re: ...ร่ำร่ำ...
เริ่มหัวข้อโดย: สล่าผิน ที่ 12 สิงหาคม 2011, 07:50:AM

ขอยื่นมือถือจับรับเป็นคู่
ฉันดู เธอเหนื่อยล้าอย่าเดินต่อ
ฉันจะหยุดฉุดไว้ไม่รั้งรอ
ฉันนี้ขอร่วมทางสร้างฝันไกล

มองตาฉันให้ดีนะที่รัก
มั่นใจนักจักสู้สู่ทางใฝ่
เธอจงมองจ้องตาว่ามั่นใจ
นำเธอไปสู่จุดเพื่อหยุดเดิน

ฉันกล้านำจำจองห้องใจไว้
เพื่อมิให้ก้าวไปให้นานเนิ่น
อย่ามัวสาวก้าวไปด้วยใจเพลิน
อายุเกินจักเหนื่อยกายเมื่อยแรง

จงมั่นใจในฉันจะสรรสร้าง
จะแผ้วถางให้เธอเจอทางแกร่ง
ทางสวรรค์สรรให้ไว้ตีแปลง
เป็นทางแห่งสุขสันต์ทุกวันคืน

หยุดเดินนะหยุดเดินอย่าเดินต่อ
อย่ารีรอนะเออเธออย่าฝืน
มาสร้างรักสลักใจไม่กล้ำกลืน
รักยั่งยืนเราสองปรองดองกัน

ในโลกนี้มีเราเข้ากันได้
ต่อนี้ไปเธอต้องมองแต่ฉัน
โลกขาดเธอเก้อแน่แต่ละวัน
โลกบอกพลันฉันอนาถหากขาดเธอ

สล่าผิน


หัวข้อ: Re: ...ร่ำร่ำ...
เริ่มหัวข้อโดย: panwat ที่ 12 สิงหาคม 2011, 11:16:AM

            ...ร่ำร่ำ...
- - ระยะทางยาวไกลจะไปต่อ
- - มีพายุหลุมบ่อแล้วก็หนาว
- - ผ่านป่าไผ่ในช่วงใบร่วงกราว
- - จะหาดาวนำทางก็ลางเลือน

- - อยากจะพักหลายหนแต่ทนก้าว
- - สำนึกรู้คร่าวคร่าวดาวเป็นเพื่อน
- - ถึงจุดหมายก่อนสางจะพรางเดือน
- - เสียงสั่งเตือนกึกก้องแต่ต้องไป

- - กลัวไม่ถึงเส้นแวง..หมดแรงก่อน
- - รุ้งสีอ่อนหลังฝนอยู่หนไหน?
- - ระหว่างทางที่ทน..เริ่มจนใจ
- - ยังอีกไกลหรือเปล่า.อ่าวอารมณ์

- - หวังสุดท้ายปลายทางเจอบางสิ่ง
- - ยอมอ้อยอิ่งลัดเลาะความเหมาะสม
- - แม้ไม่เจอสิ่งใดให้ชื่นชม
- - โลกกลมกลมใบนี้..ยังดีพอ

 emo_02

ยังร่ำร่ำ ไรไร จะไปหา
หรือยังว่า รอรี อยู่นี่หนอ
ระยะทาง ยังไกล ไหงมัวรอ
ไม่น่าท้อ แต่ต้น ของหนทาง

เหนื่อยก็พัก ทักทาย ริมชายน้ำ
อยู่ประจำ ข้างเนิน มิเหินห่าง
เพียงแต่คน เบื่อชืด ว่าจืดจาง
มิอยากย่าง เข้าใกล้ ไม่อาวรณ์

ทั้งที่มี ที่หวัง สุดทางนั่น
มัวรำพัน รำพึง อยู่ครึ่งค่อน
จะออกเดิน หรือเหงา จะเข้านอน
มาเขียนกลอน ............


หัวข้อ: Re: ...ร่ำร่ำ...
เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 10 กันยายน 2011, 12:52:AM

emo_82

ในโลกนี้มีเราเข้ากันได้
ต่อนี้ไปเธอต้องมองแต่ฉัน
โลกขาดเธอเก้อแน่แต่ละวัน
โลกบอกพลันฉันอนาถหากขาดเธอ

สล่าผิน


เก็บคำพูด"อบอุ่นมาครุ่นคิด"
เพื่อลบฤทธิ์ความเหงา..เราเสมอ
โลกออนไลด์ในฝันที่ฉันเจอ
มันออเออง่ายง่าย..."ไม่ได้ความ"

บทกวี"ตีความช่างงามซึ้ง"
เปรียบประหนึ่งวันเหงาเอาไว้ถาม
ทุกจรดจดคำแล้วทำตาม
จะลวนลามหรือไม่..ถามใจดู

Music


หัวข้อ: Re: ...ร่ำร่ำ...
เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 10 กันยายน 2011, 01:02:AM
emo_94

ยังร่ำร่ำ ไรไร จะไปหา
หรือยังว่า รอรี อยู่นี่หนอ
ระยะทาง ยังไกล ไหงมัวรอ
ไม่น่าท้อ แต่ต้น ของหนทาง

เหนื่อยก็พัก ทักทาย ริมชายน้ำ
อยู่ประจำ ข้างเนิน มิเหินห่าง
เพียงแต่คน เบื่อชืด ว่าจืดจาง
มิอยากย่าง เข้าใกล้ ไม่อาวรณ์

ทั้งที่มี ที่หวัง สุดทางนั่น
มัวรำพัน รำพึง อยู่ครึ่งค่อน
จะออกเดิน หรือเหงา จะเข้านอน
มาเขียนกลอน ............
Panwat
emo_94
เจอบทกลอนเขียนค้าง..แล้วร้างหลบ
ยังไม่จบ...ดั่งจินต์ถวิลหา
รู้ไหมคนฟุ้งซ่าน...เปิดผ่านมา
จะนำพาตัวใด?ต่อใยดี

หรือว่าเค้าจะเขียนต่อ...ต้องรอก่อน
จะให้อ้อนถึงไหน?ใจถามพี่
ก็ร่ำร่ำ..วาจาไม่พาที
หวังคนดี.ย้อนรอยมาคอยเจอ

อ่านบทกลอนย้อนกลับ...จะหลับต่อ
แต่ใจฟ่อ...บางสิ่งนิ่งเผยอ
แม้อีกทางยังรอจะออเออ
วันที่เธอ...เขียนจบ....รอปรบมือ

 emo_95