|
หัวข้อ: "วาร-วัย..ครั้งใกล้ดิน?" เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 29 กรกฎาคม 2011, 02:16:AM (http://media.thaigov.go.th/Sitedirectory/471/1794/31997_1195788988-waste%5B1%5D.jpg) ..ขอบพระคุณ..ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตครับ.. (http://www.ohzeed.com/bar_131.gif) (http://www.ohzeed.com) "วาร-วัย..ครั้งใกล้ดิน?" ๐ ๐ วาร-วัยเล็กเรานั้นปั้นดินเหนียว เพื่อนไม่เหลียวมองเห็น-เราเล่นเปรอะ สกปรกเล่นต่ำ,ตัวดำเลอะ ผ่านมาเจอะทำทีหนีกลายกลาย ๐ เกิดมาจนเรานั้นชินการเปื้อน ใบไม้เกลื่อนหินบ้างวางค้าขาย ผิดกับเพื่อนบ้านสวย-รวยสบาย ของเล่นก่ายกองเห็นล้วนเต็มลัง ๐ ก่อนเราเล่นเริงร่าม้าก้านกล้วย เพื่อนคนรวยเราเห็นเล่นรถถัง เราดีดหินทอยเส้นชอบเล่นจัง เพื่อนรวยนั่งกดเกมส์เกษมใจ ๐ เหมือนสีดำสีขาวเราก็รู้ ยิ่งเรียนอยู่ร่วมห้อง-จ้องผลักไส เพื่อนหลายคนคล้ายเราเล่นเข้าวัย ต่างชอบไปกองดินกอบหินทราย ๐ เป็นเพราะพรหมท่านสรรปั้นมนุษย์ มีรวยสุดคู่คน-จนก็หลาย เส้นชีวิตลุยถางสู่ทางปลาย เริ่มอาจคล้ายหรือต่าง-เปรียบทางเรา ๐ จนวันนี้เราไซร้ไกลดินเหนียว แต่เราเหลียวมองเพื่อนเหมือนคนเศร้า เพื่อนที่เคยทะนงหลงติดเงา ยามนี้เล่าเก็บขยะหมดละอาย?" ระนาดเอก emo_25 (http://www.ohzeed.com/bar_131.gif) (http://www.ohzeed.com) หัวข้อ: Re: "วาร-วัย..ครั้งใกล้ดิน?" เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 30 กรกฎาคม 2011, 03:58:PM (http://image.ohozaa.com/i/6c5/pcm2s.jpg) (http://image.ohozaa.com/view/d57a) "ผลผลิตความจน" เก็บกระป๋องมอมแมมแย้มหน้ายิ้ม นั่งจิ้มลิ้มแม่เอ๋ยเอ่ยค้าขาย ดอกไม้ป่าเป็นผักมีมากมาย เก็บหินทรายขายเพลินแทนเงินตรา ตุ๊กตาผ้าเก่าเราเคยเล่น เพื่อนตระเวนอวดโชว์ดูโก้กว่า นอนก็หลับ..นั่งก็ปลื้ม..มีลืมตา เสียงเปล่งมาพูดเป็นตื่นเต้นจัง ตุ๊กตากระดาษวาดลายเส้น เป็นของเล่นทรงจำในความหลัง เขากระดาษสดสีเพราะมีตังค์ เราก็นั่งวาดเองครื้นเครงใจ มีดอกหญ้าร้อยก้านสานสายสร้อย จับเรียงร้อยห้อยคอก็สดใส เพื่อนคนรวยสวยเด่นเห็นกำไล สวมลูกปัดอำไพวิไลเพลิน มีน้องตุ๊กตาผ้ากระเป๋า แต่ตัวเรามีกระป๋องก็มองเขิน ปั้นดินเหนียวตัวเปื้อนเพื่อนก็เมิน เป็ดขี้เหร่แม่เปิ่นเพลินกองดิน ผลผลิตความจนปั้นคนเกิด ศิลปะชั้นเลิศกำเนิดศิลป์ คำว่า เป็น ทำได้ ให้ระบิล ผนึกลายประทินชิ้นภูมิใจ emo_25 ~มะสะแป~ |