พิมพ์หน้านี้ - "..แก้วพร่อง..."

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 03 สิงหาคม 2011, 08:53:PM



หัวข้อ: "..แก้วพร่อง..."
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 03 สิงหาคม 2011, 08:53:PM
 
 
emo_89    emo_116  emo_95

"..แก้วพร่อง.."

อันวิชา ความรู้ นั้นคู่โลก
ใครมีโชค เรียนรู้ ดั่งผู้พร่อง
ความรู้เพิ่ม เติมที ดั่งมีทอง
ช่วยประคอง ปัญญา ให้ค่าควร

ยิ่งรู้ดี รู้ชั่ว กลัวทำผิด
เก็บมาคิด ไตร่ตรอง มองถี่ถ้วน
ใช้สติ สัมปชัญญะ ตามกระบวน
คิดทบทวน ก่อนทำ ดั่งกำชัย

จงทำตัว ดั่งน้ำ ที่พร่องแก้ว
เพื่อแน่แน่ว ยินยล จากคนใกล้
สะกิดเตือน ยามหลง เข้าพงไพร
ขอบคุณใน ไมตรี คอยชี้นำ

คำตำหนิ ติเตียน คือขุมทรัพย์
จงน้อมรับ เข้าเทียบ อย่าเหยียบย่ำ
ท่านยื่นหิน ลับสมอง ใช่จองจำ
เชิญกอบกำ กลั่นกรอง สู่ห้องใจ

อย่าเพิ่งคิด ว่าตน นั้นล้นเลิศ
อาจบังเกิด ทิฏฐิ ดำริไขว้
ลองเปิดรับ ความต่าง จากบางใคร
อาจจะได้ มุมมอง เพิ่มเข้ามา

น้ำพร่องแก้ว ดั่งชน กมลว่าง
ดำริร่าง กว้างยาว หวังก้าวหน้า
เก็บเสบียง ใส่ตน ด้นมรรคา
มากปัญญา เพียงใด...ยังไม่เต็ม!!

 emo_55
"ปรางค์  สามยอด"


 emo_73


หัวข้อ: Re: "..แก้วพร่อง..."
เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 04 สิงหาคม 2011, 11:19:AM
 
 
emo_89    emo_116  emo_95

"..แก้วพร่อง.."

อันวิชา ความรู้ นั้นคู่โลก
ใครมีโชค เรียนรู้ ดั่งผู้พร่อง
ความรู้เพิ่ม เติมที ดั่งมีทอง
ช่วยประคอง ปัญญา ให้ค่าควร

ยิ่งรู้ดี รู้ชั่ว กลัวทำผิด
เก็บมาคิด ไตร่ตรอง มองถี่ถ้วน
ใช้สติ สัมปชัญญะ ตามกระบวน
คิดทบทวน ก่อนทำ ดั่งกำชัย

จงทำตัว ดั่งน้ำ ที่พร่องแก้ว
เพื่อแน่แน่ว ยินยล จากคนใกล้
สะกิดเตือน ยามหลง เข้าพงไพร
ขอบคุณใน ไมตรี คอยชี้นำ

คำตำหนิ ติเตียน คือขุมทรัพย์
จงน้อมรับ เข้าเทียบ อย่าเหยียบย่ำ
ท่านยื่นหิน ลับสมอง ใช่จองจำ
เชิญกอบกำ กลั่นกรอง สู่ห้องใจ

อย่าเพิ่งคิด ว่าตน นั้นล้นเลิศ
อาจบังเกิด ทิฏฐิ ดำริไขว้
ลองเปิดรับ ความต่าง จากบางใคร
อาจจะได้ มุมมอง เพิ่มเข้ามา

น้ำพร่องแก้ว ดั่งชน กมลว่าง
ดำริร่าง กว้างยาว หวังก้าวหน้า
เก็บเสบียง ใส่ตน ด้นมรรคา
มากปัญญา เพียงใด...ยังไม่เต็ม!!

 emo_55
"ปรางค์  สามยอด"


 emo_73

(http://add.ohzeed.com/images/80water1.jpg)
น้ำพร่องแก้ววางอยู่รู้ปัญหา
กลปัญญาแหลมเฉียบเปรียบดังเข็ม
ในแก้วนั้นหากเสริมน้ำเติมเต็ม
จืดหรือเค็มจะล้นสับสนมี

ไม่สามารถรับสิ่งใดไหนมาเพิ่ม
จะริเริ่มต้นใหม่ไม่ได้นี่
เหมือนปิดหูปิดตาว่าเข้าที
แต่ปากนี้พูดไปไม่ดูฟัง

น้ำครึ่งแก้วอีกใบวางให้เห็น
คือประเด็นยกใหม่แก้วใบหลัง
คนอิ่มมาบ่นไปไม่จีรัง
ใครวางตั้งเกะกะนะรำคาญ

ส่วนอีกคนหิวมาว่าเจอแก้ว
น้ำใสแจ๋วแก้ได้กระหายผ่าน
แต่น้ำน้อยเกินไปไม่เบิกบาน
ยังคิดอ่านใครหนามาทิ้งไป

น้ำครึ่งแก้วมองต่างวางเห็นอยู่
สองคนรู้คิดอ่านกันแบบไหน
ประโยชน์นั้นมีหรือคืออย่างไร
น้ำแก้วใสได้ตัวอย่างชั่งใจตน.

นพ
4 ส.ค.54


หัวข้อ: Re: "..แก้วพร่อง..."
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 06 สิงหาคม 2011, 02:20:PM

ปรารถนาแห่งหัวใจคล้ายแก้วพร่อง  emo_40
คอยเรียกร้องรอเติมเพิ่มสนน
เฟ้นแต่สิ่งเลิศเลอมาเปรอปรน
เต็มครู่เดียวเดี๋ยวร่นดิ้นรนเติม

มองเห็นแต่ความขาดเฝ้าปรารถนา
ร่ำร้องหายาเยียวเทียวส่งเสริม
ลืมตาลองมองใหม่แก้วใบเดิม
จากวันเริ่มเพิ่มขนาด...น่าหวาดกลัว  emo_06


หัวข้อ: Re: "..แก้วพร่อง..."
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 06 สิงหาคม 2011, 10:23:PM

emo_60   emo_116   emo_95

เปรียบแก้วพร่องดั่งใจไม่รู้อิ่ม
อร่อยลิ้มยิ้มรับคำนับทั่ว
มีเท่าไหร่รับเหมาอย่างเมามัว
ดั่งแก้วรั่วไม่เต็มต้องหมั่นเติม

อันแก้วพร่องรองรับดับกระหาย
เชิญเรียงรายเข้ามาปัญญาเพิ่ม
ขอน้อมรับคำชี้แนะกระแจะเจิม
ใช่เหิมเกริมเกลือกกลั้วมิกลัวเกรง

ถมเท่าไหร่ไม่รู้เต็มดังเพลงร้อง
ดั่งแก้วพร่องไม่รู้พอขอเจ๋งเจ๋ง
จงรู้จักเพียงพอหนอกันเอง 
ใช่นักเลงเรื่องรัก...รู้จักพอ

คำพังเพยเปรยเปรียบโปรดเทียบค่า
หมายถึงว่าสิ่งใดที่ใจขอ
ดั่งเหรียญมีสองด้านท่านถักทอ
แก้วพร่องหนอ ขอปัญญา มาต่อเติม

"ปรางค์  สามยอด"

  ขอบคุณ คุณนพ และคุณเพรางายมากมาย
ที่มาร่วมแสดงความคิดเห็น ในอีกมุมหนึ่งที่เป็นประโยชน์อย่างยิ่ง นะครับ
   


emo_60   emo_116   emo_95