พิมพ์หน้านี้ - ดินหลงเมฆ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: เพรางาย ที่ 30 มิถุนายน 2011, 11:30:PM



หัวข้อ: ดินหลงเมฆ
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 30 มิถุนายน 2011, 11:30:PM


(http://www.ohzeed.com/bar_153.gif) (http://www.ohzeed.com)

ฝนฟุ้งทุ่งสนั่น
เสียงดินฝันเป็นฝอยฟื้น
กล้าเขียวเขาปักยืน
ประเดิมนาประดาชน

เสียงเขียดกระเอียดออด
สินธุทอดจึงตื่นตน
เริงสุขสนุกฝน
ประสานเสียงระเบียงไพร

เมฆคลุ้มอุ้มชีวิต
หยาดวิจิตรหยดสายใย
รอดชีพรีบเติบใหญ่
เสนาะพงหลงใหลนัก


(http://www.ohzeed.com/bar_153.gif) (http://www.ohzeed.com)


หัวข้อ: Re: ดินหลงเมฆ
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 01 กรกฎาคม 2011, 02:04:AM
(http://www.ohzeed.com/bar_162.gif) (http://www.ohzeed.com)

ทุ่งหญ้าเขียวขจี
เมื่อดินดีมีพืชผัก
สุขสมภิรมย์รักษ์
เสนาะเสียงสำเนียงชน

เพลินตาพาเพลินมอง
ทั่วคุ้งคลองมองสุขล้น
น้ำใสไหลกลางชล
พราวระยิบกระพริบตา

มองฟ้าคราฝนพรำ
เห็นเมฆดำฉ่ำอุรา
ยืนยันดังเช่นว่า
แล้งขาดหายได้ทำกิน

มองเห็นเด่นความหวัง
ข้างหน้ายังฝังถวิล
รายได้จักพอกิน
เสริมส่งสุขทุกข์ห่างไกล

มากล้นคนมุ่งมั่น
และหวาดหวั่นของคนไทย
กลัวแล้งดินแห้งไป
กับน้ำหลากล้นฟากคลอง

ธรรมชาติไม่อาจสร้าง
จัดและวางอย่างสมสอง
จึงได้แต่นั่งมอง
พร่ำภาวนาฟ้าปรานี.

"บ้านริมโขง"

(http://www.ohzeed.com/bar_211.gif) (http://www.ohzeed.com)