|
หัวข้อ: บทกวีเพื่อชีวิตเรื่องเล่าไกรทองภาคพิเศษบทที่ 6ตอนเผชิญหน้าบทที่ 7ตอนบุกถ้ำวิเศษ เริ่มหัวข้อโดย: monday1 ที่ 05 กรกฎาคม 2011, 05:40:PM ไกรทอง ภาคพิเศษ
บทที่ 6 ตอนเผชิญหน้า (ไกรทองพูด) ท่องคาถา มหาเวทย์ วิเศษสั่ง นะโมตั้ง ชั่งจิต คิดข้ามขั้น พุทธายะ มะมา ชาละวัน ใส่เสื้อยันต์ กันชน ทนท้าทาย ผูกผ้านะ ประเจียด ละเอียดต่อ เหน็บมีดหมอ ก่อเกิด เลิศล้ำร่าย หยิบหอกคัด สัตตโลหะ นะโมบาย มุ่งมั่นหมาย พ่ายแพ้ แก่ตัวกู จงร้อนรุ่ม สุมทรวง ดวงดับดิ้น ไอ้ชาชิน ยินไหมเล่า เข้าข่มขู่ หน้าต่ำเตี้ย เสียมั่ว ชั่วช้าชู จงรับรู้ สู้ไหมนี่ พี่ไกรทอง ฟังพี่ใหญ่ ให้เอ็งจำ คำพี่พ้อ กรรมเกิดก่อ ขอบอกไว้ ให้สอดส่อง หรือรักตัว กลัวเคราะห์กรรม หม่ำยาดอง ความคะนอง ร้องหายหด หมดไม่มี กินกับปาก อยากเหล้า เมาที่ขา คลานเหมือนหมา ชาดำดื้อ หรือกลัวพี่ เจอหลายครั้ง ฟังแสดง แรงไม่ดี ทุกข์ถ้วนถี่ ซี้ฉัน วันละชา (ชาละวันพูด) บอกสามเมีย เพลียหัวใจ ไอ้ไกรเอ่ย มันเยาะเย้ย เขยใหญ่ ได้เสียหน้า ออกไปสู้ รู้แจ้งแจ๋ว แล้วพี่ยา ไอ้ไกรท้า ว่าวอน อ่อนอกอิง (วิมาลาพูด) อยู่ในถ้ำ ล้ำเลิศ ประเสริฐพี่ คำข่มขี่ ที่เย้ยเยาะ เพราะทุกสิ่ง ก็อย่าฟัง ชั่งมัน ฉันท้วงติง มันไม่จริง หญิงน้อง ป้องปากปราม (เลื่อมลายวรรณพูด) นอนกอดเมีย เสียพลัง ยังดีกว่า ปล่อยมันด่า ว่าเวียน เพียรหยุดข้าม มันเหนื่อยอ่อน ร้อนรน จนเกินตาม เชื่อเมียสาม ห้ามฟัง สักครั้งควร (ตะเภาทองพูด) น้องก็ว่า ชาพี่ ดีดังเด่น รู้หลีกเล่น เช่นชั้น มันคอยป่วน อย่าเต้นตอบ ชอบช่วย ด้วยทบทวน เยาะเย้ยยวน ชวนคิด สักนิดนาน (ชาละวันพูด) พี่รู้ใจ ไกรทองดี มีมากกว่า ใช่แกล้งด่า ว่าให้ ได้บอกผ่าน เดี๋ยวมันบุก รุกถ้ำแก้ว แล้วแหลกลาน จับประจาน งานนี้ ชี้แน่นอน พี่จะไป ใครอย่าขวาง ทางหลีกหลบ เจอจุดจบ ตบต่อย สอยสั่งหล่อน สลัดแขน แฟนสามแส่ แม่งามงอน พี่ไปก่อน อ้อนเอ่ย เลยลาแจว (ไกรทองพูด) น้องชักช้า ชาซื่อ หรือกลัวพี่ ต่อยเตะตี ดีไหม ไอ้น้องแก้ว กลัวพี่ไกร ใยรนราน พาลแหวกแนว เอ็งจบแล้ว แต๋วเต่า เอาแต่กลัว (ชาละวันพูด) เรียกพี่ใหญ่ ไกรนะน้อง ร้องบอกบ้าง เงินแสนอ้าง ต่างต้อง กองให้ทั่ว(เรียกพี่ให้หนึ่งแสน) ชาได้พี่ ซี้ได้น้อง หมองมิมัว ชี้ชอบชัวร์ ขั้วดอง ผ่องอำไพ (ไกรทองพูด) มันบ่ง่าย คล้ายฝัน ฉันบอกเล่า กลับบ้านเก่า เห่าหอน ก่อนบอกให้ ตะเภาทอง ของต้องห้าม ถามทวงไป คืนพี่ไกร ไหมน้องชา ลาเลิกเลย (ชาละวันพูด) คงจะยาก มากมี พี่บ่ให้ บอกน้องไกร ให้จำ คำพี่เอ่ย ถึงจะตาย หายลับ ยับย่อยเคย พี่ผ่าเผย เย้ยยั่ว กลั้วเกลือกกรรม ไม่ใสเจีย เสียใจ ไกรน้องรัก พี่ชายัก ผลักหกสูง จูงลงต่ำ ออกสิบเอ็ด เข็ดเขี้ยว เสียวระยำ ทุกข์แท้ทำ นำทาง สว่างเมิน ชอบเล่นม้า บ้ามวย หวยใต้ดิน ถูกมันกิน สิ้นท่า ว่าขัดเขิน การพนัน มันไม่ดี ชี้อย่าเดิน หากเพลิดเพลิน เกินไป ได้หมดทาง (ไกรทองพูด) บอกน้องชา ว่าพร้อม ยอมพี่ไหม ขอบอกได้ ใกล้เห็น เป็นดีด่าง ชากับชั่ว ตัวรู้ อยู่กึ่งกลาง ขอเอ่ยอ้าง ต่างหาก ยากนะแก (บรรยาย) ส่งเสียงดัง ทั้งสองสู้ อยู่ยอดเยี่ยม องอาจเอี่ยม เปี่ยมปัด ผลัดกันแน่ ชาใช้หาง ต่างถาถม ล้มหยวกแพ ไกรทองแย่ แค่ดู รู้กับตน (ไกรทองพูด) ม้วนตัวกลับ นับหนึ่งนี่ ขี่บนหลัง นะโมตั้ง สั่งจิต คิดเข็มข้น หยิบหอกแทง แรงฤทธิ์ พิษเหลือทน วันเจ็บจน ป่นปลาย หมายจากลา (ชาละวันพูด) ฝากไว้ก่อน ตอนนี้ ซี้ชักยุ่ง เลือดแดงพุ่ง คุ้งน้ำ ช้ำดั่งว่า ความลำพอง คะนองตน มนต์มารยา เกิดกับชา น่าสงสาร ผ่านพ้นพอ (ไกรทองพูด) ให้เวลา รักษาตัว ชั่วเจ็ดวัน ไว้บทหน้า ข้าจะหั่น ปั่นย่อยย่อ กลับบ้านเก่า เน่าแน่ แกคอยรอ กรรมเก่าก่อ ขอบอก ไม่หลอกลวง ไปส่งเสีย เมียสาว ขาวทั้งสาม จงหักห้าม ยามนี้ พี่เป็นห่วง วันละชา ว่าอย่างไร ไถ่ถามทวง ทุกข์ทั้งปวง ดวงแก แย่กว่าเดิม ดวงดับดิ้น สิ้นชื่อ คือจบจาก พี่ขอฝาก มากคำขู่ รู้แล้วเริ่ม คืนมาซะ ตะเภาทอง ต้องต่อเติม พร้อมพูนเพิ่ม เสริมสร้าง ทางเด่นดัง ต้องทำบุญ สุนทาน ขานคำใกล้ ดวงจะได้ ไม่หมอง ต้องยาสั่ง บุญตอบแทน แสนดี ชี้แจ๋วจัง คิดวาดหวัง ยังให้ลอง จองวัดเรา วัดนี้หรือ ชื่อไพเราะ เพราะช่วยชาติ ชื่อพระบาท น้ำพุรอ ขอบอกเจ้า วันละชา ว่าเสริมสุข ทุกข์บางเบา ทำบ่อยเข้า เว้าว่า ชาละวันไว บทที่ 7 ตอนบุกถ้ำวิเศษ (ไกรทองพูด) ครบเจ็ดวัน สัญญา ว่าบ่เว้น ข้าจะเข่น เซ่นผุยผง คงสุขใส่ บอกกระทง จงนำทาง ต่างพาไป สู่ถ้ำใหญ่ ไม่มียืด อืดยวนยี แล้วจุดเทียน เวียนวน จนแจ่มแจ้ง ก่อเกิดแสง แรงส่อง น้องเรียกพี่ เทียนประเสริฐ ระเบิดน้ำ ทำเปรมปรีด์ ดูดิบดี มีพอช่อง ล่องลอยเลย ถึงปากถ้ำ ดำซ่า ว่าแสบไส้ กลัวพี่ไกร ไหมน้อง ร้องอ้างเอ่ย เห็นหญิงหนึ่ง ซึ่งงามแท้ แม่ทรามเชย โปรดเปิดเผย เปรยถามหา ชาละวัน น้องชื่อเรียง เสียงใด ให้บอกข้อย เป็นเมียน้อย หรือใหญ่ ได้บอกขั้น พี่ชื่อใช้ ไกรทอง ต้องยืนยัน มุ่งหมายมั่น ฉันบอก ไม่หลอกจริง (วิมาลาพูด) เป็นเมียใหญ่ ไร้ที่ติ วิมาลา เป็นภรรยา ว่าเสียงนุ่ม คุมทุกสิ่ง อีกสองเมีย เคลียคลอเคล้า เฝ้าเอ่ยอิง ยอดเยี่ยมยิ่ง หญิงเลื่อมลาย หมายบอกมา คนที่สาม งามสวย ด้วยร้อนผ่าว คมเข้มขาว สาวสูงส่ง คงคุณค่า ตะเภาทอง น้องนุช สุดโสภา เมียโปรดจ้า ชาละวัน ฉันบอกคุณ ถ้าจะรับ กลับบ้าน วานรีบนะ สาวสวยสะ ตะเภาทอง ต้องอบอุ่น ถูกชาดำ ทำเสน่ห์ เล่ห์เป็นทุน ใช่เจือจุน สุนทาน หวานซ่อนกล (ไกรทองพูด) ขอบคุณมาก จากใจ ไกรอ้างเอ่ย ชื่นชมเชย เลยหนอ ขอเข้มข้น อยู่ที่ไหน ไปกัน ฉันเหลือทน เจ็บจิตรจน ป่นปลาย หมายบอกความ ผัวเธอทำ ย่ำแย่ แก้ยากแล้ว จุดจบแจว แนวซ่า ว่าขอข้าม พ่อพิจิตร คิดคุยเขื่อง เลื่องลือนาม ให้ปราบปราม ถามหา ชาเย็นดำ (ชาละวันพูด) บ่ได้เชิญ เอิ้นเอ่ย เลยไกรน้อง พี่แค้นข้อง ต้องไต่ถาม ยามพลบค่ำ มาเฮ็ดหยัง ฟังสุนทร ก่อนแนะนำ น้องใฝ่ต่ำ ยำเมียใหญ่ หรือไกรทอง เข้าข่มขี่ ตีท้ายครัว มั่วหมดหึ่ง อ้างเอ็ดอึง ถึงถี่ ชี้สอดส่อง พี่เขยใหญ่ ใครก็แหย ไม่แลมอง กลุ้มก่ายกอง ลองคิด ผิดแผนพัง (ไกรทองพูด) พี่จะเอา ตะเภาทอง น้องพี่กลับ แล้วจะสับ จับน้องชา ว่าสอนสั่ง เพื่อดับซ่า ว่าวอน อ่อนใจจัง ความขุ่นขัง ฝังแน่น แค้นคล้องคอ น้องชาเอ่ย เผยถี่ ตีท้ายครัว พี่ไม่ชั่ว มัวเมา เอาแต่ป้อ หลายสิ่งอย่าง ด่างด้อยดี มีเพียงพอ บาปบุญก่อ ขอบอก ไม่หลอกลวง (บรรยาย) สองหนุ่มน้อย ต่อยตี มีเชิงชั้น ชาห้ำหัน พระขรรค์ชู ปู่เป็นห่วง ส่วนหนุ่มไกร ใช้มีดหมอ รอทิ่มทวง ดูเด็ดดวง ลวงล่อ ก่อเกิดการ (ไกรทองพูด) จะแปลงร่าง อย่างเก่า เรานุญาติ เผื่อพลั้งพลาด อาจแช่ง แร้งรุมร่าน พี่ไกรทอง ร้องบอกได้ ไม่ประจาน แน่วแน่นาน ขานขู่ กู่ก้องกวน จะบี้บด กดให้เย็น เป็นแป้งป๋อง ทาเท้าทอง ของพี่ ที่ทำป่วน น้องชาเย็น เห็นด้วยไหม ได้ทบทวน ชี้เชิญชวน ควรให้ ใจเปลี่ยนแปร (บรรยาย) ส่วนไกรทอง มองได้ที บี้หนักหน่อย แล้วแทงบ่อย สอยถี่เบา เอาความแน่ ชาแปลงร่าง อย่างใหญ่ ไม่เชือนแช ผลพ่ายแพ้ แย่ยับ นับแน่นอน (ไกรทองพูด) หยิบสายสิญจน์ ถิ่นพ่อคง ลงคาถา มัดปากชา ว่านะโม โก้กันก่อน ความยืดหยุ่น จุนเจือ เอื้ออาทร จะสั่งสอน ย้อนย้ำ ชาดำดู หากน้องดิ้น สิ้นชื่อหนอ ขอบอกเล่า ชาเย็นเจ้า เว้าถี่ พี่ขอขู่ ตะเภาทอง น้องพี่ ขี่หลังชู ไม่รักรู้ ยูแย่ แน่น้องเภา น้องนั่งหน้า ว่าพี่ ขี่ข้างหลัง คอยระวัง พลั้งพลาด อาจหมองเศร้า ร้องสั่งพลัน วันละชา ว่าเสียงเบา ว่ายเร็วเข้า เหมาเที่ยวนี้ มีร่องลอย ไปส่งข้า หน้าบ้าน ท่านพิจิตร ความถูกผิด คิดว่า ชาดำถ่อย แล้วแต่พ่อ ขอบอกชา อย่าสำออย เจ็บไม่น้อย ค่อยกล่าว คาวมากมัน (ชาละวันรำพึง)สงสารใจ ไอชาชี้ ที่เจ็บจุก ร้อนรนรุก ทุกลูก ถูกห้ำหั่น ทบทวนเถิด ประเสริฐแจ้ง แรงบดยัน หวิวไหวหวั่น ฝันนาน หวานเป็นอม พูดอะไร ให้หวาดเสียว เดี๋ยวลำบาก มันจะยาก มากตาม ความขื่นขม เหมือนหิ่งห้อย น้อยแสง แรงลอยลม ถูกทับถม จมภาวะ ใกล้ละลาย ทุกสมัย ได้เหมือนกัน มันเหมือนหมด มีเลี้ยวลด คดท้องกิ่ว หิวกระหาย ความแอบแฝง แห่งเล่ห์คน กลอุบาย รากลึกร้าย หมายเหมาะ เพราะแพ้พัง นายตุ้ม คลองสามวา ชมรมนักกวีเพื่อชีวิตคลองสามวามหากล ชมรมนักกลอนบึงกุ่มวรรณศิลป์ [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] |