|
หัวข้อ: "ประสาจน" เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 22 มิถุนายน 2011, 04:24:AM (http://www.ohzeed.com/nature_006.jpg) (http://www.ohzeed.com) การทำมาหากินพึ่งดินฟ้า อยู่กับโชคชะตาพาลิขิต หิว-อิ่มบ้างบางมื้อคือชีวิต แค่ไม่คิดน้อยใจในชะตา ล่องเรือออกนอกฝั่งทั้งลมคลื่น วันมะรืนคืนฝั่งยังเคหา สู้กับแดดแผดเผาเราอ่อนล้า หวังได้ปลามาขายรายได้เรา มองท้องฟ้าเช้าเย็นเป็นดั่งเพื่อน ช่วยลบเลือนอ้างว้างเส้นทางเหงา คิดถึงลูกทุกครั้งนั่งซึมเซา นึกถึงเจ้าแก้วตาทุกคราครั้ง โชคชะตาฟ้าสวรรค์นั้นกำหนด อนาคต มืด-สว่างยามห่างฝั่ง ดุจคลื่นลมซัดหาดไม่อาจรั้ง หรือจะฝังฝากร่าง...กลางทะเล --- สะเลเต --- (http://www.ohzeed.com/bar_076.gif) (http://www.ohzeed.com) หัวข้อ: Re: "ประสาจน" เริ่มหัวข้อโดย: สล่าผิน ที่ 22 มิถุนายน 2011, 08:10:AM เป็นตังเกเร่ไปมิได้หยุด แม้จะสุดแสนเหงาเศร้าไม่หาย แต่จำต้องหาเงินตรามาเลี้ยงกาย แม้แหนงหน่ายจำอยู่เพื่อสู้ทน อันชีวิตต้องสู้แม้อยู่เหนื่อย สู้เรื่อยเรื่อยเมื่อยนักเรามักบ่น แต่ชีวิตต้องสู้ทุกผู้คน จำดิ้นรนขวนขวายหมายเลี้ยงตัว สู้เพื่อตนไม่พอจำก่อร่าง จำต้องสร้างต้องเสริมเติมไปทั่ว เพื่อสังคมเพื่อชาติเพื่อครอบครัว จงอย่ามัวคิดท้อสู้ต่อไป สล่าผิน หัวข้อ: Re: "ประสาจน" เริ่มหัวข้อโดย: panwat ที่ 22 มิถุนายน 2011, 11:33:AM ชีวิตต้อง เดินไป หลายหมื่นลี้
มีคนดี เคียงข้าง ยังทานไหว ล่องเรือโล้ โต้คลื่น กี่หมื่นไมล์ ก็จะไป ให้ถึง ซึ่งปลายทาง จะทุกข์ร้าว หนาวทน ไม่ย่นย่อ ไม่เคยท้อ พ้อพ่าย ในทุกย่าง เพราะคิดถึง โฉมยง อนงค์นาง เมื่อยามร้าง ห่างฝั่ง ไปกลางเล ***ขอแจมด้วยคนครับ*** หัวข้อ: Re: "ประสาจน" เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 22 มิถุนายน 2011, 12:47:PM (http://www.ohzeed.com/bar_016.gif) (http://www.ohzeed.com) เป็นอีกหนึ่งทางหวังเพื่อยังชีพ ที่ต้องรีบไขว่คว้าอย่าหันเห ไม่งอมืองอเท้าเฝ้ารวนเร ต่างทุ่มเทเพิ่มสุขทุกตัวคน อาจลำบากยากแค้นแสนสาหัส อาจถูกขัดถูกเขี่ยทำเรี่ยหล่น อาจเจ็บแค้นแสนชังฝังใจตน อาจร้าวจนหม่นไหม้ในสังคม เพื่อชีวิตเป็นสุขทุกอย่างหา ต่างเดินหน้าล่าฝันกับวันขม กว่าจะให้เธอสบกลบอารมณ์ กว่าได้ชื่นได้ชมต้องงมทาง จนเพียงกายใจนำร่ำรวยอยู่ แจกทุกผู้ยากไร้ใจหม่นหมาง เพิ่มไมตรีมีเติมเผดิมวาง ให้ทุกนางทุกผู้...สู้ยิบตา. "บ้านริมโขง" (http://www.ohzeed.com/bar_027.gif) (http://www.ohzeed.com) หัวข้อ: Re: "ประสาจน" เริ่มหัวข้อโดย: นพตุลาทิตย์ ที่ 22 มิถุนายน 2011, 01:05:PM เรือลอยคว้างกลางเลคลื่นเซซัด พายุพัดซัดส่ายคล้ายจะล่ม เรือลำน้อยใจใหญ่ใช่กลัวลม แม้คลื่นถมจมดิ่งมิกริ่งใจ พายุผ่านทานทนมิย่นท้อ เดินทางต่อรอพบสบสดใส อาทิตย์ขึ้นประหนึ่งแสงให้แรงใจ ฟ้าวันใหม่ใสแจ่มแย้มรับมัน ตุลาทิตย์ (http://www.ohzeed.com/bar_079.gif) (http://www.ohzeed.com) หัวข้อ: Re: "ประสาจน" เริ่มหัวข้อโดย: sugarplus ที่ 22 มิถุนายน 2011, 02:14:PM เมื่อชีวิตยังอยู่ต้องสู้ต่อ
ถ้ามัวงอมืองอเท้าไม่เข้าขั้น ทางข้างหนีอีกไกลให้ฝ่าฟัน ผลรับมันจะอย่างไรให้ยอมรับ หัวข้อ: Re: "ประสาจน" เริ่มหัวข้อโดย: darkness_hero ที่ 22 มิถุนายน 2011, 02:44:PM จำลอยเรือเคว้างคว้างกลางสมุทร ไม่เคยหยุดหาปลากลางทะเลใหญ่ หวังพึ่งฟ้าหวังโชคชะตาจะพาไป ห่างแก้วตาห่างแสนไกลใจคะนึง กี่วันแล้วกี่คืนแล้วที่ร้างห่าง ในหนทางที่ไกลเธอแสนคิดถึง หาปลาไปใจห่วงหาคิดคำนึง จำต้องพึ่งเพียงรูปถ่ายที่พกมา กาบเรือครางส่งเสียงกระทบคลืน ไร้เสียงอืนเสียงใดให้กังขา เพียงคลืนลมที่กระทบต้องกายา โอ้...แก้วตารู้บ้างไหมใจอาวรณ์ emo_79 |