|
หัวข้อ: ไร้คำตอบ เริ่มหัวข้อโดย: กระรอกขาว ที่ 24 กรกฎาคม 2011, 11:49:PM การกระทำสนองเราเอามาตอบ เฉลยมอบความเดาเมาภาษา อ้างบาทบทของเก่าเร้าวาจา แล้วมาว่าจึ่งเป็นเช่นนี้เอง หากมีจริงดังคำทำว่าไว้ ขอถามใครผู้สร้างทางข่มเหง เกิดมาเพื่อชดใช้เท่านั้นเอง แล้วละเลงสิ่งที่ทำเพราะกรรมชวน จิตลี้ลับเลวร้ายไม่วายรู้ พินิจดูจิตใจให้ผันผวน อะไรหยั่งรู้ได้อะไรควร แล้วไต่สวนเป็นเจ้าเข้าพิธี ก่อนเกิดก่อเกิดกรรมกระทำนั้น ใครเล่าสรรค์สร้างเราให้เข้าที่ อะไรก่อลวงเร้นเว้นทางดี ที่ไหนที่กำเนิดเกิดดวงใจ จะเชื่อได้อย่างไรเมื่อไม่เชื่อ ให้นึกเบื่อนิทานล้านสมัย ประวัติล่มจมทุกข์อยู่ทุกวัย แล้วอย่างไรสร้างเราไม่เข้าที สร้างมาร้ายแต่ห้ามไม่ให้ร้าย ห้ามทำลายแต่ให้ใช้วิถี ทางกระทำย้ำร้ายทำลายมี จะให้ดีนั้นได้อย่างไรกัน สิ่งกำหนดอยู่ไหนผู้ใดรู้ บอกที่อยู่หน่อยหนาอย่าพาฝัน ขอความจริงของใครที่ให้กัน ก็บอกพลันบอกกันพลันชักจูง จะโค่นต้นไม้ลงให้สิ้นซาก ไปลำบากปีนตัดแต่ปลายสูง เชื่อคำเขามัวเมาเขาชักจูง ตัดยอดสูงเมื่อไรไม้จะตาย อยากทำลายรู้ต้นกำเนิดที่ อย่ารอรีทำไมให้ใจหาย รากเก่าแก่แพ้รากซากทำลาย ต้นก็ตายวายแน่แค่นั้นเอง emo_57กระรอกขาว emo_57 หัวข้อ: Re: ไร้คำตอบ เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 25 กรกฎาคม 2011, 03:27:AM อันคนเราเกิดมาท่านว่าไว้ มืดมาแล้วมืดไปดั่งไฟเร่ง เกิดมาต่ำซ้ำชาติมิหวาดเกรง เข้าข่มเหงรังแกจึ่งแพ้ภัย เกิดมาต่ำทำบุญคุญทุกที่ บารมีแก่กล้าจึ่งพาให้ พบความสุขสืบสานเบิกบานใจ สว่างไปสู่สวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เกิดมาสูงแสงสว่างดั่งข้างขึ้น แต่มัวมืนมืดไปมองไม่ถึง ทำแต่ความชั่วช้าบาปตราตรึง นรกดึงดิ่งโร่สู่โลกันต์ เกิดมาสวยด้วยบุญเกิ้อหนุนส่ง สู่เผ่าพงค์คนดีดั่งผีปั้น อยู่ในศีลกินในทานสำราญครัน เมื่อดับขันธ์สวรรค์รับกลับเมิองแมน เมิ่อประสบเคราะห์กรรมกระหน่ำรุก พบความทุกข์ทรมานเข้าควานแค่น ถือว่าใช้กรรมเก่าที่เข้าแทน เมื่อบาปแปน*บุญปลุกคงสุขใจ จงอดทนอดกลั้นรอวันหน้า วันที่ฟ้าหลังฝนคงยลได้ รอผลบุญเคยสร้างคงห่างภัย อีกมิไกลเกินรอพบช่อบุญ "ปรางค์ สามยอด" แปน*คือ เกลี้ยงหรือหมดไป หัวข้อ: Re: ไร้คำตอบ เริ่มหัวข้อโดย: กระรอกขาว ที่ 25 กรกฎาคม 2011, 12:16:PM สุรเสียงสำเนียงที่เรียงตอบ นำมามอบหาได้ให้เฉลย ยังอ้างปมบุญบาปตราบกาลเกย แล้วละเลยความเก่าเข้าลับแล บอกว่าบุญหนุนนำกระทำส่ง บอกว่าบาปปราบลงให้จงแย่ บอกว่ากรรมกำหนดบทรังแก บอกขื่อแปแน่นอนก่อนกระทำ กรรมที่ว่าหากตามมาหนุนให้ ถามกลับไปต้นเหตุเขตระส่ำ ก่อนมีบุญมีบาปมากราบกรรม เหตุใดทำให้เรานั้นเกิดมา ไม่มีกรรมแต่ให้ใครมาเกิด แล้วมาเชิดชวนให้้ไปทุกขา ไม่เข้าใจเหตุผลที่ดลมา แล้วมาว่าบาปกรรมมาทำกัน เกิดมาเพื่อใช้กรรมอย่างนั้นเหรอ เฝ้าละเมอเพ้อตามความที่ฝัน เหตุทุกอย่างมีต้นก่อนผลปัน ที่ต้นตอเรานั้นลองหันมอง ใครประสิทธิ์สร้างนรกฤๅสวรรค์ ใครสร้างสรรค์แต่งโลกวิโยคสยอง ใครสร้างกฏมากมายเห็นก่ายกอง ใครทั้งผองเหล่านั้นนั่นคือใคร จะอ้างบุญแลกรรมนำชีวิต คอยลิขิตทิศทางวางวิสัย แล้วแต่ก่อนเกิดกรรมที่ทำไป แล้วเหตุใดให้เกิดกำเนิดมา ในเมื่อรู้แรกเริ่มทางเดิมเก่า พินิจเอาเหตุผลจนภาษา ไม่อาจคิดรับได้ในชะตา ศาสนาหาได้ตอบมอบความจริง emo_06กระรอกขาว emo_06 หัวข้อ: Re: ไร้คำตอบ เริ่มหัวข้อโดย: Design with love ᵔᴥᵔ ที่ 25 กรกฎาคม 2011, 03:23:PM เราเกิดมาเพื่อเรียนรู้...ใช้ชีวิต จะถูกผิดใช่เพียงคำ...ใครตัดสิน ความเป็นคนใช่ลมปาก...ที่ยลยิน หากจะสิ้นใช่เพียง...แค่วาจา เป็นมุนย์สุดล้ำ...ธรรมวิเศษ เป็นปัจเจกน้ำคำ...ศาสนา เกิดเป็นมนุษย์ยากแสนจะ...พรรณา เพราะมีบุญจึงเกิดมา...เป็นเช่นนี้ แต่ทั้งหมดใช่เพียง...แค่บุญกรรม ที่หนุนนำว่าทุกข์...หรือสุขขี แต่เป็นเพราะการกระทำ...นั่นตัวดี ว่าจะมีจิตสำนึก...มากเพียงใด หนึ่งชีวิติประกอบด้วย...กายสังขาร กับวินญาณในจิต...พิศมัย สองอย่างนี้รวมเป็นคน...เลิศวิไล ที่อยู่ใช้ชีวิต...ปัจจุบัน สังขารเป็นสิ่งที่...จับต้องอยู่ เป็นอณูโมเลกุล...อะตอมนั้น รวมประกอบกันอยู่...ล้านแสนพัน เปลี่ยนแปรผันตามรูปแบบ...ดีเอ็นเอ สิ่งสองต่อมาคือ...จิตญาณ เป็นรูปของพลังงาน...ที่หักเห จับต้องจิตไม่ได้...เพราะรวนเล แต่เป็นสิ่งพัดเพสังขาร...การกระทำ ว่าจิตดีกายก็ดี...อย่างที่คิด ว่าจิตผิดกายก็ชั่วอย่า...อยู่ยังค่ำ เพราะชีวิตก็เกิดมา...อิงบุญกรรม จะรำพันชีวิต...เป็นอย่างไร แต่สุดท้ายก็แค่นี้...ไม่ใช่หรือ เพียงแค่มือเราทำ...สิ่งดีไว้ สุดท้ายแล้วชีวิตจะ...เป็นเช่นใด ก็สุดอยู่ที่ใจ...เราบัญชา หากคิดว่าวันนี้...ทำดีแล้ว ใจตั้งแน่วครองธรรม...ทุกข์ไม่หา อนาคตข้าหน้า...ที่ตามมา ก็มีค่าน่ารื่น...สมดังคิด *การเกิดเป็นหนทางแห่งทุกข์ ...แต่จะสุขถ้าหากรู้ใช้ชีวิต with love" |