|
หัวข้อ: ...บังเอิญ... เริ่มหัวข้อโดย: ภู กวินท์ ที่ 08 กรกฎาคม 2011, 08:39:PM (http://image.free.in.th/z/ir/reuijdhxgtt.jpg) ความรู้สึกเพียงนี้ที่ประหลาด จนไม่อาจคาดเดากลัวเขารู้ มีเหตุผลไม่จบทบทวนดู เก็บซ่อนอยู่ข้างใน, ไร้ทิศทาง หัวใจสั่นสะท้านจากการพบ คลุ้งตลบอบอวลเย้ายวนร่าง แม่ดอกฟ้าตาคมชื่นชมนาง อยากร่วมฝันร่วมสร้าง, เส้นทางเรา ซึ่งในความเป็นจริงมันยิ่งแย่ เธอเพียงแค่คุยถามในยามเหงา การแสดงความห่างเริ่มบางเบา ซุกอยู่ในมุมเศร้า, แทบเหงาทรวง อาจเป็นความบังเอิญเกินเราคิด ที่ตามติดหัวใจจนให้ห่วง มีหัวใจดื้อดึงคือหนึ่งดวง คอยหลอกลวงตัวเอง, ไม่เกรงกลัว บังเอิญที่เราคิดมีสิทธิ์ฝัน แต่ละวันฝันไปให้ปวดหัว ไม่ทันอาจคาดหวังระวังตัว จนหน้ามืดตามัว, ชั่วข้ามคืน. emo_62 หัวข้อ: Re: ...บังเอิญ... เริ่มหัวข้อโดย: sugarplus ที่ 11 กรกฎาคม 2011, 08:11:PM ถ้าหัวใจดื้อรั้นตะบันรัก ป่วยการหักอาลัยที่ใฝ่หา รักที่เราหวังวาดเปี่ยมศรัทธา ยากนักหนาเกินยุดปล่อยหลุดลอย เมื่อกล้ารักต้องกล้าที่จะสู้ ลองตรองดูจะเดินหน้าหรือว่าถอย เดินตามทางที่ช้ำตามใจคอย หรือจะปล่อยหัวใจตายช้าช้า (http://www.ohzeed.com/bar_212.gif) หัวข้อ: Re: ...บังเอิญ... เริ่มหัวข้อโดย: ภู กวินท์ ที่ 11 กรกฎาคม 2011, 08:29:PM เคยล้มลงบนทางอย่างร้างรัก บังเอิญทักหัวใจด้วยใฝ่หา อย่างองอาจมาดดีมีราคา ถูกตีค่าหัวใจ, แทบไม่มี ลบเส้นทางกางกั้นจนมันแย่ เหลือเพียงแค่ความฝันอันริบหรี่ เดินตามทางร้างรอไม่พอดี พบสิ่งที่ผิดหวัง, เหมือนดังเดิม. emo_111 หัวข้อ: Re: ...บังเอิญ... เริ่มหัวข้อโดย: sugarplus ที่ 11 กรกฎาคม 2011, 08:44:PM เมื่อพลาดพลั้งล้มไปให้รีบลุก มัวแต่ทุกข์ทดท้อทุกข์ก็เพิ่ม เรายังมีกำลังใจใช้จุนเจิม เป็นแรงเสริมให้ก้าวทุกคราวครั้ง ในโลกที่แตกต่างยังโสพิศ พาชีวิตก้าวไปใช่ถอยหลัง ถามหัวใจแสนซื่อพร้อมหรือยัง แล้วก้าวตามความหวังอย่ารั้งรอ (http://www.ohzeed.com/bar_210.gif) หัวข้อ: Re: ...บังเอิญ... เริ่มหัวข้อโดย: ภู กวินท์ ที่ 11 กรกฎาคม 2011, 09:00:PM ฉุดหัวใจตัวเองไม่เกรงหวัง สู่อีกฝั่งที่เอ่ยอย่างเคยท้อ เก็บเอาความหวังดีมีเพียงพอ มั่นคงต่อเส้นทาง, ระหว่างวัน หลับตาลงตรงนี้สักทีหนึ่ง ก่อนจะถึงปลายทางไกลห่างฝัน ฝ่าชีวิตเมฆหมองละอองควัน เพียงอยู่เคียงข้างกัน, ไม่หวั่นใจ. หัวข้อ: Re: ...บังเอิญ... เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 12 กรกฎาคม 2011, 03:33:AM emo_79 emo_111 emo_79 บังเอิญว่าหัวใจเป็นไข้หนัก ถูกความรักหักอกจนหมกไหม้ พบแต่ความแล้งร้อนเข้าชอนไช อยากหลับไหลไม่ตื่นให้ฝืนตรม ชั่งเถิดนะหัวใจที่ไร้ค่า ทรมาเพียงใดจะไม่ก้ม ขอหลีกทางแสนไกลมิใฝ่ชม ดั่งติดหล่มจมปลักจนดักดาน แม้จะล้าเพียงใดจนไหวอ่อน แม้จะร้อนเพียงใดจนใจด้าน แม้จะทุกข์คลุกเคล้าจนเศร้าซาน แม้จะนานเพียงใดจะไม่ลืม เพราะบังเอิญรักเธอจนเพ้อพก ดั่งเดินตกหลุมพรางเส้นทางปลื้ม หลงละเมอเผลอไผลที่ให้ยืม อ้าปากดื่มยาพิษสพติดเธอ emo_13 emo_55 "ปรางค์ สามยอด" emo_98 |