พิมพ์หน้านี้ - กลอนสุดท้ายก่อนลาจาก

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนกวนๆ => ข้อความที่เริ่มโดย: ช่วงนี้ไม่ว่าง ที่ 12 สิงหาคม 2011, 01:35:AM



หัวข้อ: กลอนสุดท้ายก่อนลาจาก
เริ่มหัวข้อโดย: ช่วงนี้ไม่ว่าง ที่ 12 สิงหาคม 2011, 01:35:AM



จะขอลาบ้านกลอนไปนอนกลุ้ม
หัวอกหนุ่มรุมเร้าด้วยเหงาหงอย
เกิดเบื่อหน่ายคล้ายเหมือนใจเลื่อนลอย
ด้วยบุญน้อยบ่อยช้ำด้วยกรรมบัง

ดวงไม่รุ่งมุ่งสู่ประตูฟ้า
ก็ทำท่าท้อทดโธ่หมดหวัง
จำเลิกร้างห่างเหด้วยเอวัง
ประดุจบั้งไฟนั้นพลันสิ้นแรง

ลามิตรรักนักอ่านในย่านนี้
ลาท่านที่ห่อนชินด้วยกินแหนง
ลาลุงเว็บลาผู้คุมกลุ่มชื่อแดง
ลาทุกแหล่งห่อนรู้ถ้วนผู้ชม

ลาญาติมิตรคิดอ้อนแต่งกลอนตอบ
จะลารอบลารักลาพักขม
ลาบทกลอนตอนหวานพล่านระบม
ลาร้องห่มร้องไห้ไว้ทุกกลอน

ว่าจะไปถือศิลกินแกงบวช
จะไปสวดไปสาธยายสอน
จะไปเพ่งภาวนาส่าห์อดนอน
จะลาก่อนสามเดือนไม่เชือนแช

จะไปฝึกฝนต่อวรยุทธ
จะไปขุดค้นหาตำราแหล่
ซุ่มฝึกฝนค้นหาสิ่งน่าแล
เชี่ยวชาญแช่กรุไหนไปเอามา

หวังมีชัยได้ช่องคล่องกว่าเก่า
หวังได้เข้าใจเหลือล้นเนื้อหา
หวังเก่งกาจปราดเปรื่องเรืองวิชา
หวังใจว่ามาใหม่อาจได้ดี

ตัดใจลาอาลัยไกลห่างเพื่อน
อาจมาเยือนบางคราคราสุขี
จงเป็นสุขทั่วหน้าสามัคคี
ทั้งทอม,ดี้,ชาย,หญิง,เกย์คิง-ควีน...


 emo_115]

หมายเหตุ  กลอนนี้แต่งไปอย่างนั้นแหละ  ของเคยมัก ตัดใจไม่ขาดหรอก






หัวข้อ: Re: กลอนสุดท้ายก่อนลาจาก
เริ่มหัวข้อโดย: amika29 ที่ 12 สิงหาคม 2011, 01:47:AM
โห อ่านมาตั้งนานใจหายเลย
นึกว่าจะทิ้งกันไปจริง ๆ ซะแล้ว
อย่าเพิ่งไปเลยนะคะ แกงบวชไม่อร่อยหรอก
อ่านหมายเหตุค่อยยังชั่วหน่อย
อยู่ด้วยกันนาน ๆ นะคะ

(http://i.kapook.com/glitter/2009/th/11/T271109_09CC.gif) (http://glitter.kapook.com/category.php?category_id=97&sid=43e59a856a0e4b1f50ca76b63dd38ba3)


หัวข้อ: Re: กลอนสุดท้ายก่อนลาจาก
เริ่มหัวข้อโดย: ช่วงนี้ไม่ว่าง ที่ 12 สิงหาคม 2011, 09:55:AM

พี่เอ่ยคำร่ำลาเพราะล้ารัก
ด้วยเจ็บหนักช้ำฟกอกกลัดหนอง
ยิ่งหม่นเศร้าโศกาน้ำตานอง
เหตุรักน้องหมองใจสาวไม่แล

ช่างใจดำทำได้โถใครนั่น
ตัดสัมพันธ์ผันแผ่วสร้างแนวแผล
หวังเลือนลางช่างน้อยดั่งลอยแพ
เพราะพ่ายแพ้แย่นักโดนรักลวง

สาวเอ๋ยสาวเจ้ามีที่ดีกว่า
พี่ต่ำช้าต่างชั้นวรรณะล่วง
เจ้าขีดขั้นชั้นชนสุดทนทวง
ผิดใหญ่หลวงควงคู่ห้ามอยู่เคียง

จึงขอลาพากายให้หายห่าง
ด้วยความแยกแตกต่างต้องห่างเขียง
ไม่เหมาะสมชมสู่สู้ร่วมเรียง
จำหลีกเลี่ยงเกี่ยงงอนสะท้อนใจ

กลอนบทนี้มีคำว่าจำจาก
ทั่งไม่อยากพรากจิตคิดไฉน
สู้ตัดความร้าวรอนอ่อนทรวงใน
แพ้หนามไหน่ทิ่มตำก็จำลา

ขอเจ้าจงมากมีทั้งศรี,สุข
นิราศทุกข์ผองภัยใต้ต่ำหล้า
เป็นสุขสันต์วันคืนชื่นอุรา
พี่แผ่หราพาใจไกลจากนวล emo_48