พิมพ์หน้านี้ - สอนลูก

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนบอกรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: กังวาน ที่ 23 กรกฎาคม 2011, 12:46:AM



หัวข้อ: สอนลูก
เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 23 กรกฎาคม 2011, 12:46:AM
ลูกเกิดมาในยุคของทุกข์เข็ญ
คนเป็นเป็นจับคนเป็นมาเข่นฆ่า
บิดเบือนคำสอนสั่งศาสดา
ศาสนาเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม

โลกร้อนรุ่มชุ่มไปด้วยไฟเผา
ใจคนเราอำมหิตวิปริตเพิ่ม
ต่างศาสนาต่างหาเชื้อไฟเติม
ฤาโลกเริ่มยุคไฟบรรลัยกัลป์

ลูกต้องอดทนมากหากต้องอยู่
พ่อเป็นครูชี้ทางที่สร้างสรรค์
น้ำใจนี้มีไว้ใช้แบ่งปัน
หนทางอันยาวไกลต้องไม่กลัว

ลูกเกิดมาในยุคของทุกข์ยาก
คนพูดมากไม่ทำดีมีไปทั่ว
สังคมเต็มด้วยคนเห็นแก่ตัว
หลีกคนชั่วคบคนดีไม่มีภัย

รักพ่อแม่พี่น้องรักผองเพื่อน
คอยย้ำเตือนดวงจิตพิศมัย
มองโลกในแง่ดีมีน้ำใจ
ประเทศไทยจะได้มี...คนดีเอย                                                                                         
                 


หัวข้อ: Re: สอนลูก
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 23 กรกฎาคม 2011, 05:33:AM
emo_54

ล้วนแต่ถ้อยสร้อยวลีที่ดีเยี่ยม
ที่พ่อเตรียมมากล่าวเล่าเฉลย
ให้ลูกคิดทบทวนชวนชื่นเชย
ให้คุ้นเคยกับเวลาสถานะ

ในสังคมคนอยู่ผู้สร้างเมือง
ต่างลือเลื่องด้วยเดชทุกเพศล่ะ
การศึกษาเติมสร้างต่างวาระ
ทุกคนจะยืดตนว่า “คนดี”

มาตรการวัดค่าถ้าลูกน้อง
ซึ่งก็ต้องผู้ใหญ่ได้บ่งชี้
ช่วยดันดุนหนุนคำนำวจี
ให้ได้มีคนอื่นได้ชื่นตาม

แต่มาตรการของนายใครคนบอก
ว่าเหลี่ยมหลอกไม่มีดีสยาม
ใครไหนเชื่อว่านายดีมีนิยาม
หรือว่าตามอำนาจประกาศตน

เมื่อเป็นใหญ่ที่ไหนดีได้หมด
แม้จะคดจะแค้นแสนสับสน
ปากเราะร้ายหมายฆ่ายังน่ายล
ดีทุกคนที่เป็นใหญ่ในแผ่นดิน

เมื่อนายดีเช่นนี้ชี้ลูกน้อง
คนทั้งผองร้องยี้ยังดีสิ้น
ใครไม่อาจทานทัดจัดชีวิน
คนดีสิ้น..ที่เห็น เขาเป็นใคร ?

"บ้านริมโขง"

emo_26