พิมพ์หน้านี้ - -- ไอน้ำ --

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: Music ที่ 19 มิถุนายน 2011, 11:15:PM



หัวข้อ: -- ไอน้ำ --
เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 19 มิถุนายน 2011, 11:15:PM


(http://img1.imagehousing.com/1/6304b422712b3bb70b58dbb36088c760.jpg)



-- ไอน้ำ --


นั่งกอดเข่า.เหงาใจ.แบบไร้รัก
เคยหนุนตัก.หยอกล้อ.ก่อไฟหนาว
ค่ำคืนเพ็ญ.เอนกาย.ไม่อายดาว
ทุกเรื่องราว.ผูกพัน.เหมือนวันวาน

สรรพางค์.เปียกชุ่ม.ด้วยนุ่มลิ้น
ยังถวิล.ครวญคบ.ยากลบหาร
กลิ่นดอกโมก.รัญจวน.ทบทวนกาล
ณ ริมธาร.ยามเย็น.เคยเป็นใจ

จวนเผลอหลับกับแคร่.ที่แลร้าง
จนฟ้าสาง.หมอกสาย.ละลายไหล
น้ำค้างเปียก.หญ้าฉ่ำ.แสงรำไร
จวบเป็นไอ.ระเหิด.เปิดประเด็น

จบความสุข.รักอยู่...รู้เมื่อจาก
เธอต่างหากเรียกปลุก...ความทุกข์เข็ญ
นึกไม่ออก.ปวดร้าว.ทุกเช้า-เย็น
เธอดั่งเป็น"ไอน้ำ"...แค่ข้ามคืน

....* ขอแต่งต่ออีกนิดนะ
*....

มิได้ง้อให้กลับ..ฉันหลับได้
ยังเวียนว่าย.."คิดถึง"..จึงต้องฝืน
แม้นเป็นช่วงชอกช้ำ..ต้องกล้ำกลืน
ล้มทั้งยืน..สักพัก..ก็ชักชิน

มิอยากให้ใครล้อ.ว่าง้อรัก
อีกสักพักทนไหว.เพราะใจหิน
วันหนึ่งใจร่วงโรย.จะโบยบิน
(น้ำตารินช่วงหลับ...เพราะปรับตัว)


*L*
 -


หัวข้อ: Re: -- ไอน้ำ --
เริ่มหัวข้อโดย: ภู กวินท์ ที่ 20 มิถุนายน 2011, 12:10:AM




ความรู้สึกหวังดีมีไม่น้อย
ที่ทยอยให้หมดอย่างจดจ่อ
เพียงวันละหนึ่งหนมีคนรอ
พร้อมจะก่อเป็นร่าง, ไม่ห่างเธอ

เป็นละอองยองใยเป็นไอน้ำ
อวลกลิ่นอายทรงจำนำเสนอ
อยู่ตรงโน้น ตรงนี้ ที่ฉันเจอ
ก็เลิศเลอเกินนับ, สำหรับเรา

อาจจะมีอยู่บ้างเป็นบางช่วง
เงียบเหงาทรวงทำนองของวันเก่า
เกิดจากการว่างเว้นเหลือเช่นเงา
ต้องคาดเดาความหวัง, ไม่ตั้งใจ

อยู่ท่ามกลางหัวใจมีไอชื้น
หากว่าตื่นขึ้นมาเจอฟ้าใหม่
เธอจะเห็นฉันสู้อยู่ไม่ไกล
เพื่อข้ามไปจากหมอก, มาบอกเธอ

 emo_62















หัวข้อ: Re: -- ไอน้ำ --
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 20 มิถุนายน 2011, 02:31:AM

(http://img1.imagehousing.com/1/6304b422712b3bb70b58dbb36088c760.jpg)

รักเราเหมือนไอน้ำที่ฉ่ำชื่น
ตอนกลางคืนรื่นรมย์ผสมสอง
พบในฝันแสนสุขสนุกนอง
แสงจันทร์ส่องลอดหล้านิทรารมย์

แต่พอรุ่งอโณทัยฟ้าใสแจ้ง
พบกับความแห้งแล้งดั่งแกล้งข่ม
ไม่อยากตื่นจากฝันที่พลันชม
อกระบมขมไหม้ท้อใจจัง

อยากให้ถึงกลางคืนระรื่นริก
เฝ้านอนพลิกพร่ำพลอดกอดความหลัง
ถึงวันชื่นคืนสุขดั่งปลุกพลัง
ให้ล้นหลั่งรวยรินสู่ถิ่นเดิม

เราพบกันในฝันสวรรค์เปิด
รักบรรเจิดเจิ่งนองละอองเพิ่ม
ดั่งไอน้ำหยดซ้ำกระหน่ำเติม
เรามาเริ่มต้นใหม่ดั่งใจจินต์

แม้ความจริงยิ่งร้อนในตอนนี้
แม้ฤดีขมไหม้ข้างในดิ้น
แม้อยากพบวัญตาชั่วฟ้าดิน
ก็ไม่สิ้นแรงใจสู่ไอดิน

 emo_55

"ปรางค์  สามยอด"