พิมพ์หน้านี้ - นาน้ำฟ้า

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: นพตุลาทิตย์ ที่ 01 สิงหาคม 2011, 02:25:PM



หัวข้อ: นาน้ำฟ้า
เริ่มหัวข้อโดย: นพตุลาทิตย์ ที่ 01 สิงหาคม 2011, 02:25:PM
นาน้ำฟ้า
(http://thairecent.com/content/2010/2010-11-16/753380.jpg)



พยุยัดโยกย้ายระบายฟ้า
หม่นนภาราวระบัดปัดพู่ศิลป์
นองน้ำฟ้าถลาโหมชโลมดิน
ทุกแถบถิ่นทั่วท้องร้องระทม

นาน้อยแน่นแค้นน้ำกลับฉ่ำแฉะ
นองน้ำแตะปลายรวงทะลวงถม
ท่วมท้องทุ่งมุ่งทลายหมายเงินจม
สาดสาสมตรมทุกข์คุกชาวนา

เสียวสันหลังพังครืนอยากตื่นฝัน
เทียวบากบั่นปั้นแต่งโถมแรงหา
หยดหยาดย้อยห้อยไห้ไร้แววตา
นองน้ำฟ้านาน้ำตาสุดอาดูร

ตุลาทิตย์

ขอบคุณ สุรชัย มาบ้านไร่ เพื่อนที่แสนดี จากเรื่องสั้น นาน้ำฟ้า







หัวข้อ: Re: นาน้ำฟ้า
เริ่มหัวข้อโดย: รุ่งอรุณ ที่ 01 สิงหาคม 2011, 07:37:PM

(http://www.ohzeed.com/bar_007.gif) (http://www.ohzeed.com)

ถ้าหากว่านาข้าวขาวน้ำเจิ่ง

ความว้างเวิ้งปรากฏหมดสิ้นสูญ

ข้าวในนาที่เดิมรวงเพิ่มพูน

หวังเกี่ยวทูนตากลมจมน้ำตาย


๐รุ่งอรุณ๐

(http://www.ohzeed.com/bar_007.gif) (http://www.ohzeed.com)

emo_23 ได้แค่นี้แหละค่ะ...วางยากันนี่นา...ใจร้ายจัง emo_52









หัวข้อ: Re: นาน้ำฟ้า
เริ่มหัวข้อโดย: นพตุลาทิตย์ ที่ 01 สิงหาคม 2011, 09:14:PM
พอลุแล้งแห้งเหือดเดือดดาลฟ้า
เทวดาบันดลให้ฝนหาย
พอน้ำท่วมอ่วมอักทะลักทลาย
ก็ว่าร้ายเทพาไม่ปรานี

อิอิ ฝึกไปเรื่อยๆ จะ  emo_73


หัวข้อ: Re: นาน้ำฟ้า
เริ่มหัวข้อโดย: นพตุลาทิตย์ ที่ 01 สิงหาคม 2011, 11:19:PM
นกกระเต็นเต้นตำระบำฝน
ฟ้าครึ้มหม่นก่นรากหลากไหลหลาม
ชะฉับพลันหวั่นพรากลำบากตาม
เหนือครั่นคร้ามลามใต้ภัยมาเยือน
 
 
ขอนกหยุดฉุดคร่าวิญญาณ์หลุด
เสียหายสุดเยียวยากลับมาเหมือน
วิโยคย่างร่างร้อยลอยสะเทือน
ภาพลางเลือนเลื่อนเข้าดั่งเงามาร
 
 
บุกรุกป่าล่าไล่ให้ถางถาก
ถดถอนรากซากไม้ใช้สร้างบ้าน
กรรมกงเกวียนเวียนวนสู่คนพาล
ดัดสันดานผ่านนรกฉกวิญญู


แบบว่า คนละอัน นะครับ เลยไม่ได้ต่อ ไม่อยากเปลือง เลยโพสกระทู้เดียว emo_111


หัวข้อ: Re: นาน้ำฟ้า
เริ่มหัวข้อโดย: ภู กวินท์ ที่ 01 สิงหาคม 2011, 11:34:PM

    ...ขอให้ฝันไป....


นั่งทรุดลงฟุตบาธ        มองอากาศอนาถา

ยิ้มรับกับชะตา            เกินจะต้านไว้อย่างไร


บ้านเรือนสองข้างทาง   อยู่ระหว่างการเคลื่อนไหว

ลมพัดสะบัดไกว           ล่องลอยไปในทุกที่


หากแม้เป็นความฝัน    คงเป็นวันที่อยากหนี

ทำไมไม่พอดี               ฝันว่ามีแต่ร้าวราน


พายุพัดกระหน่ำ          เป็นผู้ทำผู้สังหาร

ความฝันอันตรธาน      เกินประมาณจะทานทน


หลังคามีรอยรั่ว            ยังตื่นกลัวอยู่ทุกหน

คลื่นซัดจากแรงชล       กระหน่ำคนจนล้มตาย


ขอให้เป็นแค่ฝัน          ความจริงนั้นล่ำลาหาย

ที่ฝันฝันคลี่คลาย          ตื่นกลับกลายแค่ฝันไป.

...............................

 emo_62