|
หัวข้อ: นิราศร้อยฝัน เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 26 มิถุนายน 2011, 12:13:PM นิราศรักนักกลอนอาวรณ์ถึง เบาะนั่งข้างว่างเปล่าเหงารำพึง............คนเคยซึ้งไยซ้ำย้ำโศกซม จากโรงงานผ่านซุงกองสูงใหญ่..............ต้องเก็บไว้สำรองกองทับถม เวลาผลิตผลาญทอนเหลือท่อนกลม........ฟันเลื่อยคมพิฆาตขาดกระเด็น เปรียบเทียบตัวเราบ้างไม่ต่างนัก..........เขาเก็บรักสำรองก็มองเห็น แล้วตัดรอนเลิกราน้ำตากระเซ็น..........เหมือนกับเป็นซุงท่อนแสนอ่อนใจ ผ่านวัดจันทร์ประดิษฐ์คิดนอบนบ.........เคียมเคารพองค์พระประธานใหญ่ ที่เคยสร้างกุศลผลบุญไว้......................ขอพรให้รักคืนกลับยืนยง ยังนึกถึงเมื่อก่อนตอนงานศพ..............พอสวดจบคนงามตามมาส่ง หวานน้ำคำร่ำลาพาพะวง.....................ความหลังคงค้างใจวันได้พบ มองวัดจันทร์วันนั้นกับวันนี้................ไม่ต่างกันตรงที่มีงานศพ ต่างแต่ใจคนดีที่เคยคบ........................วันนี้หลบหน้าไปไม่พบกัน ขับรถผ่านลานวัดสงัดเงียบ..................เย็นยะเยียบยามยลจนเสียขวัญ ป่าช้าฝังรักสลายหน่ายสัมพันธ์.............ผ่านวัดจันทร์จึงหมองนองน้ำตา ถึงโรงเรียนจันทร์ประดิษฐ์คิดครั้งก่อน......คำนึงย้อนรำลึกการศึกษา พระคุณของคุณครูกรุณา............................มีวิชาจนได้เลี้ยงกายตน หากหลักสูตรสอนไว้ในเรื่องรัก.................ลูกศิษย์จักขยันหมั่นฝึกฝน ย่อมเชี่ยวชาญการพูดดึงดูดคน...................วิธีดลใจเขาเราคงรู้ นี่ต้องเดินคลำทางอย่างเขลาขลาด..............จึงมิอาจแข่งหาญทำการสู้ เขาเอารักคืนไปไม่เอ็นดู..........................ยอมเป็นผู้ปราชัยไปทันที อีกไม่นานถึงศาลเจ้าพ่อเสือ.....................คนมากเหลือบนบานศาลที่นี่ ขอให้ช่วยสมหวังเกิดมั่งมี.........................ถูกลอตเตอรี่ร้ำรวยหวยใต้ดิน นึกเห็นใจเจ้าพ่อน่าท้อจิต.........................เนรมิตเรื่อยไปให้ทั้งสิ้น กี่หมื่นแสนคนขอทั่วธรณิน.....................หูทิพย์ยินอธิษฐานนานทุกยุค เรามีความนับถือยกมือไหว้.....................อวยพรให้เจ้าพ่อขอให้สุข อย่าเหมือนลูกช้างที่มีความทุกข์...............ทำสนุกหน้าชื่นฝืนอกตรม ผ่านมหาวิทยาลัยสยาม............................เห็นสาวงามนักศึกษาหน้าสวยสม คู่นักศึกษาชายที่หมายชม........................น่านิยมความเพียรร่ำเรียนมา ความสำเร็จพร้อมพรักศักดิ์และสิทธิ์.......ทางชีวิตประเสริฐเลิศคุณค่า แววแห่งสุขฉาบฉายทุกสายตา...............ปรารถนาสมหวังดังใจตน ตะลิงปลิงร้านอาหารอยู่ด้านซ้าย.............เคยเยี่ยมกรายมาลองสองสามหน ขับรถผ่านทีไรใจต้องทน.......................คิดถึงคนเคยพามาด้วยกัน ไม่อยากมองจ้องนานสงสารลิ้น...............เพราะเพื่อนกินหายากอยากต้องกลั้น คนคุ้นคุ้นก็ห่างเริดร้างพลัน...................คนสำคัญเลยอดงดไปนาน ถึงบางไผ่เดิมทีคงมีไผ่...........................เหลือชื่อไว้จดจำเป็นคำขาน บางไผ่คือชื่อโรงพยาบาล........................ฝั่งอีกด้านชื่อว่าพญาไท เมื่อผ่านมาทุกครั้งยังนึกถึง.....................หมอคนหนึ่งงามงดสวยสดใส เคยรับการรักษาเยียวยาใจ....................เชี่ยวชาญในโรคเหงาเฝ้าดูแล เป็นหมอศัลยกรรมทำผ่าตัด...................ช่วยบำบัดโรคให้โดยไร้แผล อยากฝากคำรำพึงซึ้งดวงแด...................คงได้แค่คำนึงถึงคนไกล ผ่านสี่แยกท่าพระมนะนึก......................น้อมรำลึกคุณพระประณมไหว้ อธิษฐานดวงจิตบูชิตไป..........................อย่าเจอความจริงใจที่ไม่จริง ขอคุณพระให้พบความอบอุ่น..................ด้วยผลบุญถอดถ่ายจากกายหญิง ประทับใจกันและกันฝันแอบอิง................ไม่ทอดทิ้งสลัดตัดง่ายดาย ให้คอยมาเยียวยารักษาจิต.......................เป็นคู่คิดวรรณศิลป์มิสิ้นสาย เป็นเพื่อนฝันเรื่อยไปไม่กลับกลาย..........ถูกนับเป็นพี่ชายที่แสนดี หากวันไหนใจเขาเศร้าสับสน..................ขอให้มนต์กานท์กลอนอักษรศรี ประหนึ่งพรไปปลอบมอบพจี....................อย่าหน่ายหนีแรมร้างเหินห่างตัว ถึงบุคคโลบ่ายคล้อยคอยแต่คิด...................เยาวมิตรเชิงกลอนขจรทั่ว แม้บุคคลใดใดไม่เกรงกลัว.......................บุคลิกมิชั่วมัดใจชาย ถึงสะพานกรุงเทพเจ็บทรวงลึก...............เพียงแค่นึกถึงกันคนมั่นหมาย ทอดสะพานให้นั้นมันสั้นปลาย...............เทพก็หน่ายไปด้วยช่วยกระทำ ถึงดาวคะนองดาวลองคะนองเล่น...........รักโลดเต้นลืมตนจนถลำ ได้อ่านกลอนอ้อนหน่อยคอยหลงคำ........ยังจดจำเมื่อคราวดาวคะนอง ดาวเคยนึกค้านในใจนิดนิด.....................คงไม่คิดร้ายเราให้เศร้าหมอง วิสัยช่วยชีวิตตั้งจิดปอง.............................เขาอาจต้องสับสนอลเวง สักพักหนึ่งถึงราษฏร์บูรณะ.....................ราษฏร์ใดจะบูรณะใจอาจไม่เก่ง เว้นไว้แต่เพียงเขาเท่านั้นเอง..................ทราบแล้วเร่งมาดูบูรณะ ถึงบ้านคุณกร แก้วไทยอยู่ในสวน..............ล้อมด้วยมวลไม้รื่นดื่นระดะ ทั้งไม้ดอกไม้ใบหลายพรรณคละ................เป็นภาระคุณเพชรน้อยคอยดูแล สำนักงานหนังสือชื่อร้อยฝัน......................แหล่งสังสรรค์ทำงานตรวจทานแก้ มาร่วมมือร่วมใจไม่ผันแปร......................ซึ่งล้วนแต่มิตรรักเหล่านักกลอน พี่อำพัน ฉายางกูรคุณพี่ใหญ่......................พี่ดนัย อินทรบุรีแม่ฮ่องสอน คุณเสมอ กลิ่นหอมพร้อมอาทร.................คุณ ส.เชื้อหอมเขียนตอนแสวงวิชา พี่ไพศาล พจนีย์เกษมช่วยเต็มที่................คุณสุธีร์ พุ่มกุมารด้านปรึกษา คุณพี่ลอง สนธิรัตนเต็มอัตรา....................คุณกรองแก้ว เจริญสุขมาแปดพอดี บ.ก.กร แก้วไทยเหนื่อยไปหน่อย.............คุณเพชรน้อยอยู่ด้วยช่วยไม่หนี คุณโฆรวิส เวตาลชาญกวี..........................คุณประสิทธิ์ศรี หอมสุวรรณช่วยกันคิด คนเดียวพิมพ์ต้นฉบับแต่กลับยิ้ม...............วิ่งโรงพิมพ์ไปมาจนขาขวิด คือคุณปริญญา อินทรปาลิต ......................คุณประจักษ์ สิทธิกรทวีชัย สอนโน้ตเพลงบรรเลงที่ท้ายเล่ม...............คุณสุขเกษม นรสิงห์ผู้ยิ่งใหญ่ คุณปวีณา สุภาผลคนอยู่ไกล......................คุณภู ผาไทโฆษณาประชาสัมพันธ์ จนเลื่องลือชื่อไปกว้างไกลลิบ....................คุณรัตนทิพย์ พึ่งชยายกระจายฝัน คุณเกษร ปานน้อยคอยช่วยกัน................ คุณเพียงใจ ชื่นเงินนั้นก็หมั่นเยือน หมอวิชิต เอี่ยมอร่ามคอยถามไถ่..............คุณธงชัย จุลินทรเที่ยววอนเพื่อน รวมสมาชิกให้ไม่ขอเลือน......................เปรียบเสมือนสายใยได้พบพา ศิลปกรรมคุณปร เกศสิงห์สร้อย............ บ.ก.ร้อยฝันสาว-หนุ่มกลุ่มเด็กกว่า คุณพินธุกรฝากไว้ให้เตือนตา................ คุณเกศรา เกษมสุขสถาพร คุณกมลรัตน์ หนองรั้งยังอยู่นี่ ................คุณเกวลี คุณหนิง คุณหน่อยร้อยอักษร ประดับฟ้าบรรเจิดเลิศสุนทร .................ทั้งคุณบอล ณัฐพล รัตนิพนธ์ เราผู้ทำซึ้งในไมตรีจิต..........................เหล่ามวลมิตรแสดงทั่วแห่งหน สมทบทุนร้อยฝันกันทุกคน.................. ช่วยกันจนแช็งแกร่งเพราะแรงใจ ก้าวเดินสู่โลกกว้างอย่างองอาจ...............เป็นแหล่งวาดกวีที่สดใส สนามนี้จะดำรงยืนยงไป........................เพื่อรับใช้ทุกคนอวดผลงาน รวมความรักนักกวีที่ร่วมฝัน..................เชิญสร้างสรรบทกลอนอันอ่อนหวาน มาชะล้างความหมองของดวงมาน...........ประหนึ่งบ้านพำนักพักใจพลัน เอื้ออาทรกันดีเหมือนพี่น้อง..................ช่วยประคองมิตรภาพอาบไอฝัน ลอยอารมณ์ยามจิตคิดถึงกัน...................ฝากร้อยฝันสื่อรักจักสุขเอยฯ. ดาว อาชาไนย (http://www.ohzeed.com/bar_027.gif) (http://www.ohzeed.com) |