|
หัวข้อ: ช้ำรัก เริ่มหัวข้อโดย: leelawadeesrikaw ที่ 08 สิงหาคม 2011, 11:54:PM เมื่อใจช้ำน้ำตามารินหยด ช่างรันทดหัวใจใครจะเหมือน อนิจจาใจแปรคราแชเชือน แม้คำเพื่อนก็ไม่เหลือหมดเยื่อใย ร้างเลือนไปพร้อมคำย้ำเย้ยเยาะ แค่นหัวเราะหยันหยามยามหวามไหว เจ็บระกำช้ำจิตคิดน้อยใจ ช่างกะไรรักเราเขาไม่แล วาสนาไม่มาอาภัพนัก จำต้องหักผลักไสไกลกระแส น้ำคำคนวนเวียนเปลี่ยนดวงแด คำรักแท้ไร้ค่าต่ำกว่าดิน แท้ที่จริงมอบใจใครคนนั้น แต่เสกสรรปั้นแต่งแกล้งถวิล เธอคือหนึ่งในใจเลิศชีวิน จึงหยามหมิ่นอีกคนให้หม่นใจ.. หัวข้อ: Re: ช้ำรัก เริ่มหัวข้อโดย: ไม่รู้ใจ ที่ 09 สิงหาคม 2011, 05:26:PM เพียงครวญคำย้ำบอกถูกหลอกเล่ห์ ว่าห้อมเห่เรรวนชวนหวั่นไหว อุระร้าวรอยหวังยังอาลัย หลงคว้าไขว่ใฝ่ลวงซุกทรวงซม คราหมองหม่นมนต์กานต์ก็พานเสื่อม เคยโอบเอื้อมอุ่นอื่นพลันขื่นขม กลับแหนงหน่ายคลายอ้อมจ่อมระทม เศร้าโศกตรมถมปลักซากรักราน ไม่รู้ใจ (http://add.ohzeed.com/images/83bookmark25.gif) หัวข้อ: Re: ช้ำรัก เริ่มหัวข้อโดย: leelawadeesrikaw ที่ 09 สิงหาคม 2011, 05:56:PM เพียงครวญคำย้ำบอกถูกหลอกเล่ห์ ว่าห้อมเห่เรรวนชวนหวั่นไหว อุระร้าวรอยหวังยังอาลัย หลงคว้าไขว่ใฝ่ลวงซุกทรวงซม คราหมองหม่นมนต์กานต์ก็พานเสื่อม เคยโอบเอื้อมอุ่นอื่นพลันขื่นขม กลับแหนงหน่ายคลายอ้อมจ่อมระทม เศร้าโศกตรมถมปลักซากรักราน ไม่รู้ใจ ([url]http://add.ohzeed.com/images/83bookmark25.gif[/url]) กว่าจะรู้เล่ห์ลวงทรวงสุดช้ำ ร่ายลำนำรำพึงวันซึ้งหวาน สิ้นสุดรักผลักไกลไม่ต้องการ คำหักหาญประณามหยามน้ำใจ หัวข้อ: Re: ช้ำรัก เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 09 สิงหาคม 2011, 06:16:PM เมื่อรักเราเขาไม่แลจงแปรเปลี่ยน
เป็นบทเรียนหาใหม่สดใสกว่า ชีวิตนี้ยังยาวไกลไม่นำพา โชคชะตารอเธออยู่สู้ต่อไป นักกลอนใดใครบ้างช่างแสนสุข ไม่เคยทุกข์เคยช้ำน้ำตาไหล ทั้งอกหักขื่นขมตรมฤทัย แล้วทำไมเธอต้องย้ำให้ช้ำเอย หัวข้อ: Re: ช้ำรัก เริ่มหัวข้อโดย: Samanchon ที่ 09 สิงหาคม 2011, 11:09:PM ฉันรักเธอเธอก็รู้อยู่ว่ารัก [/font]สุดจะหักห้ามใจไม่รักได้ ส่วนเหตุผลที่รักเธอคืออะไร ใช่หรือไม่คือเพราะว่าเธอเป็นเธอ ฉันหวังว่าจะรักกันไปตลอด กับแม่ยอดทูลหัวสม่ำเสมอ แต่เส้นแบ่งรักเราเหมือนเบลอๆ เพราะว่าเธอไม่ได้รักฉันคนเดียว จึงจำเป็นต้องมีใครคนหนึ่งจาก ต้องจำพรากแบกใจอันเด็ดเดี่ยว ออกท่องเที่ยวเพียงลำพังและคนเดียว มานั่งเคี้ยวเศษใจคลุกน้ำตา และแล้วความจริงก็ปรากฎ ว่าต้องปลดเปลื้องความเศร้าเคล้าตัณหา ด้วยธรรมมะด้วยปล่อยวางมินำพา ธรรมดาเมื่อมีรักมีไม่รัก หัวข้อ: Re: ช้ำรัก เริ่มหัวข้อโดย: leelawadeesrikaw ที่ 10 สิงหาคม 2011, 07:01:AM เมื่อรักเราเขาไม่แลจงแปรเปลี่ยน เป็นบทเรียนหาใหม่สดใสกว่า ชีวิตนี้ยังยาวไกลไม่นำพา โชคชะตารอเธออยู่สู้ต่อไป นักกลอนใดใครบ้างช่างแสนสุข ไม่เคยทุกข์เคยช้ำน้ำตาไหล ทั้งอกหักขื่นขมตรมฤทัย แล้วทำไมเธอต้องย้ำให้ช้ำเอย รู้ว่ารักกลับกลอกใช่ตอกย้ำ เขียนลำนำปลอบขวัญที่หวั่นไหว หวังว่าหนึ่งบางคนจักเข้าใจ มิซ้ำให้ใจหม่นนะคนดี จะโทษใครไหนเล่าใจเราหม่น จำฝืนทนรักษายามลาหนี อยากลืมวันก่อนเก่าเราเคยมี หาคนที่รู้ใจใครจะแล หัวข้อ: Re: ช้ำรัก เริ่มหัวข้อโดย: leelawadeesrikaw ที่ 10 สิงหาคม 2011, 07:14:AM ฉันรักเธอเธอก็รู้อยู่ว่ารัก [/font]สุดจะหักห้ามใจไม่รักได้ ส่วนเหตุผลที่รักเธอคืออะไร ใช่หรือไม่คือเพราะว่าเธอเป็นเธอ ฉันหวังว่าจะรักกันไปตลอด กับแม่ยอดทูลหัวสม่ำเสมอ แต่เส้นแบ่งรักเราเหมือนเบลอๆ เพราะว่าเธอไม่ได้รักฉันคนเดียว จึงจำเป็นต้องมีใครคนหนึ่งจาก ต้องจำพรากแบกใจอันเด็ดเดี่ยว ออกท่องเที่ยวเพียงลำพังและคนเดียว มานั่งเคี้ยวเศษใจคลุกน้ำตา และแล้วความจริงก็ปรากฎ ว่าต้องปลดเปลื้องความเศร้าเคล้าตัณหา ด้วยธรรมมะด้วยปล่อยวางมินำพา ธรรมดาเมื่อมีรักมีไม่รัก ธรรมารมณ์ข่มใจให้ยิ้มออก ขอขอบคุณที่บอกละตัณหา เรื่องอกหักกับรักมักชินชา ธรรมดาคนเราเขาไม่แล ก็รักเราด้อยค่าราคานัก แม้ฟูมฟักเพียงไรก็ไม่แน่ ยังรวนเรเหหันแลผันแปร รักไม่แน่อนิจจังชั่งหัวมัน.. |