|
หัวข้อ: ...ปลดปล่อย... เริ่มหัวข้อโดย: ภู กวินท์ ที่ 02 สิงหาคม 2011, 08:54:PM (http://www.uppices.com/images/11783951224452621683_thumb.jpg) ผ่านเรื่องราวมาหนักเกินทักท้วง เข้าสู่ห้วงเวลาอันล้าอ่อน ประตูปิด! ไฟดับ ไม่หลับนอน มันเร้าร้อนเริงร่ำ, พร่ำสำออย ยันกายลุกขึ้นนั่งอย่างคลั่งบ้า ความเหว่ว้า ทั้งหมดต้องปลดปล่อย ตามอารมณ์สิ้นสุดการหลุดลอย เปิดเพลงดังอีกสักหน่อย, ค่อยหลับตา แล้วนำพาอณูอยู่ใต้แสง สิ้นเสียงแห่ง ดวงจิตคิดตีค่า ไร้ตัวตน ชีวิน จินตนา ประหนึ่งว่าเวิ้งว้าง, ไม่ด่างดำ ว่างเปล่าหรือไม่? ก็ไม่รู้ เพียงอยากอยู่ที่อื่นของคืนค่ำ เพราะหมดแรงสามารถไม่อาจทำ ชีวิตประจำวัน, มันช้ำเติม ปลดปล่อย! ไปตามความเชื่อ ในเมื่อเบื่อหน่ายร่างกายเริ่ม- ไม่อยากอยู่ในฝันอันเปล่าเดิม ไม่อยากเคลิ้มในจุด, หยุดสำคัญ.! emo_62 ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต หัวข้อ: Re: ...ปลดปล่อย... เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 02 สิงหาคม 2011, 11:32:PM ปล่อยทั้งกายและใจให้ถึงจุด ปล่อยให้สุดลำนำของความฝัน ปล่อยให้หมดความทุกข์ความผูกพัน ไม่ปิดกั้นทุกสิ่งปล่อยทิ้งไป หลับตาลงปล่อยใจให้ลอยเลื่อน ภาพรางเลือนใต้สำนึกรู้สึกได้ เคว้งเคว้งคว้างดวงจิตสนิทนัย รีบปิดไฟแล้วก็นอน"ซ่อนตาดำ" emo_115 natcha (http://www.ohzeed.com/bar_179.gif) หัวข้อ: Re: ...ปลดปล่อย... เริ่มหัวข้อโดย: ภู กวินท์ ที่ 03 สิงหาคม 2011, 12:26:AM คืนนี้คงหนักโข มโณภาพ! วูบไหววาบอาบใจไฟแดงกร่ำ ในห้องเงียบสนิทลิขิตคำ มีเพียงเสียงบ่นพร่ำ, ระกำกลืน หลับตาลงปล่อยใจเหมือนไร้บ้าน จินตนาการหลายหลากไม่อยากตื่น ซ่อนตาดำลำเค็ญเห็นทุกคืน พลันพบคลื่นตามติด, ต้องปิดไฟ ร่วมปลดปล่อย สักหน คนละนิด อย่ายึดติด ตัวตนจนเหลวไหล มันรู้สึกหดหู่อยู่ข้างใน ต้องปล่อยไปซะบ้าง, อย่าค้างคา emo_85 หัวข้อ: Re: ...ปลดปล่อย... เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 03 สิงหาคม 2011, 12:40:AM เมื่ออารมณ์ไม่บรรเจิดจึงเกิดภาพ รอจนตราบอาทิตย์สถิตย์หล้า อาบไออุ่นในแสงแห่งเวลา ตราบม่านฟ้าเปิดสู่อณูทิพย์ มโณภาพที่ฝันถึงวันร้าง มีบางอย่างก้าวย่างอย่างเงียบกริบ มองเงาวูบผ่านไปอยู่ไกลลิบ พลันรีบหยิบเอาผ้ามาคลุมโปง emo_87 natcha (http://www.ohzeed.com/bar_179.gif) หัวข้อ: Re: ...ปลดปล่อย... เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 03 สิงหาคม 2011, 03:09:AM (http://www.bealog.net/uploads/images/rain-glitter-pictures-031.gif) สะดุ้งตื่นกลางดึกนึกไม่ออก อยากจะบอกกับดาว.หนาวชิบโป๋ง "คิดถึงเธอ"คนดีแต่ขี้โกง ชอบผูกโยงความรู้สึกแล้วฝึกใจ ฉันไม่ได้เป็นว่าวที่เร่าร้อน คิดจะดึงจะผ่อน...ให้อ่อนไหว ขอให้เธอหลงเหลือในเยื่อใย มิใช่ไปแบบปลดปล่อย.มันกร่อยจัง กลางคืนค่ำร่ำไห้อยู่หลายรอบ ช่วยมาปลอบมาปรับแล้วกลับหลัง มีหัวใจทุ่มเท...แต่เก้กัง ลืมหรือยัง?สั่งดาวเมื่อคราว..รอ เคยอิงซบรบเร้า.นั่นเหงาหรือ? หลงเชื่อถือเกี่ยวข้องที่ร้องขอ ความเข้มแข็งแห่งใจมีไม่พอ!! ทิ้งให้ฉันบ้าบอ...แล้วก็ลา emo_01 |