พิมพ์หน้านี้ - น้ำพริกถ้วยเก่า...

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนบอกรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: chaipan1999 ที่ 24 มิถุนายน 2011, 12:24:PM



หัวข้อ: น้ำพริกถ้วยเก่า...
เริ่มหัวข้อโดย: chaipan1999 ที่ 24 มิถุนายน 2011, 12:24:PM
คำโบราณ ขานเทียบ เปรียบเมียเรา
เหมือนน้ำพริก ถ้วยเก่า ดูเหลาเหย่
คอยจิ้มจ้ำ เช้าค่ำ ดูจำเจ
นึกรวนเร อยากลอง ของดีดี

ทั้งมีมาก หลากเหลือ เนื้อนมไข่
ที่มีให้ ลองลิ้ม จนอิ่มหมี
ทิ้งน้ำพริก ถ้วยเก่าๆ ดูซักที
มาเชยชม ของดี ดูสักคำ


........ emo_101 emo_101.....


พอนานไป ไขมัน ดันตันอก
กลายเป็นนก กระจอกตาย ไม่คายน้ำ
ไข่นมเนื้อ เบือนหน้า ยถากรรม
ต้องชอกช้ำ เวรกรรม ทำซึมเซา

กลับมาเฝ้า งอนง้อ ขอน้ำพริก
ใจระริก หาน้ำพริก ในถ้วยเก่า
ของเคยๆ ไม่เห็นค่า น่าหนาเรา
จะขอตำ(น้ำพริก) ทุกเช้าค่ำ ไม่ขาดตอน....


 emo_81 emo_105ผิดไปแล้วจ้า... emo_105 emo_105


หัวข้อ: Re: น้ำพริกถ้วยเก่า...
เริ่มหัวข้อโดย: tina ที่ 24 มิถุนายน 2011, 12:46:PM
กะลาหัวเจาะ เยาะเย้ยไป ก็ใช่ที่
ด้วยหลงมี ที่ใหม่ ใจเสาะหา
น้ำพริกเก่า เฉาไป ไม่ลั๊ลลา
เลยมองหา น้ำพริกใหม่ ให้กว่าเดิม

แต่กลับเปลี่ยน ทั้งถ้วย ซวยซะแล้ว
ดีไม่แคล้ว แนวปากเรียว รอยเขียวเสริม
คงต้องอด ทั้งถ้วยใหม่ และถ้วยเดิม
ต้องรีบเติม บัวบก ฟกช้ำใน

แม้ถ้วยเก่า เราปรุงปรับ ขยับหน่อย
ลองค่อยค่อย เหยาะหยด รสชาติใหม่
อาจลั๊ลลา ซ่าเข้มข้น น่าสนใจ
ดีกว่าเปลี่ยน ถ้วยใหม่ ไม่เข้าที....



 emo_95 emo_84 emo_68
[/b
]


หัวข้อ: Re: น้ำพริกถ้วยเก่า...
เริ่มหัวข้อโดย: นพตุลาทิตย์ ที่ 24 มิถุนายน 2011, 02:13:PM
น้ำพริกเก่าเฉาโฉ่โอ้ละหนอ
ไร้คนคลอเคลียจ้ำน้ำพริกเหงา
พอเจอนมเนื้อหนันพลันห่างเรา
เปลี่ยนไปเอาของดีทิ้งชีตรม

น้ำพริกเศร้าเน่าในใจแห้งเหี่ยว
เพียงแดเดียวดวงใจไปสุขสม
กับของใหม่หลงลองของหวานลม
ลืมของขมน้ำพริกแดงแมงดาดอย

ตุลาทิตย์
 emo_31 emo_31 emo_31 emo_31 emo_21
ไม่ได้ว่าใครนะครับ อิอิ อยากกินน้ำพริกแมงดาจังเลย ไม่ได้กินน้านนาน


หัวข้อ: Re: น้ำพริกถ้วยเก่า...
เริ่มหัวข้อโดย: ไผ่เดียวดาย ที่ 24 มิถุนายน 2011, 04:17:PM
ต่อให้ถ้วย เก่าจนสึก ลึกจนแตก
มิอาจแยก น้ำพริกใน ใจของฉัน
หนึ่งเหตุผล คือนิยาม ความผูกพัน
ชั่วนิรันดร์ ให้หวนเห แค่เวลา

ต่อให้แห้ง ก็จะเติม เพิ่มน้ำอีก
ไม่มีหลีก ลองของใหม่ ไม่หรอกหนา
ของสวยงาม ก็แค่ติด ปิดแค่ตา
หมดเวลา เราก็เบื่อ เมื่อเก่าลง

แต่น้ำพริก ถ้วยเก่านี้ ไม่มีแน่
จะผันแปร เบื่อทิ้งไป ไม่มีหลง
รสชาติรัก จะติดตรึง ซิ้งพะวง
เพราะใจปลง หยุดตรงนี้ ที่มีเธอ